Του Μανώλη Κοττάκη
Άκουσα χθες το πρωί στο Δημοτικό Ραδιόφωνο του Δήμου Νέου Ηρακλείου Επικοινωνία, 94,1 (η παλαιά συχνότητα του ιστορικού διαδημοτικού Δίαυλου της ελεύθερης ραδιοφωνίας του 1986) έναν δήμαρχο να ασκεί αυστηρότατη κριτική στον υπουργό Εσωτερικών Θεόδωρο Λιβάνιο για τον «ανοίκειο» τρόπο που απευθύνθηκε στους αιρετούς στο συνέδριο της ΚΕΔΕ στη Ρόδο το Σαββατοκύριακο.
Δυστυχώς ο συνάδελφος Κώστας Καλογράνης, που κάνει εκεί μια εξαιρετική εκπομπή για την Αυτοδιοίκηση, δεν ανέφερε το όνομά του για να σας πω ποιος μας έδωσε το έναυσμα για το σημερινό σημείωμα.
Αναζήτησα όμως από περιέργεια στο διαδίκτυο τη δευτερολογία του κυρίου υπουργού στο συνέδριο και κατάλαβα τι ακριβώς συνέβη. Σας γράφω εισαγωγικά το συμπέρασμά μου και θα το τεκμηριώσω ακολούθως:
Ο υπουργός Εσωτερικών, εκνευρισμένος από το «πυρ ομαδόν» που εξαπέλυσαν εναντίον του οι δήμαρχοι μετά την αιφνιδιαστική ανακοίνωση του σχεδίου νέου εκλογικού συστήματος αυτοδιοικητικών εκλογών, μίλησε στους εκλεγμένους δημάρχους ωσάν να επρόκειτο για κυβερνητικούς υπαλλήλους. Σαν να είναι διορισμένα μέλη της διοίκησης και όχι εκλεγμένα στελέχη της Αυτοδιοίκησης. Τους ομίλησε βαθιά υποτιμητικά. Και ας συμβιβάστηκαν εκείνοι να παρακολουθεί ο ίδιος τις εργασίες του συνεδρίου με live streaming από τη σουίτα του χωρίς να είναι διαρκώς στην αίθουσα του συνεδρίου, όπως θα έκανε ένας… λαϊκός δεξιός.
Ο εκνευρισμός του ίσως επιτάθηκε από το γεγονός ότι ο πρωθυπουργός με τον οποίο σχεδίασαν μαζί το εκλογικό σύστημα Φρανκενστάιν (όπως έγραψε το «Βήμα») ακύρωσε τελικώς την παρουσία του στο συνέδριο της ΚΕΔΕ επικαλούμενος την παράταση των εργασιών της Συνόδου της Βουδαπέστης. Αν ήθελε, θα πήγαινε.
Κυριακή μεσημέρι εθεάθη και άριστα έπραξε για τον εαυτό του, χρειάζεται ένα διάλειμμα, να απολαμβάνει στον Πειραιά μαζί με τη σύζυγο του Μαρέβα και φιλικό τους ζευγάρι ωραιότατο ψάρι στου Δουράμπεη. Σιγά μην έτρεχε στη Ρόδο να ακούσει τα παράπονα των «γαλάζιων» δημάρχων. Αν ήταν παραμονή δημοτικών εκλογών, ίσως είχαν άλλη τύχη οι δήμαρχοι.
Τι ήταν όμως αυτό που έκανε τους δημάρχους, οι οποίοι μετά τις εκλογές του 2019 αποτέλεσαν μαζί με τους περιφερειάρχες την προέκταση του κομματικού μηχανισμού της Ν.Δ. μέσα στο κράτος, να βγουν από τα ρούχα τους;
Το καινοφανές νέο εκλογικό σύστημα δημοτικών εκλογών του κυρίου Λιβάνιου, το οποίο προβλέπει ότι ο δημότης μπορεί να βάζει μέσα στο φάκελο που θα ρίξει στην κάλπη δύο ψηφοδέλτια δημοτικών συνδυασμών! Όχι ένα, δύο. Τα δεύτερα ψηφοδέλτια που θα ανήκουν σε άλλον συνδυασμό θα καταμετρώνται και θα προσμετρώνται στα ψηφοδέλτια του πρώτου συνδυασμού για να ανακηρύσσεται δήμαρχος από την πρώτη Κυριακή.
Παράδειγμα: Ήσουν συριζαίος που ψήφιζες Ζαχαριάδη στον πρώτο γύρο για δήμαρχο Αθηναίων αλλά είχες προαποφασίσει να ψηφίσεις Δούκα στον δεύτερο; Δεν χρειάζεται. Καταργείται ο δεύτερος γύρος. Ψεκάστε, σκουπίστε, ψηφίσατε!
