Πίσω από τον δειλό Αγοραστό, που απέφυγε να καταθέσει στην Εξεταστική,
κρύβεται η κυβέρνηση, που κοροϊδεύει την κοινωνία για την τραγωδία – Η οξυδερκής Μαρία Καρυστιανού είχε εντοπίσει εξαρχής και εγκαίρως ότι κάτι ύποπτο συνέβαινε με το τάιμινγκ στο οποίο ασκήθηκε η ποινική δίωξη εναντίον του για το «μπάζωμα» στα Τέμπη
Του Βασίλη Γαλούπη
Πολλά έχουν ειπωθεί για τον τέως περιφερειάρχη Κώστα Αγοραστό, αλλά ένα πράγμα δεν έχει ειπωθεί αρκετά: ο άνθρωπος είναι δειλός. Κάθε φορά που έρχεται αντιμέτωπος με τις συνέπειες των πράξεών του το βάζει στα πόδια. Όποτε απαιτείται να κάνει μια επιλογή που θέλει λίγο θάρρος, κρύβεται. Όταν καλείται να υλοποιήσει μια δέσμευση, την προδίδει.
Χθες, που παρουσιάστηκε στην Εξεταστική Επιτροπή για να δώσει τις πολυπόθητες απαντήσεις στο γιατί, παρανόμως, μπαζώθηκε το σημείο του δυστυχήματος ώστε να καταστραφούν κρίσιμα στοιχεία για τον θάνατο 57 ανθρώπων, επικαλέστηκε το «δικαίωμα στη σιωπή» κι αποχώρησε. Όποτε η κατάσταση είναι «μάχη ή φυγή», ο Αγοραστός γίνεται… Καρλ Λιούις!
Ο Αγοραστός εμφανίστηκε στην Εξεταστική κι αρνήθηκε να καταθέσει. «Ασκώ κατ’ άρθρο 104 του Κώδικα Ποινικής Δικονομίας το δικαίωμα σιωπής, επιφυλασσόμενος να παράσχω τις εξηγήσεις μου ενώπιον των δικαστικών Αρχών» ανακοίνωσε και σημείωσε «Με δεδομένη την ιδιότητά μου ως κατηγορουμένου, δεν είναι δυνατόν να καταθέσω», προκαλώντας το σχόλιο της Μιλένας Αποστολάκη: «Κρίμα που επικαλείται αυτό το δικαίωμα, κρίμα που δεν τον καλέσαμε νωρίτερα».
Όμως, η οξυδέρκεια της Μαρίας Καρυστιανού είχε εντοπίσει εξαρχής και εγκαίρως ότι κάτι ύποπτο συνέβαινε με το τάιμινγκ στο οποίο ασκήθηκε η ποινική δίωξη στον Αγοραστό.
Η Εισαγγελία Πρωτοδικών Λάρισας άσκησε τη δίωξη στον τέως περιφερειάρχη για το «μπάζωμα» πριν από μόλις λίγες μέρες, στις 6 Φεβρουαρίου, αν και η μήνυση για το μπάζωμα είχε κατατεθεί από το καλοκαίρι.
Τότε, η μητέρα θύματος Μαρία Καρυστιανού, πρόεδρος του Συλλόγου Οικογενειών Θυμάτων, είχε εκφράσει τον προβληματισμό της, δίχως τότε να μπορεί ακόμα να προσδιορίσει και τον λόγο.
«Η τόσο αδικαιολόγητα αργοπορημένη ανακριτική κίνηση μας κάνει να σκεφτούμε ότι δεν ήταν μια αυτόβουλη δράση της ελληνικής Δικαιοσύνης, αλλά πιθανότατα συσχετίζεται με την κίνηση της Ευρωπαίας εισαγγελέως της Ε.Ε. Κοβέτσι, η οποία έχει καλέσει εσπευσμένα στο Στρασβούργο τον κ. Σοφουλάκη, αντιεισαγγελέα του Αρείου Πάγου, προκειμένου να δώσει εξηγήσεις για όλα όσα έχουν αναφερθεί στην Εξεταστική Επιτροπή και στις δικές μου καταγγελίες, αλλά και για την πορεία της έρευνας, έναν χρόνο μετά».
Εκ των πραγμάτων, αποδεικνύεται τώρα -όπως ούτε καν η Καρυστιανού δεν μπορούσε φανταστεί- ότι η δίωξη, σαν από μηχανής Θεός, θα «χρησίμευε» βολικά στο να μην καταθέσει ο Αγοραστός στην Εξεταστική. Το επικίνδυνο και ανησυχητικό είναι ότι η δίωξη για πλημμέλημα στάθηκε το εργαλείο για να ξεφύγει ο Αγοραστός από το να δώσει χθες εξηγήσεις για ένα εξαιρετικά σοβαρό σκάνδαλο, κι αυτό το εργαλείο για να το κάνει του δόθηκε από τη Δικαιοσύνη της χώρας.
