Σας πήραν είδηση!

Του Μανώλη Κοττάκη

Υπάρχει, νομίζω, μία μεταβλητή των προσεχών ευρωεκλογών την οποία δεν έχουν μελετήσει εις βάθος τα κόμματα, παρά μόνο επιφανειακά: η μεταβλητή της οικονομίας.

Η κυβέρνηση έχει απίστευτο άγχος και το δείχνει για τη διαχείριση του θέματος των Τεμπών και άλλων σκελετών που φέρει στην ντουλάπα της και φοβάται ότι μπορεί να πέσουν επάνω της και να την καταπλακώσουν.

Η κυβέρνηση έχει επίσης απίστευτο άγχος για τις επιπτώσεις που θα έχει στην εκλογική της επιρροή ο γάμος των ομόφυλων ζευγαριών, γι’ αυτό και ο πρωθυπουργός έπραξε αυτό το Πάσχα κάτι που δεν είχε κάνει σε κανένα άλλο προηγούμενο, γιατί κατά βάση είναι άθεος: Αποφάσισε να πάει στην εκκλησία τη Μεγάλη Εβδομάδα και να παρακολουθήσει την Ακολουθία των Παθών για να πείσει ότι δεν έχει απομακρυνθεί από τις παραδοσιακές αξίες της Νέας Δημοκρατίας.

Η κυβέρνηση φοβάται κάθε δημοσίευμα επικριτικό που έρχεται από το εξωτερικό, και κάνει καθετί για να το πνίξει, αξιοποιώντας τον γνωστό και διαμορφωμένο συσχετισμό δυνάμεων που υπάρχει στα μέσα επικοινωνίας.

Σωστά είναι όλα αυτά, και σωστά τα φοβάται. Αυτό που δεν μπορείς να νικήσεις όμως σε μία δημοκρατία όπου όλες οι βαλβίδες αποσυμπίεσης είναι εξουδετερωμένες όπως τα μέσα ενημέρωσης είναι ο ψίθυρος. Ο ψίθυρος δεν συλλαμβάνεται. Ο ψίθυρος διακινείται από στόμα σε στόμα χωρίς λογοκρισία. Ο ψίθυρος δεν είναι ορατός, είναι αόρατος.

Κι αυτό που πιάνουν τα δικά μας ραντάρ, τουλάχιστον αυτή την εποχή, είναι ο ψίθυρος που γίνεται βοή σταδιακά. Είμαστε στην αρχή του ακόμη. Σε σημείο που ο έλεγχος των παραδοσιακών μέσων ενημέρωσης, τα οποία θεωρούνται από μεγάλες ομάδες πληθυσμού αναξιόπιστα, να θεωρείται πλέον άχρηστος.

Η κοινωνία έχει επιστρέψει σε άλλες μορφές ενημέρωσης, οι οποίες ανατρέχουν στα πρώτα βήματα οργάνωσης της ανθρωπότητας, καθώς δεν έχει καμία εμπιστοσύνη στις κανονικές και διακινεί τον προβληματισμό της από στόμα σε στόμα χωρίς να κινδυνεύει ούτε καν από αυτό το φακέλωμα του facebook. Εδώ λοιπόν η οικονομία κάνει θραύση.

Η Ελλάδα ως φυλακή

Άκουσα προχθές από ένα νέο παιδί μια φράση που με εντυπωσίασε: «Είμαστε πιο φτωχοί και από το 2019». Και όταν ρώτησα γιατί είμαστε πιο φτωχοί από το 2019, αυτό δεν μπορώ να το καταλάβω, ήταν χείμαρρος.

