Του Μανώλη Κοττάκη
Επιστρέφοντας αργά στο σπίτι προχθές βράδυ έπειτα από κοπιώδη μέρα στην εφημερίδα και στο ρεπορτάζ, άρχισα την αποσυμπίεσή μου από το Κανάλι της Βουλής, το οποίο διευθύνει ο καλός φίλος και εξαίρετος συνάδελφος Νίκος Σίμος.
Τέτοια ώρα, περασμένες 11, μεταδίδει σπάνιες συναυλίες ή και συνεντεύξεις προσωπικοτήτων εκτός πολιτικής, που με ηρεμούν. Προχθές όμως μετέδιδε σε προχωρημένη ώρα τη συνεδρίαση της Εξεταστικής για τα Τέμπη, στην οποία κατέθετε η μάνα ενός νέου κοριτσιού που έχασε τη ζωή του στο δυστύχημα: η Μαρία Καρυστιανού.
Αναλογίστηκα για λίγο αν αυτοί που δίνουν μάχη σήμερα για παρά φύσιν τεκνοθεσίες θα μπορούσαν να βγάλουν από μέσα τους τους λυγμούς και τις ανάσες αυτής της δωρικής και αξιοπρεπούς μάνας που καθήλωσε το Κοινοβούλιο όταν μιλούσε για την αδικοχαμένη κόρη της. Η απάντηση είναι αυτονόητος. Όχι.
Αλλά το θέμα μου σήμερα, αγαπητοί, δεν είναι αυτό. Το θέμα μου είναι η εκπεσούσα δημοκρατία μας. Στη συνεδρίαση αυτή διεξήχθη μεγάλη συζήτηση για έννοιες όπως λαϊκή κυριαρχία, δημοκρατία, πλειοψηφία-μειοψηφία, Δικαιοσύνη και έγιναν κανονικά τα αποκαλυπτήρια ενός ολόκληρου συστήματος το οποίο συμπράττει για τη «συγκάλυψη». Λέξη της μάρτυρος.
Η κυβέρνηση που έκανε τα πάντα για να στείλει φυλακή τους πολιτικούς της αντιπάλους για το Μάτι, όπως η Ρένα Δούρου, τώρα κάνει τα πάντα για να μπαζώσει την αλήθεια για τα Τέμπη επειδή αφορούν τον εαυτό της.
Ειδικώς στο σκέλος με το παράνομο φορτίο της εμπορικής αμαξοστοιχίας το οποίο (θυμίζω) ήλεγξε ο Στρατός και καταγγέλλεται ότι συνδέεται με λαθρεμπόριο καυσίμων. Η μετρημένη στα λόγια της Μαρία Καρυστιανού, παρά την οργή της, αφού ζήτησε τον λόγο από την Πολιτεία για το γεγονός ότι της παρέδωσαν τα οστά του παιδιού της καμένα (!) από τη φωτιά που ξέσπασε μετά το δυστύχημα, εξαπέλυσε ένα δριμύ κατηγορώ και μοιράστηκε μαζί με τους βουλευτές της αντιπολίτευσης (Σαρακιώτης – ΣΥΡΙΖΑ , Αποστολάκη – ΠΑΣΟΚ, Κομνηνάκα – ΚΚΕ, Παπαδάκης – Λύση, Δημητριάδης – «Σπαρτιάτες», Βρεττός – ΝΙΚΗ) την απελπισία της για την ποιότητα της δημοκρατίας στην πατρίδα.
