Δεξαμενές μορφώσεως

Γράφει ο Χρήστος Μπολώσης

Κάποτε ο μακαρίτης Ευάγγελος Γιαννόπουλος, φέρων αντί για καπέλο γυναικείο σουτιέν (τονίζω το ‘’γυναικείο’’, διότι τώρα θα μπορούσε να φέρει και ανδρικό…) και στο τσακίρ κέφι ευρισκόμενος, είχε αποκαλέσει «Πολιτιστικά Κέντρα» τα σκυλάδικα. Το «σκυλάδικο», διαβάζω στην ηλεκτρονική εγκυκλοπαίδεια, είναι ένας όρος της αργκό που εμφανίζεται πιθανότατα τη δεκαετία του 1930, για να περιγράψει έναν νέο τρόπο διασκέδασης που «λάμβανε χώρα στις παρυφές των πόλεων, εκεί που ό,τι γινόταν έμενε για πάντα στο αθέατο της κοινωνίας». Η πρώτη δημοφιλής θεωρία, τοποθετεί την ίδρυσή τους στα περίχωρα της Αθήνας και του Πειραιά και δεν ήταν παρά υποτυπώδη μαγαζιά δύο δωματίων: στο ένα προσφερόταν ένα φαΐ της κακιάς ώρας, συνοδεία κάποιου μουσικού οργάνου και στο άλλο περίμενε μια ιερόδουλη για τα περαιτέρω. Η πληρωμή γινόταν μάλιστα για όλο το «πακέτο», βραστό κρέας και σεξ δηλαδή.

Όμως δεν είναι μόνο τα σκυλάδικα, που προσφέρουν «πνευματική» τροφή. Το ίδιο αλλά σε άλλο στιλ, γίνεται και με τα κουρεία, αλλά και τα κομμωτήρια, των οποίων η κυρία αποστολή είναι μεν ο ευπρεπισμός (ή η καραγκιοζοποίηση) του κρανίου μας. Όμως τα παρατιθέμενα για τους αναμένοντες «Life style» περιοδικά, που είναι απλωμένα στα τραπεζάκια τους παρέχουν δίοδο στις μορφωτικές ανησυχίες των πελατών τους και καλλιεργούν πολιτισμό.

Κάθε φορά λοιπόν που το στεφάνι μου επιστρέφει από το κομμωτήριο της γειτονιάς (κάποτε πήγαινε στον Άγγελο, γνωστό μετρ της τέχνης των τριχών, που χρέωνε τρίχα και δεκάρικο. Αλλά τώρα πού Άγγελος! Καλός είναι και ο Κώστας…), φέρνει και 2-3 τέτοια περιοδικά, ευγενική προσφορά του καταστήματος.

Και τι δεν διαβάζει κανείς σ’ αυτά, τα οποία εν πολλοίς «ξεβλάχεψαν» τους Έλληνες, κατά δήλωση γνωστού «ξεβλαχευτή». Ξέχασε βέβαια να πει ότι αποχαύνωσαν τη νεολαία μας. Τέλος πάντων. Μερικά δείγματα, στα οποία τα αρχικά των ονομάτων, είναι εντελώς τυχαία και μην προσπαθείτε να βρείτε σε ποιους αντιστοιχούν:

α. «Με κλάματα υποδέχθηκαν στο Ελ. Βενιζέλος την Κ.Λ., που έφυγε από το «Survivor». Το «Survivor», είναι ως γνωστόν ηλίθιο τηλεπαιχνίδι τουρκικής κατασκευής και προελεύσεως, που λέγαμε στον Στρατό, το οποίο συγκλονίζει τα επίσης ηλίθια κεφαλάκια των ανά την Ελλάδα κοριτσόπουλων, τα οποία το θεωρούν ως προθάλαμο της Metro Goldwyn Mayer ή της Paramount ή της 20th Century Fox. Η υποδοχή της εκδιωχθείσης κουφιοκέφαλης, είναι αυτό, που στο ποδόσφαιρο το λέμε μεταγραφή αεροδρομίου. Πάντως για κάπου είναι προθάλαμος αυτό το παιχνίδι, αλλά ας μην αποκαλύψουμε.

β. «Η γνωστή παρουσιάστρια ΜΝ, έκανε ταξίδι αστραπή στο Παρίσι. Θα κάνει Πάσχα στην Αμερική». Κι εσύ λαέ βασανισμένε κάνε το σκ… σου παξιμάδι για να επιζήσεις.

γ. «Η ηθοποιός ΞΨ (δεν είναι βέβαια και η Κατίνα Παξινού), ανακοίνωσε ότι μπαίνει στην τελική ευθεία για να γεννήσει». Ρίγη συγκινήσεως σε καταλαμβάνουν προ της συγκλονιστικής ειδήσεως. Και η κόρη του κυρ Γιώργου του περιπτερά πήγε να γεννήσει, αλλά δεν τόκανε και θέμα.

