Το κράτος μαφίας διασύρει τη χώρα

Του Γιώργου Χαρβαλιά

Σε διεθνή διασυρμό πρωτοφανών διαστάσεων οδηγείται πλέον η υπόθεση της διερεύνησης των αιτίων του τραγικού δυστυχήματος των Τεμπών με αποκλειστική ευθύνη της κυβέρνησης και του πρωθυπουργού.

Στην προσπάθειά του να αποδράσει από το κάδρο της ενοχής και να παρατείνει την παραμονή του στην εξουσία, ο κ. Μητσοτάκης έχει εξαπολύσει τα μαντρόσκυλα της μιντιακής του αυλής και τους δοτούς των παράκεντρων της οικογενειακής εξουσίας, με στόχο τη δημιουργία της απόλυτης σύγχυσης και του αποπροσανατολισμού της κοινής γνώμης.

Αυτά που συμβαίνουν τις τελευταίες ημέρες στη χώρα κυριολεκτικά δεν έχουν προηγούμενο ούτε σε χώρες της υποσαχάριας Αφρικής. Γιατί εκεί τουλάχιστον δεν υπάρχουν φορείς και «Αρχές» που να υποδύονται τους δημοκρατικούς θεσμούς. Οι αποφάσεις λαμβάνονται απευθείας από τα καθεστώτα, χωρίς επικοινωνιακά προσχήματα. 

Η Ελλάδα των ημερών μας είναι, δυστυχώς, μία διαφορετική εκδοχή failed state που θα διδάσκεται σίγουρα, μαζί με αυτή της Ρουμανίας και της Γαλλίας, ως χαρακτηριστική περίπτωση λειτουργικού εκφυλισμού του κοινοβουλευτικού μοντέλου στον ανεπτυγμένο κόσμο.

Πώς έχουν τα πράγματα

Προσέξτε πώς έχουν τα πράγματα: Υπό το κράτος πρωτοφανούς πανικού ένας πρωθυπουργός που ενημερώνεται προκαταβολικά από «δοτό» επικεφαλής κρατικού φορέα για το περιεχόμενο του επίσημου πορίσματος (ΕΟΔΑΣΑΑΜ) για τα Τέμπη καταφεύγει σε μία πρόχειρα στημένη τηλεοπτική απολογία. Ο δημοσιογράφος τον στριμώχνει στοιχειωδώς και ο «ψύχραιμος» κατά τα άλλα πρωθυπουργός αναγκάζεται να ομολογήσει ότι μπορεί να έλεγε και ψέματα στον ελληνικό λαό κατά την αρχική του εκτίμηση για τα αίτια του δυστυχήματος, όταν δηλαδή σε άλλη τηλεοπτική συνέντευξη με ευπειθή δημοσιογράφο υιοθετούσε αυτολεξεί το μπακαλόχαρτο της εμπλεκόμενης στο δυστύχημα σιδηροδρομικής εταιρίας!

Στη συνέχεια, ο ίδιος πρωθυπουργός έρχεται αντιμέτωπος με το ποτάμι της λαϊκής οργής και διαπιστώνει ότι τα δημοσκοπικά του ποσοστά καταρρέουν γιατί ακριβώς καθίσταται κοινή πεποίθηση ότι επιχειρεί να συγκαλύψει το έγκλημα. Κι αμέσως… τραβάει χειρόφρενο. Αντιλαμβάνεται το «λάθος» και επιχειρεί να το διορθώσει ακυρώνοντας με τον πιο άγαρμπο τρόπο τη δική του ομολογία. 

Αδιαφορώντας για τη διεθνή υπόσταση της χώρας, ρίχνει στην αρένα πραιτοριανούς και μισθοφόρους με μοναδική επιδίωξη να προκαλέσει επικοινωνιακό «μπλακ άουτ». Να χαθεί η μπάλα, μήπως και η κοινή πεποίθηση περί συγκάλυψης υποστεί ρωγμές στην κατεύθυνση μιας επιδέξια διαχεόμενης σποράς αμφιβολίας: «Βρε μπας και είχε κάποιο δίκιο ο Μητσοτάκης;»

Αυτό το «τεκμήριο αμφιβολίας» συνιστά την πεμπτουσία της χυδαίας καθεστωτικής προπαγάνδας. Αλλά η επιχείρηση «επικοινωνιακό χάος» έχει τεράστιες επιπτώσεις στην υπόληψη της χώρας.

Εκτός από έναν πρωθυπουργό αδίστακτο και καιροσκόπο, που μετέρχεται όλων των μέσων και των μεθόδων για να σώσει το τομάρι του, διαλύεται ολοσχερώς η εικόνα των θεσμών και του κράτους δημοκρατίας, που έχουν ήδη υποστεί ανεπανόρθωτα πλήγματα επί κυβερνήσεων Μητσοτάκη.

Ο δοτός επικεφαλής του κρατικού φορέα διερεύνησης, κάτω από την ασφυκτική πίεση να αλλάξει μονομιάς το αφήγημα, αναγκάζεται να αυτοαναιρεθεί και να ακυρώσει ως αβάσιμο το ίδιο πόρισμα που προ εβδομάδων παρουσίαζε με καμάρι στο πανελλήνιο. Προθυμοποιείται ακόμη και να αποσύρει το επίμαχο απόσπασμα που ενοχλεί τον πρωθυπουργό, την εκτίμηση δηλαδή για το αίτιο δημιουργίας της πυρόσφαιρας που δεν βολεύει το ξαναζεσταμένο σενάριο των «ελαίων σιλικόνης». Στο τέλος, από τα πολλά μπρος πίσω ζαλίζεται και αρχίζει να τα μπλέκει. Πότε έτσι, πότε… γιουβέτσι.