Για να φθάσει έως εκεί και για να «πακετάρει» την κυβέρνηση, το Κοινοβούλιο και τη Δικαιοσύνη ως ένα ενιαίο σύστημα εξουσίας που καταστρέφει τις αποδείξεις και παρακωλύει την αναζήτηση της αλήθειας απαρίθμησε τα εγκλήματα που έχουν γίνει:
Το γεγονός ότι καταστράφηκαν αρχικώς από αξιωματούχους του ΟΣΕ οι συνομιλίες φόρτωσης της εμπορικής αμαξοστοιχίας με παράνομο υλικό στη Θεσσαλονίκη. Το γεγονός ότι οι συγγενείς των θυμάτων ζήτησαν μετ’ επιτάσεως από τον προηγούμενο ανακριτή να τις αναζητήσει προτού καταστραφούν. Το γεγονός ότι αυτός κινήθηκε έναν ολόκληρο μήνα μετά, με συνέπεια να επιτραπεί η καταστροφή τους. Το γεγονός ότι με εντολή του υφυπουργού Επικρατείας Τριαντόπουλου (έπειτα από οδηγία του πρωθυπουργού, όπως υποστήριξε μάλιστα η κυρία Καρυστιανού) μπαζώθηκε και αλλοιώθηκε ο τόπος του δυστυχήματος πέντε μέρες μετά. Το γεγονός ότι απομακρύνθηκαν τα βαγόνια του συρμού με δαπάνη που κόστισε 650.000 ευρώ στην Περιφέρεια. Το γεγονός ότι η εισαγγελέας του Αρείου Πάγου Γεωργία Αδειλίνη φέρεται ειπούσα προς την ίδια και άλλους συγγενείς των θυμάτων να κοιτάξουν μπροστά, «η ζωή συνεχίζεται» και να μην ασχοληθούν με το παρελθόν! Το γεγονός ότι ο Άδωνις Γεωργιάδης είπε στη Βουλή πως, «αν αποκαλύπταμε τα προβλήματα ασφαλείας στα τρένα δεν θα έμπαινε κανείς μέσα σε αυτά». «Και ακόμη κυκλοφορεί ελεύθερος», όπως σημείωσε δηκτικά. Το γεγονός ότι η Εξεταστική Επιτροπή έχει καλέσει υπουργούς και αξιωματούχους της περασμένης εικοσαετίας αλλά δεν καλεί τον υφυπουργό Τριαντόπουλο και τον πρόεδρο των Μηχανοδηγών Γενηδούνια.
Παρακολουθώντας την κατάθεσή της η βουλευτής της Νέας Αριστεράς Πέτη (Θεοπίστη) Πέρκα ένιωσε την ανάγκη να τη ρωτήσει αν έχει νόημα να παραμένει η ίδια σε αυτή την Εξεταστική ή αν έχουμε να κάνουμε με μια «ανάπηρη δημοκρατία». Στο σημείο αυτό η Καρυστιανού ξέσπασε: «Ένα μόνο σχόλιο. Σπουδαία η δημοκρατία. Αλλά θέλει προσοχή. Δεν μπορεί να βγαίνει ένας δολοφόνος, να κάνει ένα έγκλημα και επειδή έχει πολλούς φίλους και είμαστε δημοκράτες και προασπιζόμαστε τη δημοκρατία να λέμε “δεν πειράζει, θα τον αθωώσουμε γιατί η πλειοψηφία είναι φίλοι του και η πλειοψηφία θέλει αυτό”. Ναι, πλειοψηφία, αλλά δεν θα έπρεπε να υπάρχουν και κάποια όρια; Εδώ μιλάμε για ένα έγκλημα 57 ανθρώπων. Μιλάμε για δύο τρένα που συγκρούστηκαν μετωπικά. Ποια δημοκρατία μου λέτε; Κρίμα για τη δημοκρατία να την εξευτελίζουμε».
Δεν νομίζω ότι υπάρχουν πολλά να προστεθούν επ’ αυτού, παρά μόνο ένα: προσέξτε το modus operandi. Τον τρόπο δράσης στις εξεταστικές. Και στις υποκλοπές και στα Τέμπη. Έχουν δύο κοινά χαρακτηριστικά: Το κράτος καταστρέφει τις αποδείξεις. Στις υποκλοπές καταστράφηκαν οι υποκλαπείσες ηχογραφημένες συνομιλίες πολιτικών προσώπων, στα Τέμπη οι συνομιλίες μεταξύ στελεχών του ΟΣΕ. Και οι δύο αφορούσαν αδικήματα.
Και στις υποκλοπές και στα Τέμπη η Ν.Δ. δεν καλεί ουσιώδεις μάρτυρες για τη διαλεύκανση των υποθέσεων. «Πλειοψηφία το λέμε αυτό εμείς εδώ» σχολίασε δηκτικά ο Εβρίτης βουλευτής της Ελληνικής Λύσης Παράσχος Παπαδάκης. Για πρώτη φορά μεταπολιτευτικώς η «πλειοψηφία» εξελίσσεται σε πρόβλημα για τη δημοκρατία μας. Συνήθως ήταν η λύση!
