Προσευχηθείτε, γιατί χανόμαστε

Όλα είναι κανονισμένα -τουλάχιστον έτσι νομίζουμε- μέχρι να διακοπεί η παροχή ηλεκτρικού ρεύματος, να σειστεί η γη και να βρέξει πολύ ή καθόλου

Του Παναγιώτη Λιάκου

Αυτό που διδάσκει η ανθρώπινη εμπειρία είναι η ανυπαρξία βεβαιοτήτων. Όλα είναι κανονισμένα -τουλάχιστον έτσι νομίζουμε στην αρχή- μέχρι να ζορίσουν τα πράγματα: να διακοπεί η παροχή ηλεκτρικού ρεύματος, να σειστεί η γη και να βρέξει πολύ ή καθόλου, να ενεργοποιηθεί κάποιο ηφαίστειο, να ανοίξει η γη να μας καταπιεί, να γίνει κατολίσθηση, χιονοστιβάδα ή να πλήξει τσουνάμι κάποιες παραθαλάσσιες περιοχές. Έτι, δε, πάντοτε είναι ανοιχτό το ενδεχόμενο του μετεωρίτη, της ασθένειας, του απροσδόκητου. 

Όλα δείχνουν εντάξει μέχρι να γίνει κάτι που θα αποδείξει το αντίθετο. Στα καλά καθούμενα, στις Βούτες Ηρακλείου Κρήτης άνοιξαν ρωγμές σε δρόμους και σε τοίχους σπιτιών. Και τώρα οι ειδικοί αναζητούν τα αίτια του φαινομένου. Τόσους ειδικούς έχουμε και δεν βρέθηκε ένας να ειδοποιήσει από πριν για ό,τι επρόκειτο να συμβεί. 

Στη Σαντορίνη, άπαντες νόμιζαν ότι το μόνο που μπορεί να αλλάξει είναι οι αφίξεις τουριστών, οι οποίες είθισται να αναθεωρούνται προς τα πάνω. Κι άρχισε να κουνά η γη και οι σεισμολόγοι να «εκτιμούν» από εκρήξεις ηφαιστείων μέχρι 7άρια Ρίχτερ. Η σιγουριά για την καλή συνέχιση της σεζόν κλονίστηκε κι άρχισαν οι λιτανείες. 

Κι όπως σχεδόν απότομα ξεκίνησε το… συνεχές τραμπάλισμα, έτσι σχεδόν απότομα έληξε η περίοδος του συναγερμού. 

Λιτανείες είχαμε στις Κυκλάδες για την ξηρασία, που ταλαιπωρούσε πολλά νησιά επί μήνες. Η βροχή, πολλή ή λίγη, ήρθε και αρκετοί νησιώτες είπαν ότι η προσευχή και η καταφυγή στον Θεό έφεραν αποτελέσματα, σε αντίθεση με τα προγράμματα, τις υποσχέσεις και τις «παρεμβάσεις» των πολιτικών.

Στην «προηγμένη» Δύση, μία από τα ίδια. Πήραν φωτιά στην Καλιφόρνια και οι πυροσβεστικοί κρουνοί τους είχαν ξεμείνει από νερό, με αποτέλεσμα να γίνουν στάχτη και μπούρμπερη ένα σωρό βίλες πολυεκατομμυριούχων.

Η Ισπανία και η Πορτογαλία είναι αναπτυγμένες χώρες, μέλη της Ε.Ε. και ιδανικοί τουριστικοί προορισμοί. Ξάφνου, πέφτει ο γενικός του ρεύματος και ο πολιτισμός οδηγείται κατευθείαν στον 19ο αιώνα – έστω για λίγες ώρες. Μόλις πέφτει το σκοτάδι, οι βεβαιότητες κάνουν φτερά, ο φόβος φωλιάζει και θεριεύει στις καρδιές των ανθρώπων, και αρχίζουν οι προσευχές. 

Να προσευχόμαστε περισσότερο, παιδιά, μη τυχόν και μας λυπηθεί ο Κύριος και τη σκαπουλάρουμε.