Αντιπερισπασμοί: Τυχερός και μπαρουτοκαπνισμένος…

 Από τον Κώστα Πρώιμο

*** Τυχερός στάθηκε ο Τραμπ. Ούτε λόγος περί αυτού. Βέβαια τα «Μητσοτάκεια» έντυπα και σάιτς για ακόμη μια φορά στάθηκαν στο  δυσώδες δημοσιογραφικό βάθος τους: Ανακάλυψαν συνωμοσίες και σκευωρίες υπέρ του πρώην προέδρου των ΗΠΑ προκειμένου να «πάρει κεφάλι» με τις ευλογίες  κυρίως της κοινής αμερικάνικης γνώμης στην επίμαχη κούρσα της προεδρίας.

*** Ο Ντόναλντ Τραμπ υπήρξε ιδιαιτέρως σκληρός και αυταπόδεικτα «αντιδιπλωμάτης»  πολλά χρόνια προτού επιχειρήσουν να τον δολοφονήσουν από μια στέγη στα 120 μέτρα. Είχε «φαλιρίσει» προ αρκετών δεκαετιών όταν ανέλαβε το μεσιτικό γραφείο του πατέρα του, στη σκληρή αγορά της Νέας Υόρκης. Κι όμως, κατάφερε το ακατόρθωτο! Όχι μόνο ξαναστήθηκε επιχειρηματικά αλλά εξελέγη και πρόεδρος των ΗΠΑ.

*** Πιστέψτε με, εκεί στις ΗΠΑ δεν παίζουν με τους φαλιρισμένους. Αν «πέσεις από το άλογο» και ειδικά στην αδυσώπητη πιάτσα της Νέας Υόρκης παραμένεις με τη μούρη σου στο χώμα  και τα «κόκαλα τσακισμένα» έως ότου επέλθει και ο βιολογικός σου θάνατος. Δε μεσολαβούν συγγενείς και φίλοι, ούτε «κολλητοί» τραπεζίτες ή κυβερνητικοί αξιωματούχοι για να τη γλιτώσεις. Αυτά κυρίως λαμβάνουν χώρα εδώ, εις το ξακουστό Ελλαδιστάν.

*** Με άλλα λόγια, ο  Τραμπ είναι εκ του βιογραφικού του αν μη τι άλλο μπαρουτοκαπνισμένος. Εξ ου και η ενστικτώδης-αυθόρμητη κίνησή του με τις υψωμένες γροθιές λίγα δευτερόλεπτα αφότου η σφαίρα του είχε πάρει ξώφαλτσα το αυτί.

*** Ασφαλώς όσοι διαβάζουν το ανωτέρω και εργάζονται ως δημόσιοι υπάλληλοι, είτε ως εσαεί ευνοούμενοι του κάθε συστήματος α λα Μητσοτάκη, δε θα μπορέσουν να αντιληφθούν τι σημαίνει να χρεοκοπήσεις στη Νέα Υόρκη και δη τις παλιότερες εποχές. Θα περνούσες καλύτερα  ακόμη και αν σε είχαν πιάσει αιχμάλωτο  ως Αμερικανό πεζοναύτη οι Βιετκόνγκ, ίσως τούτο το παράδειγμα να διαφωτίσει τους ανενημέρωτους ως προς την πραγματικότητα της ΝΥ…

*** Ας μην «ανοίγονται»  μερικοί πάντως. Τουλάχιστον όχι ακόμη. Έχει πολύ τράτο η υπόθεση.  Όντως  οι τελευταίες εξελίξεις ευνοούν τα μάλα τον Τραμπ αλλά: Τα τσιράκια της κάθε Blackrock και των λοιπών  φίλων και υποστηρικτών των «γερακιών» του ΝΑΤΟ  απλώς «σκύλιασαν» περισσότερο  με την αποτυχημένη απόπειρα, είτε έχουν βάλει σε αυτή την επαίσχυντη πράξη το χεράκι τους έμμεσα είτε όχι, και ήδη αναζητούν νέες ανορθόδοξες μεθόδους για να αποτρέψουν την επάνοδο Τραμπ.

*** Έχει μεγάλη σημασία για το «δέσιμο» του γεωπολιτικού πάζλ  το τι θα συμβεί στην κρίσιμη και ιστορική ψηφοφορία της προσεχούς Πέμπτης στις Βρυξέλες, η οποία θα καθορίσει σε μεγάλο βαθμό τόσο το μέλλον της δύσμοιρης Ευρώπης και των λαών της όσο και τη σταδιοδρομία της πιο καλής μαριονέτας του παγκόσμιου νεοεπιβληθέντος συστήματος και φυσικά ο λόγος γίνεται για την κυρία Φον ντερ  Λάιεν.

*** Η οικογένεια Μητσοτάκη, από τα αζήτητα της ιστορίας και δικαίως,  εκμεταλλεύτηκε τα λάθη και τις αστοχίες ενός εγχώριου και διάτρητου από πολλές απόψεις πολιτικού συστήματος, εξάσκησε με τη γνωστή της μαεστρία την τέχνη της διαπλοκής και βρέθηκε να λυμαίνεται νομότυπα είτε νομιμοφανώς τον κρατικό κορβανά τα τελευταία πέντε χρόνια και όχι μόνο.  Είναι σαν να παίζει κάποιος  Τζόκερ και να του «σφυρίζουν» τα τυχερά νούμερα σε κάθε – μα κάθε κλήρωση. Με άρμα και ταυτόχρονα εφαλτήριο τη νομή της πρωθυπουργίας τα μέλη της χώνονται (ενώ ορισμένα υπήρξαν και από παλιά) ανενδοίαστα σε πολυεθνικές εταιρείες που σταδιακά μονοπωλούν τα πάντα στον πλανήτη: Την εκπαίδευση, την ενέργεια, τα ακίνητα, ενώ με τη χαρακτηριστική γενναιοδωρία τους (με τα δικά μας λεφτά όμως) αποκτούν πολλούς και πιστούς συνεργάτες όχι μόνο στη χώρα μας αλλά και ανά την υφήλιο.

*** Δεν πρόκειται να ολοκληρώσω τούτη τη στήλη με κανένα μανιφέστο του τύπου «εξεγερθείτε», ή «αντισταθείτε» και διάφορες αντάρτικες ανοησίες.

Όλοι μας λίγο-πολύ έχουμε δυστυχώς εθιστεί σε μια ήρεμη απόγνωση, πλην ελαχίστων ατομικών εξαιρέσεων που όμως όταν εξεγείρονται απλώς γίνονται viral στα ΜΜΕ και κάνουν τα πράγματα ακόμη χειρότερα – επιτιθέμενοι στη δύσμοιρη γυναίκα τους, τον γείτονα ή τον διπλανό οδηγό στο φανάρι μιας και δε διαθέτουν την πολιτική ευφυία ώστε να αναγνωρίζουν τους πραγματικούς υπαίτιους της πολυσύνθετης και επιφορτισμένης μιζέριας τους.