Ο πατέρας που έχασε τον 26χρονο γιο του, Δημήτρη, στο δυστύχημα των Τεμπών μιλά με σκληρά λόγια για την ηγεσία της Ν.Δ. και της Δικαιοσύνης
Πενήντα επτά φορές ισόβια για καθέναν από τους υπευθύνους, τίποτα λιγότερο». Αυτή είναι η μόνη ποινή που μπορεί να δεχθεί ο Παύλος Ασλανίδης, ο οποίος έχασε τον 26χρονο γιο του, Δημήτρη, στο δυστύχημα των Τεμπών.
- Συνέντευξη στη «δημοκρατία», στον Σπύρο Γεράρδη
Μιλά με πολύ σκληρά λόγια για την ηγεσία της Ν.Δ. και της Δικαιοσύνης, κάνοντας λόγο για «κόμμα-συμμορία» που προσπαθεί να κρύψει την αλήθεια, ενώ η ηγεσία του Αρείου Πάγου βάζει μόνο εμπόδια στις έρευνες των συγγενών.
Τη στιγμή που σήμερα συμπληρώνεται ένας χρόνος από το δυστύχημα των Τεμπών, είναι σε εξέλιξη παράλληλες διαδικασίες, οι έρευνες της τακτικής Δικαιοσύνης, η Εξεταστική Επιτροπή της Βουλής, η εμπλοκή του Ευρωπαϊκού Κοινοβούλιου, αλλά και η ενεργοποίηση της κοινωνίας μέσω της συλλογής των υπογραφών.
Μόνο το τελευταίο βλέπω ζωντανό, ότι ο κόσμος δεν έχει ξεχάσει αυτό που έγινε και ότι κάτι πάει να γίνει στην Ευρώπη. Στην Ελλάδα είναι στάσιμα έναν χρόνο τα πράγματα, και τα θέλουν να είναι στάσιμα, εννοείται και σε επίπεδο Δικαιοσύνης. Το μόνο θετικό με την Εξεταστική Επιτροπή είναι ότι άρχισαν να ξεβρακώνονται, γι’ αυτό την κλείνουν άρον άρον, γιατί βλέπουν τα αντίθετα αποτελέσματα από αυτά που περίμεναν.
Κυβερνητικά στελέχη, από τον πρωθυπουργό Κυριάκο Μητσοτάκη έως τον κυβερνητικό εκπρόσωπο, τα μέλη της Εξεταστικής Επιτροπής και εκπροσώπους στα τηλεοπτικά πάνελ, επιχειρούν να πείσουν ότι δεν έχουν καμία ουσιαστική ευθύνη. Πώς το εισπράττει αυτό ένας άνθρωπος που έχασε τον γιο του στο δυστύχημα;
Είναι ακόμα μία βαρβαρότητα και μια ύβρις απέναντι σε αυτούς που έχασαν τη ζωή τους. Δεν θέλουν να χάσουν τις καρέκλες τους με τίποτα εκεί μέσα στο Κοινοβούλιο.
Το γεγονός ότι ο Κώστας Αχ. Καραμανλής έβαλε ξανά υποψηφιότητα στις εθνικές εκλογές;
Μου δείχνει ότι αυτό δεν είναι κόμμα – είναι συμμορία.
Είστε ικανοποιημένος από τις ενέργειες της Δικαιοσύνης;
Αυτά που έχουμε δει με τη Δικαιοσύνη έναν χρόνο τώρα είναι μόνο εμπόδια. Αντί ο Άρειος Πάγος ή η Εισαγγελία να διατάξει κάτι για τη διερεύνηση της αλήθειας, όλα έγιναν με δικές μας ενέργειες. Ακόμα και η Εξεταστική Επιτροπή της Βουλής προκλήθηκε από τη μήνυση που καταθέσαμε οι γονείς. Είναι μια ογκώδης μήνυση, με πάρα πολλά στοιχεία, την οποία τα κόμματα της αντιπολίτευσης δεν εκμεταλλεύθηκαν όσο έπρεπε. Όφειλαν να είναι πιο ενημερωμένα και πιο επιθετικά.
Πρόσφατα έγινε γνωστή η αποκάλυψη της ύπαρξης χημικών ουσιών στην εμπορική αμαξοστοιχία και πως το φορτίο δεν ήταν τελικά αυτό που υποστήριζαν οι υπεύθυνοι.
