Του Ραφαήλ Α. Καλυβιώτη*
Κατέβα απ’ το ροζ, «φινλανδοποιημένο» συννεφάκι σου και κοίτα κατάματα την αλήθεια: η Τουρκία δεν έχει ιστορία, έχει ποινικό μητρώο γραμμένο με το αίμα Αρμενίων, Ποντίων και όποιου τόλμησε να σταθεί εμπόδιο στον τουρκικό ολοκληρωτισμό. Με αυτούς κάναμε «συμφωνία φιλίας». Η Γενοκτονία των Αρμενίων, η πρώτη του 20ού αιώνα, δεν ήταν ατύχημα – ήταν οργανωμένο σχέδιο εξολόθρευσης. Από το 1896, ο «κόκκινος» σουλτάνος, ο Αβδούλ Χαμίτ, που ο Ερντογάν λατρεύει σαν είδωλο, έσφαζε Αρμενίους. Το 1915-1918, οι Νεότουρκοι του Ταλαάτ πασά αποτύπωσαν την κόλαση στην καθημερινότητα: ενάμισι εκατομμύριο Αρμένιοι, γυναίκες, παιδιά, γέροι, σβήστηκαν με πορείες θανάτου, πνιγμούς, φωτιές. Η 24η Απριλίου 1915, όταν 250 Αρμένιοι ηγέτες σφαγιάστηκαν στην Πόλη, είναι η ευγενική παρακαταθήκη πολιτισμού της Τουρκίας στην ανθρωπότητα.
Και οι Πόντιοι; Από το 1916 ως το 1923, 353.000 Έλληνες του Πόντου εξαφανίστηκαν. Εκτοπίσεις, «λευκές σφαγές», καταναγκαστική εργασία – 90% νεκροί στις καραβάνες. Αρμένιοι και Πόντιοι είμαστε αδέλφια στον πόνο, θύματα του ίδιου οράματος – ενός «καθαρού» τουρκικού κράτους. Οι περιουσίες τους; Λάφυρα για τους Οθωμανούς, για να γεμίσουν τα ταμεία του πολέμου.
Και ο Κεμάλ; Μην ακούς τα παραμύθια για τον «πατέρα» της Τουρκίας. Ήταν ένας σκληρός γενοκτόνος που έκαψε τη Σμύρνη, έσφαξε στην Κιλικία, εξολόθρευσε στην Τραπεζούντα. Χιλιάδες Έλληνες και Αρμένιοι πνίγηκαν στο αίμα τους. Και ποιος τον χειροκρότησε αναδρομικά; Ο Χίτλερ! Ο Φίρερ τον έβλεπε σαν θεό, δάσκαλο της εξόντωσης. «Ο Κεμάλ έδειξε τον δρόμο» έλεγε το 1938, και το 1942 ζήλευε που ο Τούρκος «καθάρισε» τους χριστιανούς. Η ναζιστική εφημερίδα του τον υμνούσε, ενώ ο Γκέμπελς μόνο πάνω από τον τάφο του δεν έκλαιγε. Το χαρακτηριστικό του «κακού» είναι ότι δεν μπορεί να δημιουργήσει, αλλά μόνο καταστρέφει.
Η Γερμανία; Σύμμαχος των Οθωμανών, έδινε όπλα και έκλεινε τα μάτια. Σήμερα, η Τουρκία τολμά να λέει «δεν έγινε τίποτα». Οι εκκλησιές μας τζαμιά, η Αγία Σοφία λεηλατημένη και μαγαρισμένη, η αλήθεια ουρλιάζει και εμείς ανάξιοι των προγόνων μας. Στον αδελφό αρμενικό λαό ένα λέω μόνο: μαζί, σαν γροθιά, δεν ξεχνάμε. Η δικαιοσύνη θα έρθει. Αυτοί, δε, που εργάζονται επίμονα, οι Τούρκοι εσωτερικού, να φινλανδοποιήσουν την Ελλάδα, ας θυμούνται κάτι: από την αρχαιότητα μέχρι σήμερα, αναμφίβολα, οι προδότες του Ελληνισμού ήταν πολλοί. Οι πατριώτες, όμως, ήμασταν πάντοτε περισσότεροι.
*Υπ. δρ Γεωπολιτικής – πρόεδρος ∆ικτύου Ελλήνων Συντηρητικών – [email protected]
