Του Κωνσταντίνου Σχοινά
Διαβάζω ότι για μία ακόμα χρονιά η Φινλανδία κατατάσσεται πρώτη στη λίστα με τις πιο ευτυχισμένες χώρες στον κόσμο. Αυτό συνήθως προσλαμβάνεται στη χώρα μας με δύο τρόπους: ή υπάρχει η εντύπωση πως ροδαλές Σκανδιναβές τρέχουν ανέμελα στις όχθες των λιμνών, ανεμίζοντας τις ξανθιές πλεξούδες τους (όπως σε πίνακες ζωγραφικής άλλων αιώνων), ή πολύ απλά συμπεραίνουν κάποιοι ότι οι Φινλανδοί έχουν περισσότερα λεφτά, διαστημικού επιπέδου, φουτουριστικό κράτος, άρα είναι μέσα στην τρελή χαρά.
Το σχόλιο ενός Φινλανδού ερευνητή θέτει το ζήτημα σε πιο φυσιολογικό πλαίσιο. Ο Frank Martela λέει ότι δεν θα βρει κανείς στη Φινλανδία ακραία ευτυχισμένους ανθρώπους. Αλλά μάλλον δεν θα βρει και ακραία δυστυχισμένους, καθώς το κράτος δείχνει ενδιαφέρον για την προστασία όλων. Το κράτος δεν μπορεί να κάνει χαρούμενους τους πολίτες, αλλά είναι σε θέση να απομακρύνει παράγοντες που δημιουργούν δυσφορία.
Οι -υποτίθεται- ακραιφνείς θαυμαστές της… ευρωπαϊκής οργάνωσης, οι οποίοι μας κυβερνούν επί δύο γενεές, μάλλον έχουν καταλάβει ότι οι Έλληνες είναι χαρούμενοι όταν, π.χ., το κράτος τούς υποδεικνύει να τρώνε γεμιστά για να χορτάσει η οικογένειά τους (για να θυμηθούμε κάτι από Θεανώ Φωτίου). Να τους διευκρινίσουμε ότι αυτό πιθανόν να οδηγούσε στην κορύφωση της χαράς έναν Φινλανδό τουρίστα (κι αυτό για 2-3 μέρες – μετά θα λαχταρούσε μια γαριδομακαρονάδα με φρέσκια γαρίδα ο άνθρωπος).
*Κάπου εδώ, να πούμε ότι απλοί πολίτες της Φινλανδίας, όταν ρωτήθηκαν ενώπιον της κάμερας γιατί θεωρούν πως η χώρα τους είναι ευτυχισμένη, απάντησαν με πρόχειρες κοινοτοπίες που θα έλεγε καθένας στον πλανήτη: «Οι άνθρωποι εδώ είναι ευγενικοί και βοηθούν ο ένας τον άλλον», «Κάνω πράγματα που με ενδιαφέρουν χωρίς να με νοιάζει η έγκριση των άλλων», ακόμα και «Η σάουνα θα μπορούσε να μας κάνει χαρούμενους»! Αυτά για τους πολιτικούς μας, που συχνά νομίζουν ότι οι Έλληνες είναι αυτόματα χαρούμενοι, αποκλειστικά χάρη στο… ουζάκι, στον ήλιο και στο αθάνατο ελληνικό φιλότιμο, και ότι αυτό τους επιτρέπει να διοικούν τον εκστασιασμένο λαό χωρίς πολλές πολλές ευθύνες!