Θέλω να υπενθυμίσω ότι ο υφυπουργός Χρήστος Τριαντόπουλος ήταν εκεί από την πρώτη μέρα και συντόνιζε το μπάζωμα του σημείου της σύγκρουσης. Δεν μας απάντησαν ποτέ επίσημα τι κουβαλούσε η εμπορική αμαξοστοιχία. Όλα αυτά είναι αναπάντητα ερωτήματα εδώ και έναν χρόνο. Ό,τι μαθαίνεται οφείλεται μόνο στις δικές μας ενέργειες. Δεν έχουμε καμία εμπιστοσύνη στη Δικαιοσύνη, δεν έχουν κάνει μία ενέργεια από μόνοι τους, να κάνουν μια έρευνα.
Ως πατέρας που έχασε το παιδί του, ποια είναι η ποινή που θα θέλατε να δείτε και για ποιους;
Όλοι 57 φορές ισόβια, τίποτα λιγότερο. Από τον υπουργό Καραμανλή, τους υφυπουργούς, τους εκπροσώπους των εταιριών, όλους όσοι περιλαμβάνονται στη μήνυση της Ευρωπαϊκής Εισαγγελίας για τη σύμβαση 717 – όλοι τους 57 φορές ισόβια. Εμείς θα το κυνηγήσουμε και θα το πάμε μέχρι τέλους. Γιατί έκαναν και αυτή τη βαρβαρότητα με την απόκρυψη στοιχείων – ύστερα από τέσσερις μέρες πήγαν, υποτίθεται, να σηκώσουν τα βαγόνια για να βρουν ανθρώπους και τα πέταξαν, χωρίς να ειδοποιήσουν κανέναν και χωρίς την άδεια της Εισαγγελίας. Και ακόμα ψάχνουμε να βρούμε τρία βαγόνια της εμπορικής αμαξοστοιχίας.
Το Ευρωκοινοβούλιο φαίνεται ότι έχει άλλα ανακλαστικά. Εκτός της εκδήλωσης που έγινε στις 14 Φεβρουαρίου, έρχονται και πιο ουσιαστικές εξελίξεις, με τη συζήτηση στην Επιτροπή Αναφορών στις 17 Μαρτίου 2024.
Καταρχάς, η Ευρωπαϊκή Εισαγγελία για τη σύμβαση 717 τούς μηνύει για κακούργημα, και εδώ ακόμα δεν εξετάζεται καν ο ενδεχόμενος δόλος – το αδίκημα εξετάζεται ακόμα σε βαθμό πλημμελήματος. Εκεί οι διαδικασίες προχώρησαν την επόμενη μέρα, θα συζητηθεί η υπόθεση στην Επιτροπή Αναφορών του Ευρωκοινοβουλίου, κι εδώ ακόμα οι ευθύνες έχουν παραμείνει στον σταθμάρχη και τον προϊστάμενό του.
Η ανταπόκριση των πολιτών στη συλλογή των υπογραφών δείχνει ότι η κοινωνία είναι δίπλα σας, νιώθει την αδικία.
Ο κόσμος, 10 μήνες που ήταν φιμωμένα τα πάντα -γιατί είχαν φιμώσει όλα τα μεγάλα κανάλια, να μην πω «εξαγοράσει»-, δεν ενημερωνόταν, δεν ήξερε τίποτε για όλα αυτά. Εμείς όλον αυτόν τον καιρό τρέχαμε για να βρούμε τα αποδεικτικά στοιχεία. Τώρα που ξέρει τι έχει γίνει, και ειδικά μετά την πρόεδρο του συλλόγου κυρία Καρυστιανού, που πήγε στην Εξεταστική Επιτροπή και τους ξετίναξε, κατάλαβε ο πολύς κόσμος τι έγινε. Και για το έγκλημα και για τη συγκάλυψη και για όλη αυτή τη βαρβαρότητα που ακολούθησε. Δεν θα ξεχάσω ποτέ στη ζωή μου, όταν έδειξα στην εισαγγελέα του Αρείου Πάγου τις φωτογραφίες με τα στοιχεία που πέταξαν από το σημείο της σύγκρουσης, που μου απάντησε: «Πώς κάνεις έτσι; Ένα μικρό ηθικό θέμα είναι». Για εμένα είναι όλα ξεκάθαρα: είναι το έγκλημα του αιώνα και η συγκάλυψη της συγκάλυψης. Είναι ηλίου φαεινότερο. Απλά, κρατιούνται από λεπτομέρειες του ανθρώπινου λάθους. Το ανθρώπινο λάθος ήταν αυτοί που τους ψήφισαν τελικά. Ο κόσμος που τους πίστεψε ήταν το ανθρώπινο λάθος.