Είτε η καθυστερημένη δίωξη κατά του Αγοραστού έγινε επί τούτου, για να αποτελέσει το ευτελές πρόσχημα ώστε να γλιτώσει την κατάθεση και τις ερωτήσεις, είτε χρησιμοποιήθηκε με αυτόν τον τρόπο από τον τέως περιφερειάρχη, η αδιαμφισβήτητη ουσία παραμένει ότι η Δικαιοσύνη παρείχε το όπλο που υπονόμευσε τη διαδικασία στην Εξεταστική της Βουλής.
Πατώντας στη σανίδα σωτηρίας της δίωξης, ο Αγοραστός μπόρεσε να σιωπήσει, προστατεύοντας τον εαυτό του και καλύπτοντας αυτούς που από το Μαξίμου τού έδωσαν την εντολή για το σκανδαλώδες μπάζωμα στα Τέμπη. Το μόνο που ψέλλισε το καμένο χαρτί της πολιτικής είναι ότι «αρνούμαι κάθε εις βάρος μου κατηγορία που είναι απόρροια παραπλάνησης» και ότι «παρείχε αποκλειστικά και μόνο υποστηρικτική βοήθεια, ενήργησε ως όφειλε να πράξει χωρίς πρωτοβουλία ενεργειών».
Δεν έχουμε ξαναδεί πιο ξεγυμνωτική διαδικασία για το αληθινό πρόσωπο της κυβέρνησης και για ολόκληρο το σύστημα εξουσίας από την έρευνα για τα Τέμπη. Και, αν σταθούμε τυχεροί ως χώρα, δεν θα ξαναδούμε ποτέ. Εύλογα προκαλείται στους πολίτες το λογικό ερώτημα αν η Δικαιοσύνη διευκολύνει το Μαξίμου να συσκοτίσει και να αποκρύψει τις ευθύνες του, και αν όντως είναι ικανή να καταλάβει την έννοια της διάκρισης των εξουσιών.
Μην ξεχνάμε ότι ήταν η «εξαφάνιση» του οπτικού υλικού από τη φόρτωση και την πορεία του εμπορικού τρένου που διασφάλισε, ήδη από τις πρώτες μέρες, ότι θα σταθεί σχεδόν αδύνατον να διαλευκανθεί η αιτία της φονικής έκρηξης στα Τέμπη κι αν το εμπορικό κουβαλούσε παράνομο φορτίο με εύφλεκτα υλικά.
Ενώ ήταν αυτονόητο στην ανακριτική διαδικασία να αναζητηθούν και να διατηρηθούν οι καταγραφές των καμερών της εμπορικής αμαξοστοιχίας που συγκρούστηκε με την επιβατική Intercity 62, το οπτικό υλικό του εν λόγω τρένου δεν είχε ζητηθεί αρχικά από κανέναν εισαγγελέα ή ανακριτική Αρχή. Όταν τα βίντεο αναζητήθηκαν πολλές εβδομάδες αργότερα από πραγματογνώμονες των οικογενειών, είχαν διαγραφεί.
Τα αμέσως επόμενα 24ωρα μετά το πολύνεκρο δυστύχημα στα Τέμπη, ο Αγοραστός διάλεξε πλευρά. Ο περιφερειάρχης επέλεξε να επιτρέψει και να συνδράμει στο άρον άρον μπάζωμα του σημείου, αντί να διαλέξει την προστασία των συμφερόντων των συγγενών, των πολιτών και της ακεραιότητας του χώρου του δυστυχήματος.
Η ένοχη σιωπή του Αγοραστού χθες ήταν, πέρα από ντροπιαστική, και εκκωφαντική. Εκτός από τον εαυτό του εξακολουθεί να καλύπτει κυνικά τον στενό πυρήνα της κυβέρνησης. Αρνείται να υποδείξει ποιος ήταν ο υψηλόβαθμος του Μαξίμου που του έδωσε την εντολή να καταστρέψει αποδεικτικό υλικό.
Κάθε μέρα γίνεται ολοένα πιο σαφές ότι πίσω από τον «τυφώνα» Αγοραστό, που ο Μητσοτάκης στήριξε προσωπικά και εμμονικά μέχρι την τελευταία μέρα των περιφερειακών εκλογών, κρύβεται ολόκληρη η κυβέρνηση, που συντονισμένα κοροϊδεύει την κοινωνία για μια τραγωδία με 57 νεκρούς.
