Ο Ιωάννης Καποδίστριας ήταν ο άνθρωπος που έστειλε ο Θεός όταν αποφάσισε να ελευθερώσει το έθνος των Ελλήνων από τα δεσμά του οθωμανικού τάφου. Και τον σκότωσαν…
Του Παναγιώτη Λιάκου
Σαν σήμερα, το 1831, οι ξένες δυνάμεις χρησιμοποίησαν ελληνόφωνα ενεργούμενα για να «φρενάρουν» την ελληνική κούρσα προς τα πεπρωμένα της φυλής μας, δολοφονώντας τον Ιωάννη Καποδίστρια. Εμείς δεν ξεχνάμε. Τιμούμε τη μνήμη των ηρώων και των μαρτύρων του Γένους μας. Με λόγια, με έργα, προσευχές, ικεσίες και κείμενα.
Σαν σήμερα το 1831 οι ξένοι μπόρεσαν, πρόσκαιρα, να αναχαιτίσουν την έφοδο της ελληνικού έθνους προς το μέλλον που του αξίζει. Το θαύμα της Εθνεγερσίας, που τόσο τρομοκράτησε Ανατολή και (κυρίως) Δύση, στεφανώθηκε μ’ έναν άνθρωπο. Τον Ιωάννη Καποδίστρια. Η εξουσία που απονεμήθηκε σ’ αυτόν τον διαλεχτό της πίστης ήταν δωρεά Κυρίου προς το Γένος μας, ως αναγνώριση των θυσιών μας υπέρ πίστεως και πατρίδος. Ήρθε εδώ, πόνεσε για τα βάσανά μας, πείνασε μαζί μας και έκλαψε για την ένδεια και την παραφροσύνη που είχε απλωθεί σ’ αυτό το μικρό-πικρό και θείο κομμάτι γης, που κατόρθωσε, με τη βοήθεια του Κυρίου, να ξεφύγει από τα δεσμά του οθωμανικού τάφου. Μας ενταφίασαν και αποδράσαμε, με τη βοήθεια του Θεού, που αποφάσισε τα πρώτα βήματά μας να τα κάνουμε με την καθοδήγηση ενός ανεπανάληπτου Έλληνα. Από την πορεία αυτού του αγίου της πολιτικής και της διπλωματίας πολλά πρέπει να συγκρατήσουμε. Ένα απ’ αυτά είναι εκείνο που είπε για τους προδότες που γουστάρουν τις ξένες προσταγές, στη συνομιλία που είχε το 1828, στην Αίγινα, με τον Γεώργιο Μαυρομιχάλη, τον μετέπειτα δολοφόνο του: «Κατεβαίνω πολεμιστής εις το στάδιον, θα πολεμήσω ως κυβέρνησις, δεν λαθεύομαι τον έρωτα των προνομίων που είναι φυτευμένος εις ψυχές πολλών, τα ονειροπολήματα των λογιωτάτων ξένων πρακτικής ζωής, το φιλύποπτο, κυριαρχικό και ανήμερο αλλοεθνών ανδρών. Η νίκη θα είναι δική μας, αν βασιλεύη την καρδίαν μας, θεός ζηλότυπος μόνο το αίσθημα το ελληνικό ο φιλήκοος των ξένων είναι προδότης».
Εν έτει 2024 καταλαβαίνουμε πολύ καλά τι εννοούσε ο Καποδίστριας. Το άρθρο αφιερώνεται στη μνήμη του αγίου της φυλής μας.
Δεν πολέμησε πρώτον.
Δεύτερον είχε προστριβές με τους Μαυρομιχαλαίους, επί μακρόν. Ιδίως με τον Πετρόμπεη.
Τρίτον, οι Μαυρομιχαλαίοι έδωσαν περί τους 700 πεσόντες ήρωες στον Αγώνα για την Ανεξαρτησία, για να μπορεί ο καθένας να εκφέρει σήμερα άποψη επί παντός επιστητού
Τέταρτον αμφισβητείται έντονα πλέον η αλληλουχία των γεγονότων και η εμπλοκή περίεργων εγκάθετων.
Πέμπτον με σημερινά κριτήρια ήταν άνθρωπος των Ρώσων (όπως λέμε και για άλλους των Άγγλων, των Γερμανών, των Αμερικανών κ.ο.κ.).