δ. «Ο ΙΜ αφιερώνει πολλές ώρες ευτυχισμένες στους γιούς του». Με δεδομένο ότι ο ΙΜ έχει χωρίσει, μία ζήλεια την έχεις, που εσύ δεν έχεις καταφέρει ακόμη να χωρίσεις, ώστε και τα δικά σου τα παιδιά να ζούνε ευτυχισμένα.

ε. «Ο ΜΚ και η ΓΡ, κλείσανε κιόλας 2 μήνες μαζί». Τι να πω κι εγώ ρε, που έκλεισα με το στεφάνι μου 54 χρόνια μαζί και ουδείς το ανέφερε;

Συγκλονιστικές ειδήσεις που αλλάζουν τον ρουν της ιστορίας και έρχονται σαν ροζ συννεφάκια στα όνειρα των κοριτσιών και κάνουν τις κυράτσες της γειτονιάς, να μουσκεύουν με τα δάκρυά τους το μαξιλάρι τους, αντί να μουσκεύουν καμιά σφουγγαρίστρα και να κάνουν φασίνα στις σκάλες…

Αλλά, δεν είναι μόνον οι ειδήσεις (ο Θεός να τις κάνει). Είναι και οι φωτογραφίες. Φωτογραφίες που δείχνουν τις διάφορες «παρουσιάστριες», να μας… παρουσιάζουν τα σχέδιά τους για το μέλλον. Όταν λέμε παρουσιάστριες μην πάει το μυαλό σας στην… Όπρα. Αναφερόμαστε σε κάτι δεσποινάρια (έτσι νομίζουμε τουλάχιστον…) που κάνανε κάποια περατζάδα μισού λεπτού στο «γυαλί» αυτοσυστήνονται ως Λάρι Κινγκ, στο θηλυκό και μας παρουσιάζουν τα σχέδιά τους, τα περισσότερα από τα οποία οφείλονται στη μαμά τους και στο καινούργιο τους φλερτ, που τις έχει συγκλονίσει. Οι φωτογραφίες αυτές, όπως και να το κάνουμε έχουν μία φρεσκάδα και αν μη τι άλλο φχαριστιέται το μάτι σου, γιατί υπάρχουν και κάτι άλλες ο Θεός να σε φυλάει. Αυτές λοιπόν οι ‘’άλλες’’, μας παρουσιάζουν κυρίες κάποιας ηλικίας, κάποιων αιώνων καλύτερα, που εννοούν να συνεχίζουν να το παίζουν τηνέητζερ, για να χρησιμοποιήσω έναν όρο της εποχής τους. Όμως το θέαμα που παρουσιάζουν, είναι έως θλιβερό. Μάγουλα τραβηγμένα από το -∞ έως +∞. Χείλια πρησμένα σαν να έχουν φάει φραγκόσυκα μαζί με τα αγκάθια (δεν το πέτυχε ο μπαγάσας ο πλαστικός…) και μάτια βουρκωμένα, λόγω της διαφυγούσας νεότητας, ήτις, ως γνωστόν, πάει πάει πάει και πίσω δεν γυρνάει, κατά πως έλεγε και ο μέγας Ζαμπέτας. Διότι αν μπορούσε ο πάσα ένας πλαστικός χειρουργός να μας κάνει με το νυστέρι του Τόνυ Κέρτις και Μπριζίτ Μπαρντό, τότε ο Μεγαλοδύναμος θα πήγαινε στον ΟΑΕΔ (που τώρα έγινε Δημόσια Υπηρεσία Απασχόλησης – ΔΥΠΑ, λες και αυτό έφταιγε που δεν σου εύρισκε δουλειά, μήτε με σφαίρες) για να βρει άλλη δουλειά και αυτό δεν γίνεται φίλε μου, μήτε νάχεις κολλητή τη Ματίνα Παγώνη που είναι και της δουλειάς.

Εκτός όμως από τέτοια, τα περιοδικά αυτά προσφέρονται και για την ορθή εκμάθηση της Ελληνικής γλώσσας. Πάρτε δύο παραδείγματα:

1ον: «H global senior artist της MAC, δηλώνει εθισμένη στην backstage ατμόσφαιρα των fashion shows».

2ον: «Η beauty editor και vlogger Σ. Κ., είναι το πρόσωπο της Nirvanesque κάνοντας statement το #beautiful_me».

