Του Μανώλη Κοττάκη
Το Σάββατο το απόγευμα παρακολουθούσα στην ΕΡΤ την εκπομπή του Ζερόμ Καλούτα, ο οποίος επισκέφθηκε την Παναγία Ντινιούς στην Ιστιαία Ευβοίας.
Εκεί ο νεαρός επικεφαλής του πολιτιστικού συλλόγου του εξήγησε ότι, σύμφωνα με την παράδοση, η Παναγιά πήρε το όνομά της επειδή στο σημείο αυτό επί Οθωμανικής Αυτοκρατορίας ένας Τούρκος κυνήγησε έναν Έλληνα, ο οποίος κατέφυγε στο εκκλησάκι και κρύφτηκε πίσω από μία εικόνα της Παναγίας.
Βέβαιος ο Τούρκος ότι η σφαίρα του μπορεί να τρυπήσει την εικόνα, πυροβόλησε προς την κατεύθυνση του Έλληνα, αλλά συνέβη το θαύμα. Η σφαίρα προσέκρουσε στην εικόνα της Παναγίας και πήρε τον δρόμο της επιστροφής (αυτό σημαίνει στα τουρκικά «Ντινιούς», είπε ο νεαρός) προς την πλευρά του Τούρκου, ο οποίος και έμεινε στον τόπο.
Αυτή η μικρή ιστορία νομίζω ότι ταιριάζει απόλυτα σε όλα όσα συνέβησαν στην κεντροδεξιά παράταξη το Σάββατο το απόγευμα, ασχέτως αν σε αυτά δεν ενεπλάκη υπήκοος της γειτονικής χώρας.
Ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης εξεμάνη από το περιεχόμενο της συνέντευξης που έδωσε ο πρώην πρωθυπουργός Αντώνης Σαμαράς στην εφημερίδα «Το Βήμα», με την οποία ζήτησε την παραίτηση του υπουργού Εξωτερικών Γιώργου Γεραπετρίτη για τη φράση του «ας με πουν και μειοδότη αν εξασφαλίσω μακρά ειρήνη», ενώ ειρωνεύτηκε τους «χαριεντισμούς» του ίδιου του πρωθυπουργού με τον Ερντογάν, τον Ράμα και τον Φιντάν στη Βουδαπέστη.
Φαινομενικά ο πρωθυπουργός τραυμάτισε βαριά τον άνθρωπο που τον έκανε αρχηγό της Νέας Δημοκρατίας και με τη διαγραφή του έκανε επίδειξη δύναμης στο εσωτερικό της παράταξης.
Ο σκληρός του πυρήνας ήδη τον αποθεώνει που «ταπείνωσε τη δεξιά πτέρυγα». Και ας έχουν κοπεί όλα σχεδόν τα κλαριά στα οποία βάσισε την ηγεμονία του μέχρι σήμερα, με κυριότερα την αντι-Τραμπ και αντι-Πούτιν στρατηγική – από τους οποίους ζητά τώρα γονυπετής συγγνώμη.
Ωστόσο, ο χρόνος θα δείξει ότι ο κ. Μητσοτάκης έπαθε «Ντινιούς». Η σφαίρα του επέστρεψε. Στην πραγματικότητα αυτοτραυματίστηκε βαριά και η παράταξή του καθίσταται επί των ημερών του πληγή πυορροούσα.
Κάτι που αντικειμενικά σημαίνει ότι, αν θέλει να σταθεί, θα πρέπει να ζητήσει βοήθεια και μάλιστα εκτάκτως από αυτόν που ενώνει την παράταξη, τον Κώστα Καραμανλή. Αλλιώς, δεν τη βγάζει καθαρή.
Του το λένε και συνεργάτες του. Όταν κόβεις το ένα χέρι της παράταξης, που είναι ο Αντώνης Σαμαράς, διπλασιάζεις την αξία του άλλου, που είναι ο Καραμανλής.
