Του Νίκου Γ. Μερτζάνη
Πολλή κουβέντα γίνεται για τους οπαδικούς στρατούς των ποδοσφαιρικών ομάδων, για τα ραντεβού θανάτου, και δικαίως. Μέτρα ανακοινώνονται, μέτρα λαμβάνονται, το θέμα απασχολεί γιατί τα αθλητικά γεγονότα βάφονται με αίμα, νέοι άνθρωποι πέφτουν νεκροί από δολοφόνους που καλύπτονται πίσω από σημαίες ομάδων. Όλοι μας συμμετέχουμε στη συζήτηση, όλοι μας έχουμε άποψη για το θέμα και ζητάμε τιμωρία των ενόχων, και δικαίως. Στη συνέχεια, όμως, αρκετοί από εμάς μπαίνουμε στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης και γινόμαστε οπαδοί. Λειτουργούμε ως οπαδοί. Δεν αντέχουμε τη διαφορετική άποψη, με αποτέλεσμα οι αναρτήσεις να ξεχειλίζουν από βρισιές, τοξικότητα και χουλιγκάνικη αντιμετώπιση του απέναντι. Όποιος κι αν είναι ο απέναντι, ακόμη κι αν είναι πρώην «σύντροφος», συνοδοιπόρος, φίλος.
Οπαδισμός. Η κατάσταση αυτή βολεύει κυρίως τους πολιτικούς χωρίς πολιτικό λόγο, αλλά με ρητορεία δημαγωγική. Χωρίς να θέλω να κάνω τον δάσκαλο σε κάποιον, θα πρέπει να έχουμε υπόψη μας ότι ο ορισμός και η σημασία κάθε λέξης είναι βασική αρχή για να μπορούμε να συνεννοούμαστε.
Δημαγωγία είναι η πολιτική ρητορεία που αποσκοπεί στο να παρασύρει τον λαό, στοχεύοντας περισσότερο στο συναίσθημα παρά στη λογική, εξυπηρετώντας τα οφέλη του δημαγωγού. Όσον αφορά τους οπαδούς, κάποιοι θα αρκεστούν στον ρόλο του χειροκροτητή, άλλοι θα βολευτούν με «ψίχουλα» και θα δείξουν την αγάπη τους πιο έντονα στον δημαγωγό και ούτω καθεξής. Φυσικά, σχέδιο συνολικό που να αφορά τη βελτίωση της κοινωνίας δεν υπάρχει. Αφήστε που δεν βολεύει κιόλας…
Όποιος θέλει μπορεί να χαρακτηρίσει υπερβολική την άποψη αυτή, αλλά μια απλή αναζήτηση στα σχόλια στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης ή η παρακολούθηση μιας συνεδρίασης της Ολομέλειας στη Βουλή, όπως η χθεσινή, θα πείσει και τον πλέον… άπιστο ότι όλοι ψάχνουν οπαδούς και όχι σκεπτόμενους πολίτες. Γι’ αυτό και ο λόγος τους είναι γεμάτος συνθήματα και οι πράξεις τους σκοπό έχουν να προκαλέσουν τα κατώτερα ένστικτα των ανθρώπων. Το επεισόδιο με την απαξίωση, μέσω της απουσίας του από την αίθουσα, του πρωθυπουργού Κυριάκου Μητσοτάκη, όταν σηκώθηκε να μιλήσει ο πρόεδρος της Κ.Ο. του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ Νίκος Παππάς, είναι ένα παράδειγμα πράξης ουσιαστικά αντιθεσμικής, που χρησιμοποιήθηκε για να δημιουργήσει εντυπώσεις, χωρίς ουσία. Ως τέτοια πράξη όμως πυροδοτεί ανακλαστικά στο εκλογικό σώμα για την περίοδο διακυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ, η οποία όμως έχει λήξει εδώ και έξι χρόνια.
Το πιο καλό παράδειγμα για τον οπαδισμό στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης είναι ο ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ. Από το καλοκαίρι του 2023, που στο κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης αποφάσισαν να κάνουν εκλογές για πρόεδρο, τα σόσιαλ ήταν ο χώρος όπου χάλασαν φιλίες, δημιουργήθηκαν έχθρες και τελικά μίσος μεταξύ πρώην συντρόφων. Είναι αδύνατον να μπουν όσα έχουν γραφτεί κοντά ενάμιση χρόνο μεταξύ μελών του ΣΥΡΙΖΑ, για αυτό θα παραθέσω μόνο κάποια σχόλια χθεσινά. Το ένα το αλίευσα από το facebook, κάτω από την ανάρτηση για την ομιλία Τσίπρα, στην οποία υπήρχε φωτογραφία από το κοινό και διακρίνονταν μεταξύ άλλων οι Γεροβασίλη, Φάμελλος, Βασιλειάδης, και το γράφει μέλος του ΣΥΡΙΖΑ, όπως ο ίδιος αναφέρει: «Άρα, συμφωνείς, Αλέξη, με αυτούς που τους έστειλες πρόσκληση για την εκδήλωση σου????? Αυτό θέλεις να μας πεις?
Τις καταδικαστικές ενέργειες από τη συντριπτική πλειοψηφία της βάσης για τον αποκλεισμό πρώην προέδρου να θέσει υποψηφιότητα τις αποδέχεσαι? Λυπάμαι!»
Άλλο σχόλιο μέλους του ΣΥΡΙΖΑ: «Στα αζήτητα σύντομα, σας εύχομαι… Πολλοί λαγοί ξεφύτρωσαν… Καραμπίνα χρειαζόμαστε».
Και για το τέλος έχω κρατήσει την ανάρτηση του Διονύση Τεμπονέρα για το επεισόδιο Μητσοτάκη – Παππά στη Βουλή: «Δηλαδή, αν κατάλαβα καλά, έχω δικαίωμα επειδή η Ν.Δ. καταδικάστηκε για τη διαρροή των 40.000 emails των αποδήμων να μην αναγνωρίσω τον κ. Μητσοτάκη ως αρχηγό της και ΠΘ; Και εγώ που νόμιζα ότι τις κυβερνήσεις και τις αντιπολιτεύσεις τις ορίζει ο λαός και όχι το Μαξίμου!»
Και απάντηση: «Έχεις πλάκα… Άλλα νομίζεις και άλλα πράττεις… Πού νομίζεις ότι απευθύνεσαι;;; Λίγη ντροπή δεν βλάπτει μετά από όλα όσα κάνατε εναντίον της απόφασης και της βούλησης του λαού του ΣΥΡΙΖΑ, που πετάξατε στα σκουπίδια… Μιας και μιλάς για το ποιος ορίζει τι. Στα σπίτια σας σύντομα θα πάτε και εσείς, να μάθετε ποιος ορίζει τα πάντα…»
