Του Απόστολου Αποστόλου*
Ο Βίκτορ Ουγκό, μιλώντας για την ήττα του Ναπολέοντα στο Βατερλό, είχε πει ότι «εξαφανίστηκε ο Ναπολέων κάτω από την ισχυρή υπνοβασία ενός ονείρου». Κάπως έτσι συμβαίνει με τον κ. Μητσοτάκη, ο οποίος μάλλον διαγράφει το δικό του Βατερλό. Όλα κινούνται εναντίον του, γιατί κάθε κυβερνητική δράση ακολουθείται από μια αποτυχία. Έχουμε μια επιστροφή της άρνησης απέναντι σε όσα διακηρύττει η κυβέρνηση. Έτσι ώστε η πολιτική της κυβέρνησης να διακατέχεται από μια ολέθρια τακτική. Είναι σαν η κυβέρνηση να λειτουργεί με σπασμένα γρανάζια.
Κανείς όμως από την κυβέρνηση δεν έχει καταλάβει τι ακριβώς συμβαίνει. Οι πολυκεντρικές ασταθείς ισορροπίες της γλιστρούν στον ίλιγγο της ακύρωσης από τους ίδιους τους πολιτικούς που την υπηρετούν. Παντού υπάρχουν μέτωπα – η τραγωδία των Τεμπών και η διαφαινόμενη απόκρυψη στοιχείων, η ατολμία της πόντισης του καλωδίου μετά τις απειλές των Τούρκων, η «Ομάδα Αλήθειας» (ιστότοπος της Ν.Δ., μηχανισμός trolling και στρατός προπαγάνδας) η ακρίβεια που φτωχοποιεί τους πολίτες, όλα αναδεικνύουν την αβεβαιότητα και την ασυνέχεια της Ν.Δ.
Όλα τελούν εν πλήρει συγχύσει, όλα γίνονται πεδία δράσης που καταλήγουν σε παγίδες. Η κυβέρνηση βρίσκεται μέσα στο ναρκοπέδιο που εκείνη έφτιαξε και πληρώνει το νόμισμα της θυσίας της. Παραιτήθηκε ο αντιπρόεδρος του ΕΟΔΑΣΑΑΜ Χρήστος Παπαδημητρίου μετά τα τραγελαφικά με το πόρισμα. Ο ΕΟΔΑΣΑΑΜ, που διαφημίστηκε τόσο από την κυβέρνηση, έδειξε ότι έπασχε στη δομή και τη λειτουργία του. Ο στρατός των αρετολόγων, των αρίστων της Ν.Δ., μας δείχνει για άλλη μια φορά πόσο κατώτεροι των περιστάσεων είναι και δεν μπορούν να εξορκίσουν ούτε τη δική τους ανεπάρκεια, αλλά εν τέλει ούτε η κυβέρνηση μπορεί να δικαιολογήσει τα αδικαιολόγητα κατορθώματά της. Το πρόβλημα, εξάλλου, με το Μαξίμου ήταν πάντα ότι οργάνωνε αφηγήματα εν τη απουσία των δεδομένων, αλλά και της καταλληλότητας των ανθρώπων που διέθετε.
Έτσι, λοιπόν, το αφήγημα των τελευταίων ημερών της κυβέρνησης, ότι «αντεπιτίθεται η αλήθεια», αποτέλεσε για μία ακόμα φορά μια μεγάλη φάρσα που έσκασε με τα τραγελαφικά του ΕΟΔΑΣΑΑΜ και τις γκεμπελικές «τρολιές» του προπαγανδιστικού στρατού της. Η κυβέρνηση έχει έρθει σε σύγκρουση με τον εαυτό της, σε μια κυκλοθυμική σύγχυση αντιπαράθεσης με όλους. Και, γνωρίζοντας από την πολιτική ιστορία ότι, όταν η πολιτική ανικανότητα φτάνει στο αδιέξοδό της, τότε οι κυβερνήσεις δαιμονοποιούν ακόμα και τους ίσκιους, έτσι και η κυβέρνηση του κ. Μητσοτάκη βλέπει παντού συνωμοσιολόγους και εχθρούς που θέλουν τη διάλυση της κυβέρνησης. Ο άθλος της παραλογικότητας.
Οι κυβερνητικοί παράγοντες εδώ και καιρό, για να καλύψουν την κυβερνητική ανεπάρκεια, έχουν επιδοθεί σε έγχρωμες μπαλαφαρίες, σε οπισθοδρομικές φανφάρες και σε συνονθυλεύματα δογματισμών, προκειμένου να σώσουν την κατάπτωση της κυβέρνησης. Όμως, τίποτε από αυτά δεν αρκεί. Προσπαθούν να φτιάξουν μια φυγόκεντρη δύναμη εξόδου, αλλά τελικά φτιάχνουν ένα παραμύθι των κύκλων. Υπόσχονται παροχές και παίζουν με την εξαγορά των συνειδήσεων των πολιτών. Παλιάς κοπής πολιτική, που ανασύρεται από τον βυθό της αβύσσου. Όμως, ένα παλιό ιταλικό ρητό λέει ότι «όταν το κοράκι προσπαθεί να μιμηθεί τον γλάρο πνίγεται».
Το μόνο που καταφέρνει η κυβέρνηση τώρα πια είναι να ενισχύει την οργή του λαού. Η κυβέρνηση της Ν.Δ., χωρίς πίστη, χωρίς έρμα (όπως λέει και ο ποιητής), έχει γίνει λάφυρο των ανέμων της συμφοράς και ένα άσβηστο σήμα ανασφάλειας. Ο Αμερικανός διανοούμενος Γουέντελ Φίλιπς έλεγε ότι «καθένας τελειώνει βρίσκοντας το Βατερλό του» – και η κυβέρνηση μάλλον είναι κοντά στο «Βατερλό» της.
*Καθηγητής Πολιτικής και Κοινωνικής Φιλοσοφίας