Μου απάντησε ότι, με εξαίρεση το 10% έως 15% της ελληνικής κοινωνίας, το οποίο ζει με μισθό άνω των 2000 ευρώ και μπορεί και έχει μία κανονική ζωή, όλοι οι υπόλοιποι αισθάνονται ότι στην Ελλάδα ζουν σε γαλέρα. Ότι έχουν αυξηθεί οι τιμές στα πάντα. Διαβάστε τι μου εξομολογήθηκε:

«Να σου πω πώς αισθανόμαστε; Ότι δεν μπορείς να πιεις μια μπίρα με τον φίλο σου στα Εξάρχεια γιατί έχει αυξηθεί και η τιμή της μπίρας. Ότι δεν μπορείς να κεράσεις δεύτερο ποτό την κοπέλα σου γιατί ζητούν τον ουρανό με τ’ άστρα από τα μπαρ. Ότι δεν μπορεί ο εργαζόμενος με μισθό 700, 750, 800 ευρώ να ζήσει στο νοίκι των 500 ευρώ.

Το νοίκι που εκτίναξαν οι επενδύσεις σε μαύρο χρήμα των αλλοδαπών όλου του κόσμου που παίρνουν χρυσή βίζα στην Ελλάδα, βρίσκουν σπίτια για τον εαυτό τους και πετούν στον δρόμο τους Έλληνες που αναζητούν υποχρεωτικά συγκατοίκηση. Ότι τα αεροπορικά εισιτήρια τα οποία ήταν κάποτε φθηνά και μπορούσαμε να αποδράσουμε σε κάποια χώρα του εξωτερικού έστω για δύο μέρες για να ξεφύγουμε από αυτό που ζούμε εδώ έχουν πάει κι αυτά στον Θεό. Ότι η βενζίνη για το αυτοκίνητά μας κοντά στα 2 ευρώ είναι περίπου απαγορευτική και μας αναγκάζει να περιορίσουμε δραματικά τις μετακινήσεις μας. Ότι τα διόδια εκτοξεύτηκαν, θες 4 ευρώ στην εθνική οδό σε κάθε στάση μέχρι να πας στο χωριό σου.

Στην πραγματικότητα, δεν μπορούμε να ζήσουμε με καμία στοιχειώδη άνεση, μετράμε τη ζωή μας μέχρι το τελευταίο ευρώ. Στην πραγματικότητα, επιλέξαμε την Ελλάδα να μείνουμε για να ζήσουμε τα όνειρά μας και νιώθουμε την Ελλάδα σαν μια φυλακή για τα όνειρά μας.

Πώς λοιπόν να μη νιώθουμε ότι ζούμε σε μία φυλακή; Η ακρίβεια συρρικνώνει την ελευθερία. Και το χειρότερο απ’ όλα είναι ότι δεν έχουμε από κάπου να πιαστούμε. Παρατηρούμε πώς λειτουργούν τα κόμματα και μας κυριεύει η απογοήτευση. Λείπει στο εσωτερικό τους η δημοκρατία και πλεονάζουν ο φασισμός και ο συγκεντρωτισμός. Ακόμα και σε αυτόν τον δήθεν προοδευτικό ΣΥΡΙΖΑ του Στέφανου Κασσελάκη. Για τη Νέα Δημοκρατία δεν χρειάζεται να πούμε πολλά. Το ζούμε καιρό. Και όσο η απογοήτευση απλώνεται τόσο η προπαγάνδα του συστήματος δεν θα βρίσκει ευήκοα ώτα όπως στο παρελθόν, όταν μας πρόσφερε ένα pass.

Να μην ξεχάσω να σου πω ότι από την παρέα μου φέτος στον κοινωνικό τουρισμό από τους πέντε που είχαμε εισοδήματα έως 7.000 ευρώ κληρώθηκε να πάρει εισιτήρια για διακοπές μόλις ο ένας, οι άλλοι τέσσερις απορρίφθηκαν! Πάει και το κοινωνικό κράτος το υποτιθέμενο. Χρειάζεται, νομίζεις, να σου πω περισσότερα;»

Μια φράση μόνο: Αν νομίζουν τα κόμματα και οι πολιτικοί αρχηγοί ότι μπορούν να νικήσουν αυτό το βουνό της αμφισβήτησης με δυο τρεις συγκεντρώσεις με νέους μπροστά σε τηλεοπτικές κάμερες, στις οποίες συγκαταβατικά θα υποστηρίζουν ότι καταλαβαίνουν τα προβλήματά τους μέχρι να πάρουν την ψήφο τους και μετά την απομάκρυνση εκ του ταμείου ουδέν κάνουν πολύ μεγάλο λάθος. Τους έχουν πάρει είδηση. Όλους. Η κολακεία και το χτύπημα στην πλάτη δεν αρκούν πια. Ξεπερασμένη συνταγή.