Είναι αλήθεια ότι ο πρώην πρωθυπουργός, κ. Σαμαράς είπε πολύ βαριά πράγματα εναντίον του πρωθυπουργού, που δικαιολογούν μια διαγραφή βουλευτή. Ωστόσο, εδώ υπάρχουν δύο προβλήματα. Έναν πρώην πρωθυπουργό δεν τον διαγράφεις ποτέ. Αν ξεπεράσει τα εσκαμμένα, τον βάζεις σε ειδικό καθεστώς.
Ο Κώστας Καραμανλής δεν διέγραψε τον Κωνσταντίνο Μητσοτάκη όταν υπερψήφισε μαζί με άλλους επτά την τροπολογία του Γιάννου Παπαντωνίου για τις ΔΕΚΟ το 1998 κόντρα στη γραμμή του κόμματος. Ο Γιώργος Παπανδρέου διέγραψε τον Κώστα Σημίτη για μια δήλωσή του που αφορούσε τη συμφωνία της Λισαβόνας, αλλά στην πράξη ο Σημίτης δεν διεγράφη ποτέ από το ΠΑΣΟΚ. Είναι «ανφέρ» η διαγραφή πρωθυπουργού. Κάποιος που ψηφίστηκε από τον ελληνικό λαό να κυβερνήσει τη χώρα δικαιούται να έχει απεριόριστη ελευθερία έκφρασης. Δεν είναι ένας απλός βουλευτής.
Το δεύτερο: Η συνέντευξη Σαμαρά θα ήταν στον αέρα και δεν θα πατούσε στο έδαφος εάν δεν επιβεβαιωνόταν συμπτωματικά από τα γεγονότα. Αλλά προτού κυκλοφορήσει η εφημερίδα «Το Βήμα της Κυριακής» στα περίπτερα, οι επιφυλάξεις και οι διαφωνίες του πρώην πρωθυπουργού επιβεβαιώθηκαν αμέσως με τον πιο θεαματικό τρόπο.
Σε συνέντευξη που έδωσε σε τουρκικά μέσα ενημέρωσης ο υπουργός Εξωτερικών της Τουρκίας Χακάν Φιντάν, μίλησε για «κοινό σχέδιο Ελλάδας – Τουρκίας και την επίλυση των προβλημάτων» και αποκάλυψε ότι στις μυστικές διαπραγματεύσεις που γίνονται έχουν τεθεί όλα τα θέματα, μεταξύ των οποίων η αποστρατιωτικοποίηση, οι γκρίζες ζώνες, ο εναέριος χώρος, οι μειονότητες.
Εδώ ο κ. Γεραπετρίτης συλλαμβάνεται βαρύτατα ψευδόμενος. Ο Νικήτας Κακλαμάνης τον ρώτησε στην τελευταία συνεδρίαση της Επιτροπής Εξωτερικών και Άμυνας τι θα κάνει εάν ο Τούρκος ομόλογός του θέσει αυτά τα θέματα και του απάντησε: «Θα σταματήσω τον διάλογο».
Αλλά, όπως αποδεικνύεται από τις δηλώσεις του Φιντάν, ο οποίος αποκαλεί τη συμφωνία-πακέτο για το Αιγαίο «σετ λύσεων», όχι απλώς δεν τον σταμάτησε, αλλά συζητά μαζί του μυστικά πώς αυτά τα θέματα θα τεθούν όλα στο τραπέζι χωρίς να πληγεί η ελληνική κυβέρνηση και χωρίς να το μάθει ο ελληνικός λαός.
Αυτόν τον υπουργό κάλυψε με τη διαγραφή Σαμαρά ο κ. Μητσοτάκης! Αντί να αποπέμψει τον κατά δήλωσή του πρόθυμο να αποδεχθεί τον χαρακτηρισμό «μειοδότης», διέγραψε αυτόν που κατήγγειλε τη διολίσθηση και την υποχώρηση από τις εθνικές θέσεις!