Η κυβέρνηση διαπιστώνει ότι ο δοτός που είναι πουλέν της πρωθυπουργικής αδελφής, αλλά χαζούλης, έχει πάψει να εξυπηρετεί το «αφήγημα». Δεν τραβάει. Γι’ αυτό τον «παραιτεί» διά του εκπροσώπου της, φορτώνοντάς του όλες τις ευθύνες του φιάσκου. Ωστόσο στο φιάσκο έχουν μπλέξει και ξένοι ειδικοί εμπειρογνώμονες, οι οποίοι στρατεύθηκαν για να διαφωτίσουν το μυστήριο της πυρόσφαιρας και τελικά έμειναν… απλήρωτοι από το Ελληνικό Δημόσιο (που όμως ξόδεψε 4.5 εκατ. ευρώ για το «άκυρο» πόρισμα!).

Πιέσεις και απειλές 

Στην επιφάνεια αρχίζουν και βγαίνουν πιέσεις, απειλές και εκβιασμοί. Προβεβλημένοι εμπειρογνώμονες αναγκάζονται να κάνουν πίσω και κάτω από τον ορυμαγδό (οργανωμένης από κυβερνητικά χαλκεία) αρνητικής δημοσιότητας να αναιρέσουν τα συμπεράσματά τους. Κάποιοι άλλοι, πασιφανώς αναρμόδιοι, εμφανίζονται από το πουθενά ως αυτόκλητοι συνήγοροι του κυβερνητικού αφηγήματος, ενώ με διασταυρούμενα πυρά αμφισβητείται η επιστημονική αρτιότητα και των μεν και των δε! Στο απόλυτο μπάχαλο προστίθεται και η… αυτεπάγγελτη παρέμβαση των χρεοκοπημένων «μπάτσων του διαδικτύου», αυτών δηλαδή που ελέγχουν τα «fake news» αναπαράγοντας δικές τους «ειδήσεις», πάντα στην υπηρεσία της κυβερνητικής εκδοχής. Κι ύστερα απ’ όλα αυτά έρχεται η… θεόσταλτη παρέμβαση της «ανεξάρτητης Δικαιοσύνης», η οποία σιωπά για τα καταγγελλόμενα όργια και αυθαιρεσίες του ανακριτή που έχει αναλάβει την υπόθεση, αλλά διατάσσει έρευνα για την ακρίβεια του πορίσματος που παρήγγειλε η ίδια η κυβέρνηση. Δηλαδή ο Μητσοτάκης!

Εκτός από τον βιασμό της λογικής μιλάμε για διασυρμό θεσμών, Κοινοβουλίου, δικαστικής εξουσίας, επιστημονικής κοινότητας και φυσικά της ίδιας της χώρας που όμοιό του στα τριάντα πέντε χρόνια δημοσιογραφικής μου θητείας δεν έχω ξανασυναντήσει. 

Υπόθεση Καλογήρου 

Σε όλα αυτά τα μοναδικά που κάνουν την Αλβανία του Ράμα να μοιάζει με υπόδειγμα δημοκρατίας, προσθέστε και μία εκδοχή λατινοαμερικάνικου αστυνομικού θρίλερ που θα έκανε θραύση στο Netflix. Επί δύο μήνες κρατείται μυστική η αιτία θανάτου του άτυχου Βασίλη Καλογήρου, ακριβώς για να μην επιχειρηθεί συσχέτιση με την υπόθεση των Τεμπών! Διατυπώνονται απίθανες θεωρίες επιστημονικής φαντασίας, η αρμόδια ιατροδικαστής ζητά αυτοεξαίρεση για λόγους ευθιξίας, αλλά τελικά παραμένει, και την ίδια ώρα διαρρέουν όλων των ειδών οι λασπολογίες που προσβάλλουν τη μνήμη του νεκρού: Ήταν υπερβολικά θρήσκος και έβλεπε οράματα σαν τον παλαιοχριστιανό. Ήταν τρελός και έπαιρνε αντιψυχωσικά φάρμακα. Αυτοκτόνησε. Όχι, λάθος! Δεν ήταν τρελός, αλλά έπαιρνε φάρμακα για την καρδιά του, που τον πρόδωσε επειδή είχε τη φαεινή ιδέα να περπατήσει 18 χιλιόμετρα μέσα στα κατσάβραχα. Του είχαν κόψει τη φάλαγγα στον δείκτη του αριστερού χεριού με κλαδευτήρι και την έστειλαν πεσκέσι στην οικογένειά του. Όχι, λάθος! Του την έφαγαν οι λύκοι μετά θάνατον. Υπήρχε αυτόπτης μάρτυρας στην απαγωγή του. Ναι, αλλά ήταν αναξιόπιστος, λέει η άλλη δοτή, εκπρόσωπος της ΕΛ.ΑΣ. Όχι, και πάλι λάθος! Αξιόπιστος ήταν, αλλά δεν μπορούμε να βρούμε τη διασύνδεση με τους ιδιοκτήτες του οχήματος, που, κατά τον μάρτυρα, τον μπουζούριασαν. Ας το πάρει, λοιπόν, το Ανθρωποκτονιών να βγάλει άκρη…

Ρε, δε ντρέπεστε λιγάκι; Εγώ πάντως ντρέπομαι ειλικρινά για τη σκύλευση της μνήμης ενός νεότατου ανθρώπου, αλλά περισσότερο ντρέπομαι για την κατάντια αυτής της χώρας που διοικείται από κράτος μαφίας και επίορκους δημόσιους λειτουργούς…