Του Χρήστου Μπολώση
Τις προάλλες βρέθηκα στα -όντως μαγευτικά- Ιωάννινα και έκανα αυτό που κάνει κάθε επισκέπτης όταν βρίσκεται σε άλλη, εκτός από τη δική του, πόλη: την περπάτησα.
Έχω μια αδυναμία να διαβάζω τα ονόματα των οδών, από τα οποία εν πολλοίς μαθαίνεις και την ιστορία του τόπου ή σου δίνεται έναυσμα για να ασχοληθείς με αυτήν.
Είδα λοιπόν και μια οδό «Παπαδοπούλου», άνευ λοιπών στοιχείων. Επειδή απέκλεισα αμέσως (το τονίζω αυτό, μην έχουμε και άλλα…) το ενδεχόμενο να είναι οδός αφιερωμένη στον Γεώργιο Παπαδόπουλο, θέλησα να μάθω, ποιος ήταν ο τιμώμενος.
Είναι αλήθεια ότι δυσκολεύτηκα πολύ, διότι ουδείς εγνώριζε τον… «σκέτο» Παπαδόπουλο.
Ύστερα από πολύ κόπο, τι έμαθα, ρε σύντροφοι;
Ότι η οδός ήταν αφιερωμένη στον Νικολάκη Εφέντη, αξιωματικό του τουρκικού στρατού, αλλά Έλληνα στην καταγωγή και κυρίως στην ψυχή, ο οποίος παρέδωσε στον Ελληνικό Στρατό, το 1913, τα σχέδια του Οχυρού Μπιζάνι, της «Σκύλας», όπως ονομαζόταν.
Κάποιος ξύπνιος λοιπόν, σκέφτηκε να τιμήσουν μεν τον Νικολάκη Εφέντη, αλλά όχι με το όνομά του, και τούτο για να μην προκαλέσουμε τη «φίλη και σύμμαχο» Τουρκία.
Έτσι επέλεξε το πολύ κοινό «Παπαδόπουλος», αν και το πραγματικό όνομά του ήταν «Τσεπτσίδης».
Κύριε Θωμά Μπέγκα, δήμαρχε Ιωαννιτών, για διορθώστε αυτή την καρικατούρα.
Οδός «Νικολάκη Εφέντη», λοιπόν.
