Της Δρ. Ελένης Παπαδοπούλου*
Τα τελευταία χρόνια παρατηρείται μία έκρηξη στην οικοδομή, η οποία οφείλεται κυρίως στο απαράδεκτο νομοθέτημα για την αύξηση των ορίων ύψους των κτιρίων, επειδή δήθεν αυτά θα είναι «πράσινα». Αυτό το ανοσιούργημα ήρθε να προστεθεί στη μεταφορά των συντελεστών δόμησης, νόμος που επέτρεψε την ανοικοδόμηση σε μικρά οικόπεδα και οδήγησε σε καταστροφή πλειάδας μονοκατοικιών καθώς και στην ανέγερση τερατουργημάτων με αρνητικές συνέπειες για πολλές γειτονιές της Αθήνας.
Ανήλιαγα στενά, σπίτια που δεν τα βλέπει φως, το μπαλκόνι τού απέναντι μέσα στο σαλόνι μας, φασαρία, αναρχία, βρομιά, υπερπληθυσμός, πρόβλημα πάρκινγκ, διαμερίσματα κλουβιά που διαφημίζονται ως δήθεν στούντιο, ακαλαισθησία, αλλαγή φυσιογνωμίας όμορφων γειτονιών και άλλα πολλά είναι τα αποτελέσματα.
Τόσο η Αθήνα όσο και άλλες περιοχές καταστρέφονται περαιτέρω από τους νόμους αυτούς, οι οποίοι, αντί να προστατεύσουν τις πόλεις και τους κατοίκους, έχουν βαλθεί να τις κάνουν αβίωτες. Όλη αυτή η συζήτηση για δήθεν ανυπαρξία κατοικιών οπότε πρέπει να χτίζουμε εννιαώροφα τέρατα είναι μία προπαγάνδα με μόνο σκοπό τη δικαιολόγηση ενός άθλιου πολεοδομικού νομοθετήματος. Κατοικίες υπάρχουν και μάλιστα πολλές. Η Αθήνα είναι γεμάτη πολυκατοικίες με εκατοντάδες χιλιάδες διαμερίσματα, πολλά κενά, καθώς πλήθος γειτονιών έχουν καταληφθεί από λαθρομετανάστες και ΜΚΟ, και ο κόσμος δεν τις προτιμά. Εάν αυτά βγουν στην αγορά, γιατί μιλάμε για πυκνοδομημένες συνοικίες, το πρόβλημα λύθηκε. Αλλά επιμένουν να τις κρατούν υποβαθμισμένες, ώστε να αγοράζουν οι επιτήδειοι φτηνά.
Εμείς δεν χτίζουμε για τις ανάγκες της χώρας. Εμείς χτίζουμε για να βολευτεί όλος ο πλανήτης. Χτίζουμε για να βολευτούν οι εκατοντάδες χιλιάδες αλλοδαποί που μπαίνουν στη χώρα παράνομα ή νόμιμα. Χτίζουμε για να πουλήσουμε αφειδώς και ανεξέλεγκτα σε ξένους που θέλουν Golden Visa, που θέλουν να ξεπλύνουν χρήματα με τα ακίνητα ή που θέλουν να επενδύσουν στην Ελλάδα. Κοινώς, η οικοδομή δεν καλύπτει πραγματικές ανάγκες των Ελλήνων, αλλά τσιμεντώνει τον τόπο για να καλύψει τις ανάγκες όλου του πλανήτη. Εάν συνεχίσουμε με αυτό το σκεπτικό, να χτίζουμε για τα δισεκατομμύρια κατοίκων αυτού του κόσμου, θα χτίζουμε σε λίγο και μέσα στη θάλασσα, και πάλι δεν θα αρκεί.
Αυξάνουμε τους συντελεστές ως αντιστάθμιση λέει στο «πράσινο» αποτύπωμα του κτιρίου και τελικά αυτό που παίρνουμε ως «πράσινο» είναι τρεις και τέσσερις όροφοι παραπάνω τσιμέντο. Γκρεμίζουμε «αντιοικολογικές» μονοκατοικίες και παίρνουμε «οικολογικό» εννιαώροφο μπετόν από πάνω μέχρι κάτω. Μας κοροϊδεύουν;
*Διδάκτωρ Διδακτολογίας Γλωσσών και Πολιτισμών, Πανεπιστημίου Paris III – Sorbonne Nouvelle
