Του Δημήτρη Γαρούφα*
«Αν μας έβλεπες, μητέρα, όταν ήρθε το κακό
Αν μας έβλεπες πως περιμέναμε την Ελλάδα…»
Κ. Μόντης
Σήμερα έχουμε μια θλιβερή επέτειο. Σαν σήμερα πριν από 50 χρόνια τουρκικά στρατεύματα εισέβαλαν στην Κύπρο καταλαμβάνοντας μικρή έκταση στην αρχή αλλά πολύ μεγαλύτερη τον Αύγουστο του 1974, την οποία κατέχουν ακόμη, ενώ, όπως λέει ο ποιητής, τα αδέλφια μας στην Κύπρο το 1974 μάταια περίμεναν την Ελλάδα…
Δεν έχει νόημα να ξαναπούμε το πώς και το γιατί. Η αλήθεια είναι ότι από δημοσίευση στοιχείων από αρχεία, από απομαγνητοφωνημένες συνομιλίες του τότε υπουργού Εξωτερικών των ΗΠΑ Χ. Κίσινγκερ και μαρτυρίες πρωταγωνιστών των γεγονότων εικάζεται ότι οι ΗΠΑ μάλλον γνώριζαν για σχέδιο που πρόβλεπε πραξικοπηματική ανατροπή του Μακαρίου από τον αφελή «αόρατο» δικτάτορα Δ. Ιωαννίδη (τον οποίο κάποιοι -ποιοι άραγε;- τον διαβεβαίωσαν μάλλον ότι θα πετύχαινε ένωση της Κύπρου με την Ελλάδα), θα επακολουθούσε εισβολή των Τούρκων στην Κύπρο, κατάληψη του βορείου τμήματος και διχοτόμηση του νησιού για «ρεαλιστική» λύση του Κυπριακού… με αποκατάσταση της Δημοκρατίας στην Ελλάδα ως αντίδοτο μάλλον για να απαλυνθούν τα αισθήματα ταπείνωσης των Ελλήνων. Μάλλον δεν είναι τυχαίο το ότι ο Κίσινγκερ προανήγγειλε την πτώση της δικτατορίας στην Ελλάδα δύο μέρες προτού συμβεί, ενώ υπάρχουν ενδείξεις-καταγγελίες ότι οι Αμερικανοί και οι Άγγλοι γνώριζαν μέχρι πού θα φτάσουν οι Τούρκοι, τους οποίους κάποιοι κατηύθυναν πώς και πόσο να προχωρήσουν.
Πέρασαν 50 χρόνια από τότε και το έθνος δεν έμαθε ακόμα ολόκληρη την αλήθεια. Οι πρωταγωνιστές πέθαναν οι περισσότεροι, κάποιοι χωρίς να μιλήσουν, αλλά κι όσοι μίλησαν είπαν μισές αλήθειες, προσπαθώντας να ξεπλύνουν τις προσωπικές ευθύνες, ενώ δεν επήλθε κάθαρση γιατί δεν τιμωρήθηκε κανείς…
Δεν έχει νόημα να πούμε περισσότερα γι΄ αυτήν τη θλιβερή επέτειο, που θα αποτελεί ανοιχτή πληγή για το έθνος μας όσο δεν αποκαλύπτονται όλες οι πτυχές της υπόθεσης. Το έθνος πρέπει κάποτε να μάθει ολόκληρη την αλήθεια, γιατί η αλήθεια εξυπηρετεί πάντα το εθνικό συμφέρον και γιατί μπορεί να αποτελέσει μάθημα για το μέλλον, για να μην επαναληφθούν τέτοιες συμφορές, ενώ πρέπει να τιμούμε τη μνήμη αυτών που θυσιάστηκαν το 1974 υπερασπιζόμενοι την Κύπρο.
Το μήνυμα που μας έρχεται από το 1974, κι από όσα προηγήθηκαν ή ακολούθησαν είναι ότι δεν φτάνει να έχεις δίκιο, αλλά σημασία έχει να μπορείς να υπερασπίζεσαι αποτελεσματικά το δίκιο σου, γιατί αλλιώς σου μένουν στα χέρια τα άνευ ουσιαστικής αξίας ψηφίσματα του ΟΗΕ και άλλων διεθνών οργανισμών, ενώ ο αντίπαλος δημιουργεί τετελεσμένα και διαπραγματεύεται από θέση ισχύος. Οι Τούρκοι βαρύνονται για τα έκτροπα στην Κωνσταντινούπολη το 1955 που οδήγησαν στον ξεριζωμό των Ελλήνων από την Κωνσταντινούπολη, και βαρύνονται με την εισβολή του 1974 στην Κύπρο, ενώ η προκλητικότητά τους και σήμερα ξεπερνά κάθε όριο και στην Κύπρο και στο Αιγαίο Πέλαγος, και δεν τιμωρήθηκαν για τίποτε. Οφείλουμε να συνειδητοποιήσουμε όλοι, και κυρίως οι διαχρονικά ασκούντες την εξουσία, ότι τα λάθη στην εξωτερική πολιτική δεν διορθώνονται, γιατί η διόρθωση δεν εξαρτάται μόνο από εμάς. Τα λάθη στην εξωτερική πολιτική είναι μη αναστρέψιμα, ενώ ο επεκτατισμός της Τουρκίας αυξάνεται όσο εμείς υποχωρούμε…
Δυστυχώς αυτή είναι η αλήθεια, και γι’ αυτό, για να μην υπάρξουν ταπεινώσεις του Ελληνισμού στο μέλλον χρειάζονται η αποφυγή λαθών, ισχυρές συμμαχίες, αλλά και η με δικά μας μέσα ισχυρή αποτρεπτική δύναμη που θα αφοπλίζει την αυξανόμενη επιθετικότητα της Τουρκίας και θα διασφαλίζει τα κυριαρχικά μας δικαιώματα. Και πρωτίστως οι ιθύνοντες της χώρας να εμπεδώσουν ότι ο Ελληνισμός είναι ενιαίος κι ότι κανένα κομμάτι του Ελληνισμού δεν «κείται μακράν»…
*Δικηγόρος – πρώην πρόεδρος του Δικηγορικού Συλλόγου Θεσσαλονίκης
