Είναι ο Ερντογάν ο «άρρωστος» της Ευρώπης;

Tου Κ. Αϊβαλιώτη*

Ο δρ Michael Rubin είναι σήμερα ίσως ο πιο επιδραστικός Αμερικανός αναλυτής και πρότεινε πέρσι να δοθούν σε δύο δόσεις τα F-16 στην Τουρκία, αφού αρχίσει να αποσύρει -επίσης σε δύο δόσεις- όλον τον στρατό κατοχής από την Κύπρο, προτείνοντας και μηχανισμό παρακολούθησης της συμπεριφοράς της.

Ο Rubin ανέφερε πρόσφατα σε άρθρο του ότι «ολοένα και περισσότερο αναγνωρίζεται από τους διεθνείς αναλυτές το πρόβλημα όχι μόνο του Ερντογάν, αλλά ολόκληρης της Τουρκίας, που ενώ εποφθαλμιά τα εδάφη των γειτονικών της χωρών, στο τέλος θα διαλυθεί, με πρώτη απόσχιση αυτή του Κουρδιστάν». Προσθέτει ότι «για δεκαετίες οι Ευρωπαίοι αναφέρονταν στην Οθωμανική Αυτοκρατορία ως “τον άρρωστο της Ευρώπης”. Το ερώτημα που έκαναν οι διπλωμάτες κατά τη διάρκεια και μετά τον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο δεν ήταν αν θα πέσει η Οθωμανική Αυτοκρατορία, αλλά πότε. Σήμερα η ιστορία επαναλαμβάνεται. Μπορεί η Τουρκία να μην είναι ο άρρωστος της Ευρώπης, αλλά ο δικτάτοράς της Ερντογάν είναι. Στα 70 του χρόνια, ο Ερντογάν είναι ακόμα σχετικά νέος, αλλά το σθένος του υστερεί. Έχει επανειλημμένα αποκοιμηθεί κατά τη διάρκεια τηλεοπτικών ομιλιών και κρατικών συναντήσεων»…

Ο Αμερικανός αναλυτής παρατηρεί ότι «η μετατροπή των εκκλησιών σε τζαμιά από τον Ερντογάν και η παρέμβασή του στην ελληνορθόδοξη περιουσία και τα σεμινάρια εντός της Τουρκίας είναι κάτι πολύ άσχημο, ενώ η πρακτική του στη σχολική εκπαίδευση της ελληνικής κοινότητας στην Τουρκία εμποδίζει τη νέα γενιά να διατηρήσει τις παραδόσεις που διαμορφώνουν τον ιστό της κοινότητας. Αν ο Ερντογάν δεν είχε αποτύχει ως φοιτητής, θα μπορούσε να καταλάβει ότι η στρατηγική του “άρρωστου ανθρώπου” που ακολουθεί σήμερα θα μπορούσε να καταστρέψει την Τουρκία. Όπως οι οθωμανικές Αρχές προσπάθησαν να καλύψουν τη δική τους οικονομική ανικανότητα, το ίδιο κάνει τώρα και ο Ερντογάν. Η Τουρκία σήμερα είναι αφερέγγυα. Η μεταρρύθμιση έγινε πολύ αργά. Ο Ερντογάν μπορεί να αποσπά την προσοχή με την ισλαμιστική ρητορική του, τον αντισημιτισμό και το εθνοτικό μίσος, αλλά αυτό δεν σώζει τους Τούρκους από το να χάνουν τις οικονομίες τους λόγω του πληθωρισμού».

Ο δρ Rubin υπογραμμίζει ότι «το να παίξει κανείς το εθνικό και θρησκευτικό χαρτί εντός της Τουρκίας θα οδηγήσει την ίδια την Τουρκία σε διάσπαση. Οι Κούρδοι αντιδρούν στην καταστολή, όχι χάνοντας την ταυτότητά τους, αλλά διπλασιάζοντάς την. Με κάθε επίθεση στους Κούρδους ο Ερντογάν διασφαλίζει ότι το Κουρδιστάν όντως θα δημιουργηθεί στην ανατολική Ανατολία. Όπως οι δικτατορίες έθεσαν την Αιθιοπία και το Σουδάν στον δρόμο της διαίρεσης, έτσι και ο Ερντογάν κάνει την κατάρρευση της Τουρκίας αναπόφευκτη».

Και να τώρα και το κερασάκι στην πικρή «τούρτα» που ετοίμασε ο δρ Rubin για τους Τούρκους: «Η Τουρκία αντιμετωπίζει μια ειρωνεία: Καθώς ο Ερντογάν μιλά για λύση δύο κρατών στην Κύπρο, η δική του κληρονομιά θα μπορούσε κάλλιστα να είναι μια λύση δύο κρατών στην Τουρκία!»

*Π. βουλευτή Β’ Αθηνών

ΠΡΟΣΘΗΚΗ ΣΧΟΛΙΟΥ

Please enter your comment!
Please enter your name here

Τελευταία άρθρα

Η αδύναμη Αμερική και η ανήμπορη Ευρώπη μπροστά στο επερχόμενο χάος…

Τα παλιά «καλά» χρόνια, όταν είχαμε (και είχαμε πολύ συχνά) «αναταράξεις» στη Μ. Ανατολή,  ξέραμε ότι τελικά θα γίνει...

Παιχνίδια ολέθρου

Ογδόντα βόμβες με τη μία. Αυτό χρειάστηκε για να θάψουν οι Ισραηλινοί τον παλιό τους εχθρό Χασάν Νασράλα. Ομολογουμένως,...

Το Ισραήλ και το… «θηρίο»

Πως το είχε πει ο Λένιν; Υπάρχουν δεκαετίες που δεν συμβαίνει τίποτα, και εβδομάδες που χωράνε μέσα τους δεκαετίες…...

Η υποκρισία της ΕΕ σχετικά με τη μεσανατολική κρίση

Καμία απόφαση, της ΕΕ για τις χερσαίες επιχειρήσεις του Ισραήλ στον Λίβανο  απλώς μια έκκληση για ύφεση. Η υπουργική...