Το Εκτελεστικό Συμβούλιο της UNESCO, έπειτα από πρωτοβουλία της Μόνιμης Αντιπροσωπίας της Ελλάδας στον οργανισμό, αποφάσισε να ανακηρυχθεί η 9η Φεβρουαρίου κάθε έτους Παγκόσμια Ημέρα Ελληνικής Γλώσσας. Η πρωτοβουλία είναι θετική και το σκεπτικό της τελικής απόφασης είναι ακριβές και αναγνωρίζει τη συνεισφορά της ελληνικής γλώσσας στη διαμόρφωση του παγκόσμιου πολιτισμού.
Μεταξύ άλλων, στο κείμενο της αποδοχής της πρότασης αναφέρεται ότι η ελληνική «έχει αποτελέσει μία από τις σημαντικότερες γλώσσες ως προς την επίδρασή της σε όλες τις άλλες ευρωπαϊκές γλώσσες και, δι’ αυτών, ευρύτερα στον κόσμο των γλωσσών. […]
Η ελληνική γλώσσα ήταν και παραμένει μέχρι και σήμερα ανεξάντλητη πηγή της διεθνούς επιστημονικής ορολογίας, ιδιαίτερα στην ιατρική, καθώς και στα μαθηματικά, στη φυσική, στη χημεία, στη μηχανική, στην αστρονομία, στην κβαντομηχανική, στις κοινωνικές και στις ανθρωπιστικές επιστήμες. Πρόκειται για διεθνώς αναγνωρισμένο χαρακτηριστικό της ελληνικής, το οποίο προκύπτει σαφώς από εμπειρικά και ιστορικά δεδομένα».
Επίσης, στο ίδιο κείμενο υπάρχει και μια ηχηρή απάντηση στους ανθελληνικούς κύκλους, που χαρακτηρίζουν «νεκρή» την αρχαία ελληνική. Σύμφωνα με την UNESCO, υπάρχει «αδιάσπαστη συνέχεια 40 αιώνων προφορικής παράδοσης και 35 αιώνων γραπτής παράδοσης, εάν λάβουμε υπόψη τη γραμμική γραφή Β΄, ή τουλάχιστον 28 αιώνες γραπτής παράδοσης, εάν περιοριστούμε στην αλφαβητική γραφή, γεγονός που καθιστά τα ελληνικά την πιο μακροχρόνια, αδιάκοπα ομιλούμενη και γραφόμενη γλώσσα στην Ευρώπη».
Η παγκόσμια κοινότητα αναγνωρίζει και τη συνέχεια και τη μακροβιότητα της γλώσσας μας και τη σημασία της για την ανθρωπότητα. Το ζήτημα είναι αν οι Έλληνες το αναγνωρίζουν, αποδεικνύοντας με πράξεις τον σεβασμό τους στη γλώσσα μας.
Στα ΜΜΕ ακούμε και διαβάζουμε σωστά ελληνικά; Η γλώσσα της διαφήμισης μήπως βρίθει από αγγλικές φράσεις και αμερικανικής κοπής νεολογισμούς; Στα σχολεία δίνεται έμφαση στην ορθή διδασκαλία της ελληνικής και την εξοικείωση των μαθητών με την εξέλιξή της στο πέρασμα των χιλιετιών; Οι πολιτικοί μιλούν σωστά ελληνικά ή, συγκρινόμενοι με τους «ομότεχνούς» τους, που έδρασαν σε παρελθούσες δεκαετίες, ηχούν σαν… αναλφάβητοι;
Καλό θα είναι να δοθούν ειλικρινείς απαντήσεις στις προαναφερθείσες ερωτήσεις και στη συνέχεια να γίνουν τα δέοντα. Απ’ όλους.
Δημοσιεύεται στη «δημοκρατία»