Του το επισήμανε μέχρι και ο Νατσιός. Και το χειρότερο απ’ όλα για τον πρωθυπουργό είναι ότι την ίδια μέρα η μυστική διπλωματία για το Αιγαίο επιβεβαιώθηκε και από τον νούμερο 2 του υπουργείου Εξωτερικών και έμπιστο της ηγεσίας του ΥΠΕΞ (του είχε παρατείνει τη θητεία κατά έναν χρόνο), τον γενικό διευθυντή, αρμόδιο της διεύθυνσης για τα Ελληνοτουρκικά, Ρούσο Κούνδουρο, ο οποίος υπέβαλε την παραίτησή του από την υπηρεσία το βράδυ της Παρασκευής, επειδή αποκλείστηκε από τη συνάντηση με τον Χακάν Φιντάν.
Και αποκλείστηκε διότι εξέφρασε ριζικές διαφωνίες στο «να κοπεί το Αιγαίο στη μέση, για να γίνει η συνεκμετάλλευση με δούρειο ίππο τις ανεμογεννήτριες». Του αποδίδεται η φράση «δεν θα κόψουμε το Αιγαίο στη μέση, κύριε υπουργέ, για να δώσουμε έξι άδειες αιολικών πάρκων σε δικούς σας ανθρώπους».
Εδώ, λοιπόν, τα ζητήματα δεν τίθενται με όρους διαγραφών αλλά με όρους Ιστορίας. Τους πρωθυπουργούς μπορεί ακόμα και καταχρηστικά να τους διαγράφεις, τα γεγονότα που θα σε κυνηγάνε μια ζωή και θα αποτελέσουν κηλίδα στο όνομά σου δεν μπορείς να τα διαγράψεις με τίποτε. Θα τα βρεις μπροστά σου, ακόμα κι αν τα ξορκίζεις και στο τέλος θα παραδοθείς στη χλεύη του ελληνικού λαού εξευτελισμένος. Όσες διαγραφές κι αν κάνεις.
Η πρόσφατη Ιστορία μας, πολύ νωπή, αυτό έδειξε. Ο Αντώνης Σαμαράς προειδοποίησε με ομιλία από το βήμα της Βουλής για τις ολέθριες συνέπειες που θα έχει για τη Νέα Δημοκρατία η ψήφιση του γάμου των ομόφυλων ζευγαριών και προτού κλείσει ο χρόνος μετά τη νίκη Τραμπ, εμφανίστηκε ο Ιανός πρωθυπουργός σε μια εκδήλωση ιστότοπου να καταγγείλει και να αποκηρύξει τη woke ατζέντα, λες και δεν την υιοθέτησε ποτέ.
Αλλά την ώρα που το έκανε αυτό, φρόντισε να τον εκθέσει ακόμη μία φορά ο σύμβουλός του επί των οικονομικών Αλέξης Πατέλης, ο οποίος ανάρτησε στον λογαριασμό του στο διαδίκτυο αφίσα του υπουργείου Οικογενειακής Πολιτικής για το νέο πρόγραμμα στέγης που θα δοθεί αποκλειστικά σε μέλη της κοινότητας ΛΟΑΤΚΙ plus.
Τόσο πολύ την… κατήγγειλε τη woke ατζέντα ο πρωθυπουργός (χάνουν τα σπίτια τους στους πλειστηριασμούς από δεκάδες funds οικογενειάρχες με παιδιά κι εσείς χαρίζετε επιλεκτικά σπίτια σε ΛΟΑΤΚΙ, κάνοντας διακρίσεις με κριτήριο τον σεξουαλικό προσανατολισμό;).
Επανέρχομαι, λοιπόν, στο αρχικό. Από τη στιγμή που πάτησε τη σκανδάλη ο κ. Μητσοτάκης και η σφαίρα άρχισε να κατευθύνεται προς τον κ. Σαμαρά, άρχισε και η αντίστροφη μέτρηση για να καταστεί αυτεπίστροφον (μπούμερανγκ) για τον ίδιο.
