Του Χρήστου Μπολώση
Για πολλά μπορεί κανείς να κατηγορήσει τους Έλληνες, εκτός από το ότι ήμαστε λαός απείθαρχος.
Τουναντίον, είμαστε ίσως ο πιο πειθαρχημένος λαός του πλανητικού μας συστήματος, μπορεί και των διπλανών.
Τόσο πειθαρχημένος, που τύφλα να ‘χουν τα Waffen SS.
Παραδείγματα άπειρα και αναφέρουμε τα δύο, τα πιο φρέσκα.
Ο νεαρός δολοφόνος του υπαρχιφύλακα Γιώργου Λίγγρη είπε ότι έπαιρνε εντολές από τον «καθοδηγητή», τον οποίο φυσικά ούτε είχε δει ούτε είχαν μιλήσει. Έπαιρνε εντολές, όπως οι Άγγελοι του Τσάρλι. Ο «καθοδηγητής» αξίζει να σημειωθεί ότι μέχρι τώρα παραμένει ασύλληπτος προς δόξαν του κυρίου Χρυσοχοΐδη, των προηγηθέντων αλλά και των επομένων αυτού κι άμα τον πιάσουν, να μου γράψετε στα αραμαϊκά.
Ακολουθεί ο πρώην περιφερειάρχης Θεσσαλίας. κύριος Αγοραστός. Άλλος πιστός και φιλότιμος στρατιώτης, ο οποίος στην αξιοπρεπέστατη χαροκαμένη μάνα κυρία Καρυστιανού, που τον κατηγόρησε για το μπάζωμα στοιχείων, απάντησε ότι «εγώ ακολουθούσα εντολές», χωρίς βέβαια να κατονομάσει τον εντολέα του.
Τι βλέπουμε εδώ; Ότι οι εκτελεστές, πέραν του ότι εκτελούν «προθύμως και άνευ αντιλογίας τας διαταγάς» των «καθοδηγητών» τους, όταν έλθουν σε δύσκολη θέση, κοινώς βρεθούν με τη γίδα στην πλάτη, δεν τους κατονομάζουν, τηρώντας Κύριος οίδε ποιους άγραφους νόμους.
Πάντως, είναι απορίας άξιον πώς με τόση πειθαρχία αυτό το κράτος πάει κατ’ ανέμου.
