Ενώ σχεδόν σύσσωμη η διεθνής κοινότητα, καθώς και οι Ρώσοι και οι Ουκρανοί επιθυμούν να τελειώσει ο ρωσοουκρανικός πόλεμος, υπάρχουν και άνθρωποι και κύκλοι συμφερόντων που επιδιώκουν πάση θυσία τη συνέχισή του. Ο λόγος γίνεται για την ηγεσία της Ε.Ε., μια μερίδα του Δημοκρατικού Κόμματος των ΗΠΑ, το Ηνωμένο Βασίλειο και -πάνω απ’ όλους- τον Βολοντίμιρ Ζελένσκι, τον πρόεδρο της Ουκρανίας. Οι λόγοι που ωθούν την Ε.Ε., πρόσωπα από το Δημοκρατικό Κόμμα των ΗΠΑ και το Ηνωμένο Βασίλειο να προσπαθούν να παραταθεί ο πόλεμος είναι ποικίλοι, και κυρίως γεωπολιτικοί και οικονομικοί. Ο Βολοντίμιρ Ζελένσκι έχει μόνο έναν λόγο να παρατείνει την αιματοχυσία: την προσωπική του επιβίωση.
Όλα δείχνουν ότι η Ουκρανία έχει ηττηθεί στον πόλεμο, και είναι σίγουρο ότι πρόκειται να υποστεί εδαφικές και άλλες «αβαρίες». Αυτό το αποτέλεσμα είναι μη αναστρέψιμο. Ό,τι αποφασίζεται στο πεδίο της μάχης δεν… ξεγίνεται με διπλωματικούς ελιγμούς και παγκόσμιες περιοδείες αναζήτησης συμμάχων και «χορηγών» συνέχισης ενός χαμένου πολέμου.
Ο Ζελένσκι είναι ταυτισμένος με την πολεμική περιπέτεια της Ουκρανίας, στην οποία εκείνος έμπλεξε την πατρίδα του, και δεν μπορεί να διαδραματίσει κάποιον ρόλο την περίοδο της ειρήνης, η οποία δεν πρόκειται να είναι στρωμένη με ροδοπέταλα. Οι χώρες που ηττώνται στον πόλεμο σχεδόν πάντοτε αναζητούν -και βρίσκουν- τους υπαιτίους της ήττας. Ο λαός της Ουκρανίας, μόλις κατακαθίσει ο κουρνιαχτός, θα συνειδητοποιήσει ότι δεν ηττήθηκε απλά, αλλά υπέστη κανονική πανωλεθρία, και οι απώλειές του θα είναι και προς την πλευρά των συμμάχων του. Ήδη, όσοι έχουν δώσει οικονομικές ή αμιγώς πολεμικές, σε υλικό, ενισχύσεις στους Ουκρανούς έχουν διαμοιράσει τα ιμάτια της χώρας για τις επόμενες δεκαετίες.
Οι Ουκρανοί πείστηκαν από τον Ζελένσκι και πολέμησαν για να καταστραφεί η πατρίδα τους, να χάσουν εδάφη και να εκμεταλλευτούν άλλοι το πλούσιο υπέδαφός τους. Η πιθανότερη θέση του Ζελένσκι μετά τη λήξη του πολέμου δεν είναι το προεδρικό μέγαρο, αλλά το εδώλιο του κατηγορουμένου. Όλα τούτα ο Ζελένσκι θα τα πληρώσει ακριβά. Το γνωρίζει. Γι’ αυτό δεν θέλει την ειρήνευση.
Δημοσιεύεται στη «δημοκρατία»
