Του Σάββα Καλεντερίδη
Το Κουρδικό αποτελεί μακράν το σοβαρότερο πρόβλημα της Τουρκίας, ιδιαίτερα την περίοδο αυτή, που έχει περιορισμένες δυνατότητες να ελέγξει όσα εξελίσσονται εκτός των συνόρων της, ειδικά στη ΒΑ Συρία, σε σχέση πάντα με το Κουρδικό.
Εκεί, στην περιοχή που οι Κούρδοι ονομάζουν Ροζάβα ή Δυτικό Κουρδιστάν, από το 2014 λειτουργεί de facto ένα αυτόνομο κράτος που διοικείται από τους Κούρδους των Δημοκρατικών Δυνάμεων της Συρίας, με την άμεση υποστήριξη των ΗΠΑ, ένα κράτος που είναι ενδεχόμενο να αναγνωριστεί και de jure, με το υπό επεξεργασία νέο Σύνταγμα της Συρίας.
Η Τουρκία θεωρεί ότι το ενδεχόμενο να ιδρυθεί δεύτερο αυτόνομο κουρδικό κράτος με την υποστήριξη της διεθνούς κοινότητας, ύστερα από εκείνο που λειτουργεί στο Βόρειο Ιράκ, αναγνωρισμένο από το ιρακινό Σύνταγμα του 2005, θα αποτελέσει μια άκρως επικίνδυνη εξέλιξη, που θα θέσει σε κίνδυνο την ίδια την επιβίωση της Τουρκικής Δημοκρατίας, όπως δεν χάνουν την ευκαιρία να τονίζουν με δηλώσεις τους τόσο ο πρόεδρος Ερντογάν όσο και ΥΠΕΞ Χακάν Φιντάν.
Η κατάσταση σχετικά με την κουρδική απειλή γίνεται εφιαλτική λόγω των δημογραφικών δεδομένων, αφού οι κουρδικοί νομοί έχουν τριπλάσιους και τετραπλάσιους ρυθμούς γεννήσεων, ενώ στους εκτός Κουρδιστάν νομούς τα δημογραφικά δεδομένα είναι χειρότερα από αυτά της Ελλάδας. Τι σημαίνει αυτό; Ότι σε μερικές δεκαετίες, όπως εκτιμά το Συμβούλιο Εθνικής Ασφαλείας της Τουρκίας που παρακολουθεί το θέμα, οι Κούρδοι θα είναι πληθυσμιακά κυρίαρχοι στην Τουρκία, και τότε δεν θα μπορεί να λυθεί το πρόβλημα ούτε με τα όπλα. Μιλάμε για έναν λαό που αριθμεί στην Τουρκία περί τα 25 εκατομμύρια.
Το βαθύ κράτος
Η κατάσταση αυτή, δηλαδή οι εξελίξεις στο Κουρδικό, στο εσωτερικό αλλά και εκτός Τουρκίας, απασχολούν τόσο τον ίδιο τον Ερντογάν όσο και το βαθύ κράτος, το οποίο εξέφρασε τους φόβους του διά στόματος του προέδρου του Κινήματος Εθνικιστικής Δράσης (ΜΗΡ), Ντεβλέτ Μπαχτσελί.
Να σημειωθεί ότι το κίνημα αυτό είναι το «μακρύ χέρι» του τουρκικού βαθέος κράτους στο πολιτικό σύστημα. Άλλωστε, δεν είναι τυχαίο ότι ο Μπαχτσελί κατηγορείται ευθέως από ΜΜΕ της Αριστεράς στην Τουρκία ότι… εξ απαλών ονύχων, ως επικεφαλής των Γκρίζων Λύκων, μέχρι σήμερα είναι έμμισθος της τουρκικής υπηρεσίας πληροφοριών (ΜΙΤ). Ούτε είναι τυχαίο ότι σύμβουλός του σε θέματα στρατηγικής είναι ο Σενκάλ Ατασαγκούν, ο πρώτος διοικητής της υπηρεσίας πληροφοριών που προήλθε από τα σπλάχνα της και παρέμεινε στη θέση του διοικητή από τον Φεβρουάριο του 1998 μέχρι τον Ιούνιο του 2005.
Ο Μπαχτσελί, ύστερα από κατ’ ιδίαν συνάντηση που είχε με τον Ερντογάν, εκπλήσσοντας τους πάντες και πρώτα απ’ όλα τους ρατσιστές του κινήματός του, τον παρελθόντα Νοέμβριο πρότεινε στον Οτζαλάν να βγει από τη φυλακή, να μιλήσει στη Βουλή και να ζητήσει τη διάλυση του κινήματός του, για να ζήσουν στη συνέχεια Τούρκοι και Κούρδοι «συμφιλιωμένοι» στην κοινή τους πατρίδα.
