Ένα τέτοιο φαινόμενο δεν μπορεί να αντιμετωπίζεται ως κοινή κλοπή. Σε αντίστοιχες περιπτώσεις στην Αμερική κηρύσσεται στρατιωτικός νόμος
Του Φαήλου Μ. Κρανιδιώτη
Δεν θα μιλήσω για τις αιτίες της απίστευτης καταστροφής στη Θεσσαλία. Ανήκω στο σπάνιο είδος του Έλληνα που δεν μετατρέπεται κατά περίπτωση σε πολιτικό μηχανικό, πυροσβέστη, πιλότο, ειδικό στα τρένα κ.λπ. Όταν δεν ξέρω, ρωτάω, διαβάζω, περιμένω να μάθω. Αυτό που καταλαβαίνω είναι πως ήταν ένα φυσικό φαινόμενο πολλαπλάσιας ισχύος από το χειρότερο που είχαμε γνωρίσει ως τώρα. Δεν ξέρω σε τι ποσοστό θα είχαν μειωθεί οι συνέπειες, αν είχαν γίνει περισσότερα και καλύτερα αντιπλημμυρικά έργα. Δεν ξέρω σε τι βαθμό και πώς αξιοποιήθηκαν τα προηγούμενα χρόνια τα σχετικά κονδύλια. Όλα αυτά πρέπει να ελεγχθούν. Θα πρέπει να περιμένουμε λίγο για να δούμε τι θα πουν οι ειδικοί, αρκεί να μη φορέσουν κομματικά γυαλιά. Και αν υπάρχουν ευθύνες σε αυτοδιοικητικό ή κεντρικό επίπεδο στη φάση της πρόληψης και της αντιμετώπισης, αφού ήρθε η συμφορά, τότε αυτές οι ευθύνες πρέπει να καταλογιστούν έμπρακτα και εξατομικευμένες. Υπάρχουν όμως πράγματα που ανήκουν στο πεδίο της κοινής λογικής, τα οποία εξοργίζουν και τον πιο καλόπιστο και νηφάλιο παρατηρητή των γεγονότων. Όπως αναφέρθηκε σε τηλεοπτικούς σταθμούς -εγώ το είδα σε έναν συγκεκριμένο- και σε άλλα ΜΜΕ, ομάδες Ρομά, όπως βάφτισε η «πολιτική ορθότητα» τους πάλαι ποτέ Γύφτους ή Αθίγγανους ή Κατσίβελους του Παλαμά και του λαϊκού πολιτισμού μας, πλιατσικολόγησαν τις πλημμυρισμένες περιουσίες πολιτών. Είμαι απόλυτα σίγουρος πως η αριστερίλα θα βρει δικαιολογίες ακόμη και γι’ αυτό. Εδώ βρήκε για τον Κουφοντίνα που σκότωσε 11 ανθρώπους. Ένα τέτοιο φαινόμενο, όποιοι κι αν το κάνουν, Λάπωνες, Ουϊγούροι, Πετσενέγκοι ή Άβαροι, δεν μπορεί να αντιμετωπίζεται ως κοινή κλοπή. Δεν χρειάζεται να αναλύσω σε κανονικούς ανθρώπους, με στοιχειώδη κώδικα φιλονομίας, αλληλεγγύης, ανθρωπιάς, την τεράστια απαξία τού να εκμεταλλεύεται κάποιος τη συμφορά συνανθρώπων του για να λεηλατήσει ό,τι απέμεινε από την καταστροφή. Σε αντίστοιχες περιπτώσεις στην Αμερική, μετά τους τρομερούς τυφώνες που πλήττουν τη χώρα κατά καιρούς, όπως στον «Κατρίνα», κηρύσσεται στρατιωτικός νόμος στην περιοχή και οι λεηλάτες που δεν συμμορφώνονται στο πρώτο παράγγελμα -δεύτερο δεν υπάρχει- πυροβολούνται από την Αστυνομία και την Εθνοφυλακή.
