Σεισμό αντιδράσεων έχει προκαλέσει στα social media η απόφαση για την αποφυλάκιση του Λιγνάδη έως ότου εκδικαστεί στο Εφετείο η υπόθεσή του. Ως γνωστόν, καταδικάστηκε για βιασμούς ανηλίκων
Αλγεινή εντύπωση στην κοινή γνώμη, έτσι όπως εκφράζεται μέσα από τον «χείμαρρο» των social media, προκάλεσε η δικαστική απόφαση να αποφυλακιστεί ο Δημήτρης Λιγνάδης έως ότου η υπόθεσή του εκδικαστεί σε εφετειακό βαθμό. Το δικαστήριο, πάντως, τον έκρινε ένοχο για βιασμούς δύο ανηλίκων.
Εκτός φυλακής με περιοριστικούς όρους ο Δημήτρης Λιγνάδης
Μετά την ανακοίνωση της απόφασης, τα social media σείονται. Είναι ενδεικτικό ότι σήμερα στο twitter το θέμα «Λιγνάδη» είναι το «δημοφιλέστερο». Όπως ήταν αναμενόμενο, στη συνοπτική πλειοψηφία τους, οι αναρτήσεις είναι αρνητικές ως προς την απόφαση για να αποφυλακιστεί. Και βέβαια, τεράστιος είναι ο αριθμός των αναρτήσεων που συνοδεύονται από φωτογραφίες του ενόχου για βιασμούς με τον πρωθυπουργό και πλειάδα υπουργών της κυβέρνησης.
Πρόκειται για ένα άκρως ευαίσθητο θέμα για κάθε κοινωνία.
Κατ’ αρχήν διότι αφορά υποθέσεις βιασμών ανηλίκων. Κάτι, για το οποίο είναι απολύτως αναμενόμενο να είναι ευαισθητοποιημένη η ελληνική κοινωνία.
Κατά δεύτερο λόγο, επειδή η απόφαση ενισχύει τις εμπεδωμένες απόψεις στην ελληνική κοινωνία ότι οι «ισχυροί», οι «έχοντες διασυνδέσεις» και το «χρήμα να πληρώνουν μεγαλοδικηγόρους» έχουν ηπιότερη μεταχείριση, σε αντίθεση με τους απλούς πολίτες. Κάτι που ενισχύει θεαματικά τις απόψεις στην κοινωνία ότι άλλη είναι η «Δικαιοσύνη» για τους απλούς πολίτες και άλλη για τους «ημετέρους της εξουσίας».
Το πρόβλημα είναι ότι τέτοιου είδους αποφάσεις, δυστυχώς, ενισχύουν την έλλειψη εμπιστοσύνης των πολιτών έναντι της Δικαιοσύνης. Ενός θεσμικού πυλώνα, στον οποίον κάθε πολίτης αναζητά εναγωνίως «προστασία» και «δίκαιο» όταν θεωρεί ότι αδικείται.
Πρόκειται για έναν από τους σημαντικότερους θεσμικούς πυλώνες της κοινωνίας που επιβάλλεται να προστατεύεται ως κόρη οφθαλμού. Ειδικά σε αυτές τις περιόδους κρίσης των θεσμών (πολιτική, ΜΜΕ, επιχειρηματικότητα) στην Ελλάδα. Ως εκ τούτου, οι λειτουργοί της Δικαιοσύνης είναι υποχρεωμένοι να σκέφτονται δύο φορές προτού αποφασίσουν.
Αποφάσεις της δικαιοσύνης, χωρίς ίχνος δικαιοσύνης!
Οι φίλοι πρωθυπουργών και οι συνεργάτες υπουργών δεν μένουν στη φυλακή, διαπράττουν την Ύβρη, ας αναμένουν και τη Νέμεση.
Συμφωνώ απόλυτα με όσους δηλώνουν: “Δεν έχω εμπιστοσύνη στην Ελληνική Δικαιοσύνη εκτός ελαχίστων δικαστών που είναι η εξαίρεση στον κανόνα ‘.
Θεωρώ ότι όσοι δηλώνουν: “έχω εμπιστοσύνη στην Ελληνική Δικαιοσύνη το κάνουν για λόγους σκοπιμότητας και υποκριτικά, αφού όταν κάποια απόφαση δεν του βολεύει αμέσως αλλάζουν αφήγημα.
Uber, αποφυλάκιση καταδικασμένου για βιασμό, Novartis, ελληνοποίηση μαφιόζου του ψευδοκράτους, Μαδρίτη.
Σήψη και παρακμή σε κάθε επίπεδο, είτε μιλάμε για τις τρεις εξουσίες είτε μιλάμε για τους παρακρατικούς αρμούς μεταξύ αυτών τους οποίους με θράσος ισχυρίζεται ο Μητσοτάκης πως ο ΣΥΡΙΖΑ πήγε να ελέγξει ενώ στην πραγματικότητα προσπάθησε αποτυχημένα να απελευθερώσει ότι μπορούσε.
Με τον πρώτο φώναζε ο λαός: καλύτερα με παπάκι παρά με Μητσοτάκη.
Τώρα θα φωνάζει με τον δεύτερο: με αυτόν τον Μητσοτάκη πάει και το παπάκι.
Απορώ, όλοι οι υπέρμαχοι της τάξης και ασφάλειας που χάθηκαν?
Όλοι αυτοί που μάχονται για την πανεπιστημιακή αστυνομία για το καλό ταχα των παιδιών μας, που κρύφτηκαν που ο παιδεραστής βιαστής κρίνεται “ακίνδυνος”?