Ελληνικά πυραυλικά συστήματα και αντιαεροπορικά στην Ουκρανία;

Με πυραυλικά συστήματα, εκτός του άλλου οπλισμού που δίδει, θα προμηθεύσει η Ελλάδα την Ουκρανία, σύμφωνα με πληροφορίες που έχουν κάνει την εμφάνισή τους σε ρωσικά ΜΜΕ. Έως τώρα, η χώρα μας έχει στείλει κατασχεθέντα στο παρελθόν «Καλάσνικοφ» και φορητά αντιαρματικά όπλα, ενώ εσχάτως ανακοινώθηκε και η αποστολή Τεθωρακισμένων Οχημάτων Μάχης (ΤΟΜΑ)

Με πυραυλικά συστήματα τύπου RM-70, τα οποία είναι αναπτυγμένα στα νησιά του Αιγαίου, θα προμηθεύσει η Ελλάδα την Ουκρανία, σύμφωνα με πληροφορίες που βλέπουν το φως της δημοσιότητας σε ρωσικά ΜΜΕ.

Κατά τους ίδιους ισχυρισμούς, η χώρα μας έχει ήδη στείλει στις ουκρανικές Ένοπλες Δυνάμεις και φορητά αντιαεροπορικά συστήματα, Stinger. Μάλιστα, γίνεται λόγος για εξήντα Stinger προέλευσης της ελληνικής Πολεμικής Αεροπορίας. Να σημειωθεί ότι μεγάλες ποσότητες φορητών αντιαεροπορικών και αντιαρματικών που εστάλησαν στους Ουκρανούς έχουν πέσει στα χέρια των Ρώσων.

Στο μεταξύ, επανακάμπτει δριμύτερη η φημολογία, σύμφωνα με την οποία η Αθήνα σκοπεύει να στείλει στο Κίεβο και παλαιά σοβιετικής τεχνολογίας αντιαεροπορικά συστήματα, OSA. Τα συγκεκριμένα, μαζί με τα θεωρούμενα ως ιδιαίτερα αποτελεσματικά αντιαεροπορικά συστήματα, TOR-M1, αλλά και τους φορητούς, Stinger, καθώς και άλλα συστήματα μικρού και μεγάλου βεληνεκούς, αποτελούν τη ραχοκοκαλιά της ελληνικής αεράμυνας στο Αιγαίο.

Σύμφωνα με το ρωσικό site, «Ριμπάρ», στα χέρια των Ρώσων έπεσε έγγραφο – λίστα, το οποίο φέρεται να διακινούσε η ουκρανική πρεσβεία στο Ιράκ με τον οπλισμό τον οποίο επεδίωκε να προμηθευτεί το Κίεβο. Ως γνωστόν, το Ιράκ έχει προμηθευτεί πολύ μεγάλες ποσότητες ρωσικού και σοβιετικού οπλισμού.

Κατά του ισχυρισμούς του ΜΜΕ, λοιπόν, η λίστα δείχνει «τι ήθελε να αγοράσει η Ουκρανία. Αυτή τη λίστα διακινούσε η πρεσβεία της Ουκρανίας στο Ιράκ μέσω δικτύου της. Όλα αυτά, εφόσον βρεθούν και αγοραστούν, έναντι υψηλού τιμήματος, ακόμα και στο λαθρεμπόριο, θα μεταφερθούν στην Ουκρανία, μέσω Τουρκίας».

Εφόσον επιβεβαιωθεί η αυθεντικότητα της λίστας, αυτή περιλαμβάνει αρκετά ενδιαφέροντα στοιχεία. Στην περίπτωση της Ελλάδας, η ουκρανική πλευρά θα επεδίωκε να αποκτήσει 15 πυραυλικά συστήματα, τύπου RM-70 (MLRS – πολλαπλοί εκτοξευτές πυραύλων).

Στη λίστα ενδιαφέροντος της ουκρανικής πλευράς περιλαμβάνονται επίσης φορητά αντιαεροπορικά, Stinger (400), χιλιάδες φορητά αντιαρματικά όπλα, πυροβόλα και βλήματα, καθώς και Τεθωρακισμένα Οχήματα Μάχης (ΤΟΜΑ), BMP 1-2. Τέτοια ΤΟΜΑ παλαιάς σοβιετικής τεχνολογίας (του 1966) ανακοίνωσε η Ελλάδα ότι παραχωρεί στην Ουκρανία. Τα BMP είναι αναπτυγμένα στα ελληνικά νησιά.