Η Ιστορία δεν θα γράψει κάποτε ότι ο Κυριάκος Μητσοτάκης διέγραψε τον Αντώνη Σαμαρά για να προστατεύσει την πολιτική σταθερότητα. Η Ιστορία θα γράψει ότι ο Αντώνης Σαμαράς «διέγραψε» τον Κυριάκο Μητσοτάκη για να προστατεύσει την εδαφική μας ακεραιότητα, τον τεμαχισμό του Αιγαίου.
Η Ιστορία θα γράψει ότι ο Σαμαράς, όπως άλλωστε το συνηθίζει, έπεσε στην πρώτη γραμμή της μάχης για να υπερασπίσει τα συμφέροντα και τις προοπτικές των επόμενων γενεών από τη λύση που ετοιμάζει στο παρασκήνιο για το Αιγαίο η παραδεδομένη στα κελεύσματα του εκσυγχρονισμού ηγεσία της Nέας Δημοκρατίας.
Η Ιστορία μας, τέλος, δεν θα γράψει ποτέ με χρυσά γράμματα στας δέλτους της όποιον θέτει υποψηφιότητα για Πήλιος Γούσης. Τον Πήλιο Γούση οι Έλληνες δεν τον διέγραψαν ποτέ από τη μνήμη τους.
Από τον Καραμανλή;;;
Περισσότερες πιθανότητες έχει αν ζητήσει από τον Κουτσουμπα
Καίγεται όχι απλώς το θέλει να σταθεί όπως – όπως.
Το μπορεί βεβαίως, άλλο θέμα τελείως διαφορετικό.
Ο Καραμανλής θα τρέξει να του δώσει χέρι βοήθειας από καρδιάς.
Όταν κάτι έχει φθαρεί τόσο μα τόσο κάτω, λίγο περισσότερο δεν έγινε η ζημιά πολύ μεγαλύτερη.
Αλλά ως μικρή χώρα όσο και να κρυβόμαστε, η λυπητερή έχει τέλος οριστικό.
Η παλαιά εποχή αποχαιρετά με τρομοκρατία, με απειλές πολέμου ευρείας κλίμακας,
με χρεωκοπίες, με μια μπόχα από διαφθορά αφόρητη, με θέματα εξωτερικής πολιτικής
ξεπούλημα Εθνικής Κυριαρχίας, με μαχαιρώματα πρώην και νυν, με το να σκορπά φόβο
και ανασφάλεια στον πολίτη, έρχονται και οι γιορτές που ευρώ για ξόδεμα.
Από την άλλη όψη η Διεθνής σκακιέρα, επίδειξη δύναμης υπεροχής, αναμέτρηση
εξοπλιστικών υποδομών, προσπάθεια εμβολισμού προκαλώντας διαταραχή σχέσεων
φίλων και συνεργατών.
Ξεκαθάρισμα καλών και κακών ηγετών.
Αλλαγή πορείας πλεύσης σε απώτερο βάθος όχι και πολύ μακριά.
Όλα αυτά τόσο καλά μελετημένα, υπολογισμένα, ο κόσμος ξανά μοιράζεται, η βαρύτητα
διαφοροποιείται, αλλά – αλλά όταν στο παιχνίδι εμπλέκονται περισσότεροι από
δύο οι πιθανότητες για ένα καλύτερο ελπιδοφόρο αύριο αυξάνονται, οι ισορροπίες
δυνάμεων συγκλίνουν στην ηρεμία και αποτρέπουν την διαρκή απότομη ταλάντωση
που επιφέρει τρομακτικές καταστροφές, προκαλεί διαρκώς αιματοχυσία και
κλοπή πλούτου.
Αλλά πείτε μας σας παρακαλώ, τι θα γίνει αν όντως ζητήσει βοήθεια ο Μητσοτάκης από τον Καραμανλή; Θα την λάβει; Και όλα καλά;;