Οι υπηρεσίες της περιφέρειας (ή με επιστασία από αυτήν) μπάζωσαν, ως μη όφειλαν την περιοχή του ατυχήματος, ξεπερνώντας τη λογική του μέσου ανθρώπου.
Έτσι όμως καταστράφηκαν βασικά στοιχεία της έρευνας για το ατύχημα, άρα ο περιφερειάρχης έχει άμεση ευθύνη για απιστία στην εκτέλεση των καθηκόντων του.
Οι όποιες επιτροπές στην περιφέρεια έχουν επιτελικό ρόλο, όπως και οι κυβερνητικές επεμβάσεις και ίσως να χαρακτηρίζονται για την ηθική τους αυτουργία.
Το οργανόγραμμα της περιφέρειας είναι σαφές, οι ευθύνες ανήκουν στον περιφερειάρχη που υπέγραψε τις αποφάσεις έγκρισης του έργου και τα εντάλματα πληρωμής καθώς και στον αρμόδιο διευθυντή που εισηγήθηκε το έργο.
Θα μου πείτε, βάζω στο κάδρο και τους υπαλλήλους, όμως πατριώτες ο υπηρεσιακός παράγοντας όφειλε να ενημερώσει τον περιφερειάρχη για την σκοπούμενη παράνομη απόφαση του, ενώ θα μπορούσε να υπογράψει εκφράζοντας κάτω από την υπογραφή του τους λόγους διαφωνίας του.
Έτσι ο περιφερειάρχης θα είχε την αποκλειστική ευθύνη, ενώ ο υπάλληλος θα είχε επιτελέσει άψογα το καθήκον του.
Όπως και να έχει, ο κ. Αγοραστός δεν μπορεί να επικαλεστεί άγνοια, ήταν πολλά χρόνια περιφερειάρχης και αξιόπιστο άτομο. Έτσι όμως, αποτελεί και τον βασικό κατηγορούμενο για την πράξη της αλλοίωσης τόπου ατυχήματος.
Άρα, λογική η απόφαση του να μην πάει στην επιτροπή, ενδέχεται να δυσχεράνει τη θέση του.
Τα πολιτικά πρόσωπα δεν υπάρχει περίπτωση να κατηγορηθούν ούτε για ηθική αυτουργία, η περιφέρεια όφειλε να κρίνει ορθολογικά τις προτάσεις ή παραινέσεις τους.
Συντονιστική ήταν η όποια επιτροπή, συμβουλευτικός ο ρόλος τους.
Οι εντολές δόθηκαν από τον περιφερειάρχη και μόνο, επειδή αυτός υπέγραψε τις σχετικές αποφάσεις, μετά βέβαια από εισήγηση των υπηρεσιών του και ίσως κάποια σχετική μελέτη, που μάλλον υπάρχει γιατί διαφορετικά πως κοστολογήσαν το έργο;
Οι υπηρεσίες της περιφέρειας εγκατέστησαν τον εργολάβο στο έργο, επέβλεψαν την υλοποίηση του, ενώ η επιτροπή παραλαβής πιστοποίησε την συμμόρφωση του έργου στην έγκριση απόφαση.
Για τις αποφάσεις λογικό είναι να επικαλέστηκαν την ανώτερα βία, όμως πάλι έπρεπε να υπήρξε μια προμελέτη, πως αλλοιώς μπορούσε άραγε να προϋπολογιστεί το κόστος.
Όλοι οι παραπάνω γνωρίζουν τι σημαίνει απιστία, ενώ δεν μπορούν να επικαλεστούν άγνοια ή έξωθεν επεμβάσεις.
Αν δόθηκε η εντολή απευθείας στον εργολάβο, με κόστος που ο ίδιος προυπολόγησε και χωρίς καμία επίβλεψη, τότε η δικαιοσύνη θα ασχοληθεί με πολλά άτομα και για πολλά αδικήματα. Ο φάκελος της δαπάνης θα έχει πολλές υπογραφές, πολλές εκ των υστέρων με πειραγμένους ίσως τους αριθμούς πρωτοκόλλου.
Ας πρόσεχες κ. Περιφερειάρχη.
Αν η δικαιοσυνη ΄΄ηταν ανεξάρτητη, το αυτόφωρο κινητών και υπηρεσιακών τηλεφώνων θα έχε αποκλαύψει τι και ποιοί εδωσαν εντολή να τα καλύψει. Απλόν
Νίκος Αργεάδης 16/02/2024 – 18:02 At 18:0
Είναι απλό ξέρουμε ποιος πλήρωσε τη δαπάνη, αυτός ήταν ο κύριος του έργου. Αυτός πρέπει να διωχθεί, ας πει τότε που εκτελούσε εντολές.