Από τον Κώστα Πρώιμο
*** Ενδέχεται λέτε ο Διονύσης Τεμπονέρας να αξιωθεί ως αντίπαλος του Κυριάκου; Να ζήσουμε μια κατάσταση τύπου ρεβάνς σε πολιτικό επίπεδο; Θυμάστε πως ο πατέρας του καθηγητής μαθηματικών Νίκος Τεμπονέρας έπεσε νεκρός στην Πάτρα κατά τη διάρκεια των μαθητικών καταλήψεων το 1991 επί της κυβέρνησης του Κωνσταντίνου Μητσοτάκη; Τι συνέβη; Κάτι «μπουμπούκια» της τοπικής ΟΝΝΕΔ του έσπασαν με λοστό το κεφάλι.
*** «Βρείτε μου αντίπαλο και πάμε». Τάχα μου πως δε «μασάει» ο Στέφανος. Λογικό. Με τόσο βαρύ βιογραφικό στους αγώνες της Αριστεράς ποιος να του παραβγεί; Λίγο είναι νομίζετε; Εκάλη, μεγαλοσχολεία και ζόρικα πανεπιστήμια, Σπέτσες το καλοκαίρι και Αμέρικα τον χειμώνα. Έτσι είναι όμως. Η εγχώρια ελίτ φροντίζει πάντα τους παιδικούς της φίλους. Κάπου τους βολεύει για να συνεχίσει απρόσκοπτα να διαπράττει σοβαρές πολιτικές, οικονομικές και κοινωνικές πλάκες εις βάρος του κοσμάκη. Μήπως έχουν και άλλη δουλειά να κάνουν;
*** Τις φουρτούνες που έχει αντιμετωπίσει ο Στέφανος στη ζωή του δεν τις είχε δει ούτε στο πιο ακραίο του όνειρο ο θρυλικός Άρης που πολεμούσε στα βουνά και στα χιόνια. Ποιος μωρέ να βρεθεί απέναντι στον πολιτικό γίγαντα Κασελλάκη; Θα μπορούσε το σύστημα να διαθέσει καλύτερο νεροκουβαλητή στον μύλο του νεομητσοτακισμού; Και μην αρχίσετε πάλι τα παράπονα και τις γκρίνιες. Αυτούς έχουμε, αυτούς επιλέξαμε τρις και συνεπώς με αυτούς θα πορευτούμε ως χώρα στις νέες παγκόσμιες γεωπολιτικές και κοινωνικές προκλήσεις. Με τους Κυριάκους, τις Μαρέβες, τους Γεωργιάδηδες, τους Καιρίδηδες, τους Γεραπετρίτες, τους Σκέρτσους, τους Ανδρουλάκηδες και τους Κασσελάκηδες.
*** Δεν κατάλαβα; Νομίζετε πως μας αξίζει κάτι καλύτερο; Αμ δε. Και αν εξακολουθείτε να το πιστεύετε ακράδαντα έχει να κάνει με το γεγονός πως δεν αντιλαμβάνεστε ποιοι είναι οι επιλαχόντες αντικαταστάτες τους στον κομματικό σωλήνα. Μιλάμε για κάτι παιδάκια τα περισσότερα απόλυτα ανειδίκευτα στα βασικά της ζωής. Κακομαθημένοι παρτάκηδες από κούνια. Μπροστά είναι τα γέλια και τα κλάματα για τον λαουτζίκο ακόμη μια φορά δυστυχώς.
*** Ωστόσο, ο Πτωχός της Πελοποννήσου ξεστόμισε προσφάτως και μια άσχημη αλήθεια που ασφαλώς καταρρίπτει το προκλητικό για τη μέση νοημοσύνη περί ευημερίας αφήγημα των αρίστων. Δήλωσε κοντολογίς πως η Περιφέρεια Πελοποννήσου είναι η δεύτερη φτωχότερη περιοχή της Ελλάδας. Βέβαια προσπάθησε να το διατυπώσει κομψά. Περί φλερτ με την πτωχεία μίλησε, αλλά κύριε Δημήτρη, πιστέψτε μας, οι περισσότεροι κάτοικοι του Μοριά δε φλερτάρουν πια παρά έχουν ενδώσει (ψυχή τε και σώματι) στο ειδύλλιο με την ανέχεια.
*** Να θυμάστε πως υπάρχει μια γνωστή διαφήμιση σύμφωνα με την οποία ένα κορυφαίο αναψυκτικό πάει με όλα, ακόμη και με τον Σύριζα. Εξάλλου αν όντως αλλάξουν και τα λογότυπά τους, μην αποκλείσετε τίποτα. Εδώ κάτι παλιοί Ρηγάδες εντούτοις ευρισκόμενοι εν ζωή πίνουν νερό στο όνομα του Κυριάκου. Τι να κάνεις όμως. Η δίψα τρελαίνει τον άνθρωπο και αν έχεις καιρό να πιείς νερό ακόμη και μέσα από τις λάσπες θα αναγκαστείς υπό το ένστικτο της αυτοσυντήρησης να ρουφήξεις. Πού να φανταζόταν για ποιους δήθεν «πολιτικούς απογόνους» έδωσε τη ζωή του ο Βελεστινλής. Στα λογότυπα και τον καταστατικό χάρτη του ΣΥΡΙΖΑ θα κωλώσουν τα παλληκάρια; Εδώ παρέδωσαν με συνοπτικές διαδικασίες την κεντροαριστερά στο πιάτο (σαν το κεφάλι του Ιωάννη του Βαπτιστή) του Μητσοτάκη.
*** Το ‘πε και αυτό ο Κυριάκος. Πως η Ελλάδα της κρίσης δεν υπάρχει πια. (Την πάτησε το τρένο της ανάπτυξης.) Σωστό. Επί των ημερών του έχουμε την τύχη να ζούμε στην Ελλάδα της παράκρουσης. Πήγε ο κυβερνήτης μας με την υπέρκομψη να συναντήσουν τον Ινδό πρωθυπουργό. Τάχα μου για να μας φέρουν και άλλη, μπόλικη ανάπτυξη. Τι ωραίο όμως που είναι, να ταξιδεύεις πρώτη θέση κάγκελο με τα λεφτά του κοσμάκη, να μην ξοδεύεις ποτέ ούτε σεντ από την τσέπη σου και να κλείνεις εις το όνομα της πατρίδας σου και υπό την πρωθυπουργική σου ιδιότητα τεράστιες δουλειές για τα φιλαράκια που σε στηρίζουν στην εξουσία με νύχια και με δόντια. Τουλάχιστον χθες κέρδισε ο Ολυμπιακός και επανήλθε το χαμόγελο στα χείλη.