Μάλιστα, στο έγγραφο που η ρωσική πλευρά αποδίδει στους Ουκρανούς, δίπλα από τα BMP παρουσιάζεται ο αριθμός «200». Τόσα, δηλαδή, όσα θα δώσει η Ελλάδα στην Ουκρανία. Αρκετά από αυτά, πάντως, λόγω παλαιότητος, είναι αμφίβολο κατά πόσον θα φανούν χρήσιμα στους Ουκρανούς. Βέβαια, είναι άγνωστο εάν ο αριθμός «200» αφορούσε το ουκρανικό αίτημα προς την Ελλάδα, ή γενικότερα ότι αυτό τον αριθμό αναζητούσε το Κίεβο στη διεθνή αγορά όπλων. Όπως και να’ χει, τόσα έδωσε η χώρα μας.

Με ευρωπαϊκή χρηματοδότηση τα ελληνικά Τεθωρακισμένα Οχήματα -και τα τουρκικά Bayraktar- στην Ουκρανία

To πυραυλικά συστήματα, RM-70, είναι επίσης παλαιάς σοβιετικής, για την ακρίβεια τσεχοσλοβάκικης, τεχνολογίας (του 1971). Τα πρώτα χρόνια της δεκαετίας του 1990, μετά την ενοποίηση της Γερμανίας, η Ελλάδα παρέλαβε αυτά τα οπλικά συστήματα από το απόθεμα της Ανατολικής Γερμανίας. Όπως το ίδιο έγινε και με τα BMP, τα οποία τώρα δίδει η χώρα μας στην Ουκρανία.

Οι Stinger

Να σημειωθεί ότι από την αρχή του πολέμου στην Ουκρανία το φορητό αντιαεροπορικό διαφημίστηκε ως το «υπερόπλο» το οποίο θα συντρίψει την ρωσική ΠΑ και την Αεροπορία Στρατού.

Το Stinger, αν και παλαιάς τεχνολογίας πλέον, πράγματι μπορεί να αποδειχτεί αποτελεσματικό. Ωστόσο, σύμφωνα με τους ρωσικούς ισχυρισμούς, οι Ουκρανοί είναι ανεκπαίδευτοι και, άρα, στα χέρια τους το όπλο είναι άχρηστο. Μάλιστα, κατά τους ίδιους ισχυρισμούς, τα περισσότερα Stinger που άφησαν πίσω τους οι Ουκρανοί στη Μαριούπολη, όταν παραδόθηκαν, αλλά και σε άλλες πόλεις, σε γενικές γραμμές δεν ήταν επιχειρησιακά – λειτουργικά. Βρέθηκαν, δε, με αφαιρεθέντα τα συστήματα πυροδότησης, χωρίς μπαταρίες, κ.ο.κ..

Σύμφωνα με δημοσίευμα της Washington Post (26-4-2022), από τότε που ξεκίνησε ο πόλεμος (24-2-2022), οι ΗΠΑ έστειλαν στην Ουκρανία 1400 Stinger. Κατά την εφημερίδα, «τα αμερικανικά υπουργεία Άμυνας και Εξωτερικών αναζητούν κι άλλα τέτοια συστήματα στα οπλοστάσια άλλων που διαθέτουν το φορητό σύστημα που παρήγαγε η Raytheon».

Ως γνωστόν, η Ιταλία έχει ανακοινώσει ότι μεταξύ των άλλων όπλων που δίδει στην Ουκρανία, είναι και Stinger. Η Αθήνα, πάντως, έως τώρα δεν έχει ανακοινώσει ότι έστειλε τέτοια φορητά αντιαεροπορικά, αν και γίνεται λόγος για μια παρτίδα εξήντα Stinger από την Πολεμική Αεροπορία. Ο Στρατός Ξηράς δεν φέρεται να έχει στείλει.

Ο λόγος που οι ΗΠΑ αναζητούν Stinger στα οπλοστάσια άλλων χωρών είναι, όπως ανέφερε στην Washington Post ο διευθύνων σύμβουλος της Raytheon, Gregory J. Hayes, ότι οι αποθήκες της εταιρείας είναι πλέον άδειες.

Οι Ένοπλες Δυνάμεις των ΗΠΑ απέκτησαν τους Stinger το 1981, αλλά πλέον η γραμμή παραγωγής έχει κλείσει. Όπως ανέφερε ο διευθύνων σύμβουλος της Raytheon, πολλά από τα εξαρτήματα που απαιτούνται για την κατασκευή τους δεν είναι πλέον διαθέσιμα και ορισμένα μέρη του συστήματος θα πρέπει να επανασχεδιαστούν.

(φωτογραφίες που δίδει στη δημοσιότητα η ρωσική πλευρά με αντιαεροπορικά Stinger και άλλα όπλα που δόθηκαν στους Ουκρανούς, αλλά έπεσαν στα χέρια των Ρώσων)