Μόλις σας παρουσιάσαμε δύο φράσεις, που αλιεύσαμε από life style περιοδικό. Μήπως κάποιος από εσάς, αγαπητοί φίλοι, μπορεί να τις αποκρυπτογραφήσει; Και αυτές είναι φράσεις που απευθύνονται σε Έλληνες. Και να δείτε που υπάρχουν άνθρωποι που τις καταλαβαίνουν. Είναι αυτοί, που δεν μπορούν να βάλουν δύο ελληνικές λέξεις στη σειρά, αλλά μπορούν να συνεννοηθούν με αυτά τα απίθανα statement και vlogger. Άβυσσος η ψυχή του ανθρώπου. Θα έλεγα στην υπουργό Παιδείας κ. Ζαχαράκη να ασχοληθεί λίγο με το θέμα.

Αυτά…

Νομίζω ότι η ορθότερη τοποθέτηση για την εκφώνηση συνθημάτων κατά την παρέλαση είναι αυτή της Ενώσεως Αποστράτων Αξιωματικών Στρατού, που αναφέρει σε ανακοίνωση της: «….Η απαίτηση ύπαρξης υψηλού ηθικού, προσήλωσης στην αποστολή της υπεράσπισης της εδαφικής ακεραιότητας και της Εθνικής Ανεξαρτησίας της Πατρίδος, με πενιχρές αμοιβές, που ανατίθεται σε αυτούς τους νέους, οδηγεί πολλές φορές σε εξάρσεις εκτόνωσης ασύμβατες με την εξωτερική πολιτική της Ελλάδος. Αυτό δεν σημαίνει “τιμωρία προς παραδειγματισμό” και υποταγή σε κελεύσματα αντιδρώντων από κάθε πλευρά. Η Ένωση Αποστράτων Αξιωματικών Στρατού, αντιλαμβανόμενη το “αίμα που βράζει” σε αυτούς τους νέους, χωρίς να δικαιολογεί το περιεχόμενο των συνθημάτων, φέρνει ως παράδειγμα τον ήρωα της Επαναστάσεως Αρχιστράτηγο Γεώργιο Καραϊσκάκη και τη γλώσσα που χρησιμοποιούσε, παροτρύνοντας την Στρατιωτική και Πολιτική ηγεσία, να αρκεστεί σε απλές νουθεσίες και όχι σε εξοντωτικές ποινές και τιμωρίες». Είναι βέβαια γνωστή η γλώσσα του Καραϊσκάκη και ασφαλώς ουδείς λέει να καταφεύγουμε σ’ αυτήν. Τουλάχιστον… δημόσια. Άλλα αν ακούγεται και καμιά φορά και κάτι για την Μακεδονία ή για το Αιγαίο ή για την Κύπρο ή για την Βόρειο Ήπειρο, ε δεν έσταξε δα και η ουρά του ποντικού λάδι!

Παλιά, μόλις αποκαταστάθηκε η δημοκρατία στην Ελλάδα και αναπνεύσαμε 10 εκατομμύρια Έλληνες, έκαναν την εμφάνιση και πολλές αστειότητες. Συγκεκριμένα, αμέσως μετά την απελευθέρωση, σήκωσε κεφάλι το «τιμημένο ΚΚΕ» και αφού νομιμοποιήθηκε άνευ όρων, θέλησε να επιβάλει αυτό τους όρους του. Έτσι απαίτησε να μην ονομάζεται «Συμμοριτοπόλεμος» ο Συμμοριτοπόλεμος, αλλά κάπως αλλιώς. Όλοι τότε έσπευσαν να το ικανοποιήσουν και να βρουν λύσεις. Και άρχισαν να τον καλλωπίζουν σαν τη μεγαλοκοπέλα που τρέμει το «ράφι». Τον είπαν «ξενοκίνητο», τον είπαν «ένοπλο των ξενοκίνητων» και διάφορα άλλα. Ώσπου στο τέλος βγήκε νόμος με την υπογραφή και του κ. Σαμαρά και ξεπλύθηκαν όλα τα ανομήματα. Τέρμα. «Εμφύλιος» και τα σκυλιά δεμένα. Τώρα, έχουμε πάλι τα ίδια. Είπε ο κ. Τασούλας μετά την παρέλαση: «Ένας μεγάλος ξεσηκωμός που κράτησε 9 χρόνια με ανυπολόγιστες θυσίες. Τελικά η υπόσχεση για ανεξαρτησία επιτεύχθηκε». Δεν μας ξεκαθάρισε ο κ. Πρόεδρος εναντίον τίνων ήταν ο ξεσηκωμός. Εναντίον των «απανταχού εχθρών της Ελληνικής πανίδος»; Εναντίον των «Ενόπλων ξενοκίνητων μουσουλμάνων της Σουμάτρας»; Ρε δεν ντρεπόμαστε λιγάκι; Σε λίγο να περιμένουμε και νόμο που θα απαγορεύει να χρησιμοποιούμε τον όρο «τουρκοκρατία», ο οποίος θα μετεξελιχθεί στο βολικό «Εμφύλιο, μεταξύ αιματορουφήχτρων τσιφλικάδων και κολλήγων» και δεν αποκλείεται στο τέλος νικητής να βγει το ΚΚΕ… Ευτυχώς μας το θύμισαν οι μαθητές της ΣΜΥΝ.