Ακολούθησαν δύο επισκέψεις βουλευτών του κουρδικού κόμματος DEM στο Ιμραλί, οι οποίοι ενημέρωσαν τα κόμματα για τις σκέψεις του Οτζαλάν που θα μπορούσαν να οδηγήσουν στην ειρηνική επίλυση του Κουρδικού.
Σημειώνεται ότι όλο αυτό το διάστημα οι τουρκικές Αρχές συνεχίζουν να καθαιρούν Κούρδους δημάρχους και να τοποθετούν στη θέση τους κρατικούς επιτρόπους, ενώ συνεχίζονται αμείωτες και οι επιθέσεις κατά Κούρδων μαχητών στα βουνά του Β. Ιράκ αλλά και στη Ροζάβα, στην περιοχή του ηρωικού Κομπάνι.
Τις τελευταίες ημέρες κυκλοφορούν φήμες ότι ο Οτζαλάν θα απευθύνει έκκληση από τη φυλακή του Ιμραλί προς όλους. Μια έκκληση με πολλούς αποδέκτες στο εσωτερικό αλλά και στο εξωτερικό.
Η πρόγευση
Μια πρόγευση μας δίνει ανακοίνωση του κόμματος DEM, το οποίο φέρεται ότι έχει λάβει πολυσέλιδη επιστολή του Οτζαλάν, μέρος της οποίας έχει ως εξής:
«Σε αυτό ακριβώς το σημείο, η προοπτική λύσης που ανέπτυξε ο Αμπντουλάχ Οτζαλάν είναι μια ιστορική ευκαιρία για τον εκδημοκρατισμό της Τουρκίας και την εγκαθίδρυση διαρκούς ειρήνης. Οι προηγούμενες εκκλήσεις του κ. Οτζαλάν για ειρήνη δημιούργησαν μεγάλη ελπίδα στον λαό της Τουρκίας. Οι σημερινές θέσεις λύσης και οι εκκλήσεις για εκδημοκρατισμό θα αποτελέσουν επίσης μια κρίσιμη καμπή για το κοινό μέλλον των λαών μας. Στο πλαίσιο αυτό, τα κύρια ζητήματα ειρήνης και δημοκρατικής λύσης είναι τα κάτωθι:
-Τερματισμός της απομόνωσης: Η άρση της απομόνωσης που έχει επιβληθεί στον Αμπντουλάχ Οτζαλάν, η διασφάλιση ελεύθερων συνθηκών εργασίας και η διασφάλιση ότι η κοινωνία θα ενημερώνεται άμεσα για τις εξελίξεις στη διαδικασία ειρήνης και εκδημοκρατισμού είναι ζωτικής σημασίας για την επίτευξη μιας έντιμης ειρήνης.
-Ένα νέο δημοκρατικό κοινωνικό συμβόλαιο: Τα δημοκρατικά και πολιτικά δικαιώματα του κουρδικού λαού πρέπει να κατοχυρωθούν συνταγματικά. Θα πρέπει να ξεκινήσει μια συνολική, πλουραλιστική και συμμετοχική διαδικασία οικοδόμησης της ειρήνης για να ανοίξει ο δρόμος για εκδημοκρατισμό στην Τουρκία.
-Ισότιμα δικαιώματα σε μια κοινή πατρίδα: Όλοι όσοι ζουν στην Τουρκία έχουν το δικαίωμα να οικοδομήσουν ένα κοινό μέλλον ως πολίτες με ίσα δικαιώματα. Κούρδοι, Τούρκοι, Άραβες, Αρμένιοι, Ασσύριοι, Ρομά, σουνίτες, αλεβίτες, γιαζίντι, χριστιανοί, Εβραίοι και όλοι οι άλλοι λαοί, πεποιθήσεις και ταυτότητες θα πρέπει να έχουν όλα τα δημοκρατικά δικαιώματα, συμπεριλαμβανομένης της εκπαίδευσης στη μητρική τους γλώσσα και των πολιτιστικών δικαιωμάτων, χωρίς καμία διάκριση.
-Υιοθέτηση πολιτικών διαλόγου και ειρήνης από την Τουρκία, αντί για πόλεμο στη Μέση Ανατολή: Πρέπει να αναπτυχθεί η διπλωματία που βασίζεται σε ισότιμες και ειρηνικές σχέσεις με όλους τους λαούς της περιοχής, ενώ τα ζητήματα που αφορούν τους λαούς της περιοχής, ιδιαίτερα τους Κούρδους, θα πρέπει να αντιμετωπίζονται στο πλαίσιο δημοκρατικών διαπραγματεύσεων και όχι στη βάση του πολέμου και της καταστροφής».