Είναι σαφή εδώ το μεγάλο κενό του Νόμου και η φοβικότητα με την οποία αντιμετωπίζει εν γένει το κράτος την παραβατικότητα συγκεκριμένων ομάδων. Έχω αναφερθεί με την αρθρογραφία μου στα μέτρα που μπορεί να λάβει η πολιτεία για την επίλυση του προβλήματος αυτού, που όσο πάει κακοφορμίζει. Ο κυβερνήτης της Φλόριντα, ο Ντε Σάντις, που έχουν μάθει να μισούν οι αριστεροί, φερόμενος και ως αντίπαλος του Τραμπ για το χρίσμα του υποψηφίου των Ρεπουμπλικάνων, είχε συνοψίσει τη στάση της Πολιτείας απέναντι στο φαινόμενο με τη φράση «You loot? We shoot”», τουτέστιν: «Λεηλατείς; Σε πυροβολούμε». Οι συνήθεις ψυχοπονιάρηδες υποκριτές, που ταυτίζονται με τρομοκράτες, λαθροδιακινητές και τους πελάτες τους, τον τουρκικό και σκοπιανό σοβινισμό, παρενδυτικούς κλεπτομανείς και κάθε περιθωριακό, εγκληματικό στοιχείο, θα αρχίσουν να ωρύονται πως η αξία της ανθρώπινης ζωής είναι μεγαλύτερη από την αξία της περιουσίας των πλημμυροπαθών και τα όργανα του κράτους δεν θα πρέπει να εξοπλιστούν νομοθετικά με την εξουσία να ασκήσουν τέτοιας έκτασης -ακόμη και θανατηφόρα- βία κατά πλιατσικολόγων. Η απάντηση είναι «όχι, η προστασία των πολιτών υπερτερεί». Όταν μάλιστα έχει ενσκήψει πάνω τους μια φοβερή καταστροφή και αντιμετωπίζουν ήδη το φάσμα της ανέχειας, με τους κόπους μιας ζωής κατεστραμμένους, το σπίτι τους πνιγμένο στη λάσπη, τα ζώα τους νεκρά, τα εργαλεία της δουλειάς τους κατεστραμμένα και τη γη τους ακατάλληλη, άγνωστο για πόσο, για καλλιέργεια, δεν υπάρχουν λόγια για να χαρακτηρίσουν αυτούς που πάνε να πλιατσικολογήσουν τα θύματα της καταστροφής. Δεν διαφέρουν σε τίποτα από αυτούς που κλέβουν τους τραυματίες ή σκυλεύουν τους νεκρούς των τροχαίων δυστυχημάτων – φαινόμενο όχι άγνωστο και, σε ορισμένες περιπτώσεις, από υποτιθέμενους επαγγελματίες με αποστολή την προστασία των πολιτών. Το κενό αυτό πρέπει να καλυφθεί με την κακουργηματική τιμωρία τέτοιας συμπεριφοράς σε περιπτώσεις φυσικών καταστροφών ή ατυχημάτων, και σίγουρα θα πρέπει στις περιοχές που πλήττονται να έχουν την εξουσία τα Σώματα Ασφαλείας -ή, όπου κληθεί σε έσχατη ανάγκη, ο Στρατός- να ασκήσουν την απαραίτητη βία, ακόμη και θανατηφόρα, κατά των πλιατσικολόγων, είτε είναι άσπροι είτε εμπριμέ, ροζ ή πουά, Παπούα, Ελβετοί ή Ρομά/Γύφτοι. Κάντε μια δημοσκόπηση με το ερώτημα «Σε περίπτωση καταστροφών, όπως οι πρόσφατες πλημμύρες και πυρκαγιές, να επιτραπεί με νόμο να πυροβολεί η Αστυνομία ή ο Στρατός όσους λεηλατούν τις περιουσίες των πληγέντων πολιτών; ΝΑΙ – ΟΧΙ». Η απάντηση που θα επικρατήσει και το ποσοστό της θα προκαλέσουν κατάθλιψη στους Αποστόλους του Μαρασμού.
Δικηγόρου, Προέδρου της ΝΕΑΣ ΔΕΞΙΑΣ