Πολύς θόρυβος έγινε και συνεχίζει να γίνεται, από τους διαφόρους… «ευαίσθητους και σεμνότυφους ειρηνιστές», που όμως δεν τους πειράζει το ότι οι Τούρκοι απειλούν ότι θα έλθουν βράδυ, ούτε οι… σεμνές παρελάσεις των ΛΟΑΤΚΙ. Εγώ πάντως, διαρκώς στο πλευρό της κυβερνήσεως, παρουσιάζω μια σειρά συνθημάτων, τα οποία προτείνω να εκφωνούν οι ΟΥΚ και οι ΛΟΚ στις Παρελάσεις. Ιδού τα: «Ελλάς, Τουρκία συμμαχία», «Η Μακεδονία είναι σκοπιανή», «Όλο το Αιγαίο είναι τουρκικό», «Ένα, δύο, τρία, τα δικά μας σύνορα είν΄ έξω απ΄ τη Λαμία». Νομίζω, ότι αυτά μάλλον θα τα ακούσουν ευχάριστα οι σύμμαχοι και φίλοι μας. Αν και εκεί βρουν σπέρματα αλυτρωτισμού ή γενικώς σπέρματα, προτείνω (τελευταία υποχώρηση) το «Χαρωπά τα δυό χεράκια μου χτυπώ», «Ο Μπάρμπα Μπρίλιος» και το «Στου Μανώλη την ταβέρνα». Τέρμα η έμπνευση. Α και κάτι ακόμα. Ο κ. πρωθυπουργός να μεσολαβήσει στο φιλαράκι του τον κ. Χριστοδουλίδη, ώστε να αποτάξει τον ΑΠΟΕΛ, διότι οι φίλοι του αναπαράγουν το σύνθημα των μαθητών της ΣΜΥΝ, με γιγαντιαίο πανό, στα γήπεδα της Κύπρου.

Τους μαθητές της ΣΜΥΝ τους εξοντώσατε. Εν τάξει. Εξοντώστε όμως τώρα και τον Οδυσσέα Ελύτη, που λέει: «Θέλει μελτέμι γερό, γεννημένο στην Τήνο, που να ‘ρθει με την ευχή της Παναγίας και να καθαρίσει τον τόπο απ΄ όλων των λογιώ της Τουρκιάς και της γηραιάς Ευρώπης τ’ απομεινάρια…» (‘’Ναυτίλος του Αιώνα, Ιδιωτική οδός, Πρόσω ήρεμα, Α΄’’). Εξοντώστε και τον Ίωνα Δραγούμη, που φωνάζει: «Τι θα πει ραγιάς; Ο ραγιάς είναι μισός άνθρωπος. Τη ραγιαδοσύνη του την ονομάζει αναγκαία φρονιμάδα. Τον κυνηγάς και κρύβεται. Τον δέρνεις και ακόμα σκύβει. Τον σκοτώνεις και σωπαίνει». Αποτάξτε και τον Περικλή Γιαννόπουλο: «Πάψτε σαπιοδάσκαλοι και σαπιορήτορες – αναφορατζήδες – να εξευτελίζετε τη Φυλή. Πάψτε παλιόγριες τις κλάψες, τα σάλια, τα μελάνια και πιάστε το σπαθί. Τα πάντα στη ζωή, η φύσις το λέει, κατακτώνται με το σπαθί. Κι’ έτσι είναι και μόνο έτσι πρέπει να είναι». Βέβαια οι μαθητές της ΣΜΥΝ, δεν φτάσανε σ’ αυτό το σημείο, αλλά για τους… «σαπιοδάσκαλους» μάλλον το ξεπεράσανε. Άλλωστε τους ακούσανε και μικρά παιδιά και δεν κάνει. Ασχέτως αν οι πάσης φύσεως ΛΟΑΤΚΙ επιτρέπεται να παρελαύνουν με εσώρουχα και οι διάφορες τηλεπερσόνες να μας εξιστορούν πώς μαλώσανε με τους πρώην συντρόφους τους που βέβαια είναι της ιδίας κατηγορίας.

Ε, δεν γίνεται να αποτάξουν και τους οπαδούς του ΑΠΟΕΛ…

….

Φύλαγε τα ρούχα σου

Με ρέγουλα. Θυμηθείτε και τον Μιχαλάκη τον έφορο που τον έφαγε το αρνί αντί να το φάει αυτός στο «Η γυνή να φοβείται τον άνδρα» («Τι είναι ο άνθρωπος» κ.λπ.)