Ρίχνεις στον ίδιο φάκελο την επιλογή νούμερο 1, «Ζαχαριάδη», και την επιλογή νούμερο 2, «Δούκα». Το σύστημα αυτό, που μάλλον στοχεύει να προβλέψει την πολιτική γεωγραφία του 2028 και να ενώσει τις βάσεις της Ν.Δ. με του ΠΑΣΟΚ (για να διατηρηθεί ο έλεγχος των δήμων και των περιφερειών που είναι τα μεγάλα ταμεία του πολιτικού συστήματος για μπίζνες και διαπλοκή), ευνοεί δυστυχώς τις αθέμιτες συναλλαγές μεταξύ συνδυασμών κάτω από το τραπέζι. Και οδηγεί στον βιασμό της έκφρασης της λαϊκής κυριαρχίας.
Όποιος γνωρίζει πώς λειτουργεί η ελληνική περιφέρεια καταλαβαίνει πολύ καλά τι λέω. Η χαρά κάθε τοπικού «λαμογίου» είναι ο συγκεκριμένος νόμος. Ο απόλυτος εκφυλισμός.
Εν πάση περιπτώσει, όμως, ας δεχτούμε ότι ο υπουργός δεν το γνωρίζει αυτό. Θεωρεί ότι ζει σε κοινωνία αγγέλων. Η ουσία είναι όμως αλλού. Οι υπουργοί πρέπει να αντέχουν την κριτική όταν διατυπώνεται σε κόσμια επίπεδα. Ο κύριος Λιβάνιος, ενοχληθείς όμως που το δημιούργημά του επικρίθηκε, ανέβηκε στο βήμα και άρχισε να «καρφώνει» δημάρχους για τις «καλές πρακτικές» στις οποίες όμως έχει συμπράξει και ο ίδιος!
Tους «μάλωσε» γιατί «παίρνετε τον βουλευτή και έρχεστε στο υπουργείο», ότι «ισχυρή Αυτοδιοίκηση για εσάς σημαίνει “δεν δυσαρεστώ κανέναν”», ότι «αφήνετε δικαστικές αποφάσεις να εκδοθούν, δημιουργείτε ληξιπρόθεσμα χρέη και μετά έρχεστε και παρακαλάτε για χρήματα», «ότι δημιουργείτε μπακαλοτέφτερα για τις προμήθειες», «εμείς παίρνουμε το κόστος να δίνουμε λεφτά για την αύξηση των μισθών σας, για να λέει ο κόσμος ότι τρώτε με χρυσές μασέλες», ότι «το πρόβλημα είναι να ερχόταν ο υπουργός Εσωτερικών με δέκα γλάστρες με λεφτόδεντρα να τις φυτεύαμε εδώ έξω και να τα ποτίζαμε (…) σοβαρά τώρα;».
Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι ο υπουργός περιέγραψε υπαρκτές καταστάσεις. Δεν είναι όλοι οι δήμαρχοι αγγελούδια. Ήταν όμως αφοριστικός, γενίκευσε και επέτρεψε στον εαυτό του να εκδηλώσει όλη του την αντιπάθεια σε θεσμικούς παράγοντες που κατά βάση θεωρεί υπαλλήλους της κυβερνήσεως ένεκα των χρισμάτων και όχι ανεξάρτητους αξιωματούχους.
Πολιτικά μιλώντας, ήταν βαθιά ρατσιστικός. Δεν άντεξε την απόρριψη της πολιτικής πρωτοβουλίας του και άνοιξε ένα τεράστιο ρήγμα στις σχέσεις Αυτοδιοίκησης – Ν.Δ., το οποίο πολύ δύσκολα θα επουλωθεί. Ο εκσυγχρονισμός της επιβολής δεν περνά στο πολιτικό προσωπικό των δημάρχων που έχει κατεξοχήν φιλελεύθερες καταβολές.
Ο έμπειρος πρόεδρος της ΚΕΔΕ, δήμαρχος Μεναιμένης Αμπελοκήπων, Λάζαρος Κυρίζογλου, συμπύκνωσε τη δυσφορία όλων των συναδέλφων του αμέσως μετά το πέρας της ομιλίας του κυρίου υπουργού λέγοντας χαμογελαστός λακωνικά τα εξής: «Οι τόνοι σας, κύριε υπουργέ, δεν καταγράφονται στα πρακτικά, απαλείφονται, δεν γίνονται αποδεκτοί»…