  1. Μια από τα ίδια.

    Δυστυχώς.

    Όσο το νέο παιδί μετράει την αξιοπρέπεια με την τσέπη ( χωρίς να παραγνωριζω την επίδραση της όταν είναι άδεια) τόσο θα κατρακυλάμε από το επίδομα στο pass και τούμπαλιν.

    Το πρόβλημα μας ως κοινωνία είναι πως πλέον δεν έχουν “πέραση” οι αξίες και όλοι, κρυφά ή φανερά, στα όνειρα τους γίνονται μικροί τραπερς και επιθυμούν κότερα και ελικόπτερα.

    Ο κύκλος της ζωής μας δείχνει πως όταν στην κοινωνία είναι επικρατούσες οι πραγματικές αξίες τότε δημιουργείται μια κοινωνία που προσπαθεί για την ευρύτερη ευημερία.

    Αντίθετα, όταν έρχεται η ηθική παρακμή ακολουθεί η κατάπτωση των θεσμών και τελικώς η πολιτεία γίνεται αποικία με κυβερνήτη τοποτηρητή, πολιτικούς κομπραδορους και ολιγαρχες μεταπρατες της αλήθειας πρώτα από όλα.

    Τις δεκαετίες του 60 και του 70, όταν όλοι είχαν το όνειρο να φύγουν από το χωριό και βρεθούν στην Αθήνα, έμεναν ανά εφτά άτομα σε ένα δωμάτιο, όπως λέει και το τραγούδι, διασκεδάζοντας με μια μπύρα μοιρασμένη στα 4.

    Σήμερα, τα νέα παιδιά δεν αντιμετωπίζουν τις ίδιες δυσκολίες κατα μέσο όρο.

    Όμως υπάρχει μια μεγάλη διαφορά. Η προοπτική. Για την ακρίβεια η έλλειψη αυτής. Και αυτό είναι που κάνει την κατάσταση ανυπόφορη.

    Όταν το αντιληφθούν αυτό οι νεότερες γενιές, ότι αυτό που τους λείπει είναι οι αξίες και τα ιδανικά που θα φουντώσουν τα όνειρα τους τότε θα παλέψουν και θα διεκδικήσουν, όχι ένα δεύτερο ποτό αλλά δικαιοσύνη, όχι ένα σπίτι με προσιτό ενοίκιο αλλά κοινωνική αλληλεγγύη, όχι χαμηλότερα διόδια αλλά αξιοκρατία, όχι έναν διαχειριστή της ζωής τους αλλά την ζωή τους στα χέρια τους.

    Έστω και με λίγα.

  2. Η προπαγάνδα καθορίζει την πολιτική πραγματικότητα και τη ζωή των πολιτών, δεν μπορεί όμως να χορτάσει τις πεινασμένες μάζες των νεόπτωχων Ελλήνων.

  3. Συμφωνώ. Η κοινωνική αποσυμπίεση θα πρέπει να αρχίσει τάχιστα, με την παραίτηση της τοξικής κυβέρνησης της ΝΔ. Αν συνεχίσουν να κυβερνούν, το μόνο που θα πετύχουν είναι να οδηγήσουν τους πολίτες στα άκρα και τη χώρα σε επικίνδυνες ατραπούς.

  4. Η παραδοσιακή επικοινωνία διαδίδει τα νέα αρχικά με μικρή ταχύτητα, βαθμιαία όμως η ταχύτητα διάδοσης αυξάνεται εκθετικά, ιδίως αν πρόκειται για πολύ σοβαρά θέματα. Οι απαγορεύσεις ενημέρωσης μέσω του internet για σοβαρά θέματα προσωρινά μόνο μπλοκάρουν τη διάδοση της μαρτυρίας. Και πλέον έχει περάσει ικανός χρόνος.

  5. Δεν θα γίνει τίποτα. Και Θράκη+Αιγαίο θα χάσουμε και με λίγα θα φυτοζωουμε και ένωση με τους παπικούς θα ζήσουμε και το Ισλάμ πρώτη δύναμη θα γίνει και το απόλυτο φακελωμα ηλεκτρονικό θα ανεχθούμε και δύο τρανς “γονείς” να μεγαλώνουν το “αυτό -παιδι” τους θα καταπιουμε κτλ. Η Ελλάδα έχει πεθάνει και δεν το ξέρουμε ακόμα. Βαδίζουμε στον αυτόματο προς τον αφανισμό μας και εσείς ελπίζετε σε ανατροπές!

  6. Ούτε στον καιρό των μν ημωνίων Και ιδιαίτερα στον καιρό του «απεχθούς Σύριζα» δεν υπήρχαν εκείνα που βιώνουμε τώρα Ομως φωνή βοώντας εν τη ερήμω
    Επίσης για να μην υπάρχουν μεγάλες προσδοκίες όπως το 23 Οπου πιστεύαμε οτι ο λαός θα αντιδράσει-και ιδιαίτερα η νεολαία , θα πρέπει να μην επαφιόμαστε πλέον στην καλή πίστη και θέληση των ελλήνων ψηφοφόρων Ειναι ριψοκίνδυνο και δη μη αξιόπιστο Δίοτι θα κάνουν τα ίδια όπως και πέρυσι Οπότε δεν κρατάμε τίποτε
    Τέλος πολύ ορθά το ανάρτησε ο A.K.@ « Η Ελλάδα έχει ήδη πεθάνει »Και θα προσέθετα οτι το πτώμα της ήδη έχει τεθεί υπο την διαδικασία της σήψης

  7. Χριστός Ανέστη
    Διαφθορά διαπλοκή συναλλαγές μεταξύ ημών και υμών .
    Ψάχνουμε μετά τι μας φταίει.
    Όταν φτάσουμε και μεις και τα παιδιά μας να έχουμε συνδιαλαγές με εξουσιάζοντες αλλάζουμε πλευρό.
    Χιλιοπαιγμένο το έργο.

  8. καμμια λυπηση καμμια συμπονοια…ειναι αξιος της μοιρας του…… αμα τον ρωτησεις τι θα ψηφισει στος εκλογες σου λεει “αποχη γιατι ολοι ειναι απατεωνες και κοροιδευουν…” τετοια ατομα θελει ο Κυριάκος και θα βαρεθει να κυβερναει !!!..

ΠΡΟΣΘΗΚΗ ΣΧΟΛΙΟΥ

Please enter your comment!
Please enter your name here

Τελευταία άρθρα

Ο επικίνδυνος Παύλος Πολάκης

Από την πρώτη ημέρα που έθεσε υποψηφιότητα για πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ ο Παύλος Πολάκης συνέβησαν τα εξής δύο αδιανόητα:...

Η προνομιούχος πασοκάρα

Νέα μόδα: η συζήτηση για το τι έχει λαμβάνειν το κόμμα που διέλυσε την Ελλάδα και υπονόμευσε στρατηγικά το...

Το ποτήρι θα αδειάζει σταγόνα σταγόνα

Πόσο ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα και στα γεγονότα η δήλωση πως «ό,τι έγινε έγινε. Αντιμετωπίστε το ως μεμονωμένο», με την...

Οι πληγές πονάνε όταν κρυώνουν

Όσο απομακρυνόμαστε από τα γεγονότα τόσο περισσότερο ξεκαθαρίζει η εικόνα. Η διαγραφή του Αντώνη Σαμαρά από τη Ν.Δ., η...