Σαν σήμερα το 1941 η Γερμανία επιτέθηκε απρόκλητα εναντίον της Ελλάδας, επιδιώκοντας να σώσει από την επίθεση του Ελληνικού Στρατού την Ιταλία του Μουσολίνι. Έχοντας τον Θεό στο πλευρό μας, νικήσαμε τους Ιταλούς και η γερμανική φονική μηχανή τέθηκε σε ισχύ για να εξασφαλίσει το «αήττητο» του Άξονα και να σιγουρέψει τη θέση του στη Βαλκανική Χερσόνησο.
Οι Έλληνες στρατιώτες απέδειξαν την πολεμική αρετή τους και στη θρυλική Μάχη των Οχυρών. Οι Γερμανοί το μόνο που έδειξαν ήταν η ατιμία τους, η οποία αποτελεί πάγιο χαρακτηριστικό της συμπεριφοράς τους κάθε φορά που νιώθουν ότι έχουν το «πάνω χέρι». Στην Ιστορία έχει μείνει η δολοφονία του λοχία Δημητρίου Ίτσιου, ο οποίος φονεύθηκε εν ψυχρώ από Γερμανό ταγματάρχη της Βέρμαχτ, μετά την παράδοση των οχυρών, αφότου είχαν τελειώσει τα πυρομαχικά των στρατιωτών μας. Οι Γερμανοί δολοφόνησαν τον αιχμάλωτο πολέμου Δημήτριο Ίτσιο για να εκδικηθούν για τις βαρύτατες απώλειες που τους προκάλεσε η συμμετοχή η δική του και της διμοιρίας του στη Μάχη των Οχυρών.
Όλα τα παραπάνω πρέπει να τα θυμόμαστε καλά. Έχουμε, επίσης, την ιερή υποχρέωση να μη λησμονήσουμε ποτέ τις θυσίες, τα μαρτύρια, την πείνα, τις απώλειες του ηρωικού λαού μας την περίοδο της Κατοχής, τότε που είδαμε για τα καλά το αληθινό πρόσωπο του μισάνθρωπου Ούνου κατακτητή.
Η Κατοχή πέρασε αλλά οι λογαριασμοί μας με τους Γερμανούς είναι ακόμη ανοιχτοί. Ο αξέχαστος ιστορικός ερευνητής, δημοσιογράφος, εκδότης και συγγραφέας Δημοσθένης Κούκουνας, που ήταν αυθεντία σε ζητήματα που αφορούν την Κατοχή, σε συνέντευξη που είχε παραχωρήσει στην «κυριακάτικη δημοκρατία» (φύλλο της 9ης Σεπτεμβρίου 2012) είχε αποκαλύψει ότι «οι Γερμανοί μόνο για το αναγκαστικό δάνειο την περίοδο της Κατοχής οφείλουν στην Ελλάδα περίπου 510 δισ. ευρώ!».
Εδώ αξίζει να υπενθυμιστεί ότι ακόμα και το γερμανικό περιοδικό «Focus», το οποίο πριν μπούμε στο Μνημόνιο είχε πρωτοστατήσει στη δυσφημιστική εκστρατεία εναντίον της Ελλάδας, το 2019 έγραφε για το ζήτημα: «Οι Έλληνες παρουσίασαν το καλοκαίρι στη γερμανική κυβέρνηση έναν λογαριασμό ύψους 290 δισ. ευρώ […] 91.000 Έλληνες ήταν τα θύματα σφαγών […]. Περισσότεροι από 140.000 άνθρωποι πέθαναν από πείνα. Πέθανε δηλαδή κάθε 20ός Έλληνας, 70.000 από αυτούς μόνο τον χειμώνα του 1941-42. Συνολικά βαραίνουν τη συνείδηση των Γερμανών περίπου 330.000 Έλληνες, δηλαδή το 4,8% του πληθυσμού. Το 30% του πληθυσμού ήταν μετά το τέλος της Κατοχής ανάπηρο ή ασθενούσε χρόνια. […]
Η χώρα υπέστη επίσης σοβαρές ζημίες στην οικονομία και στις υποδομές της λόγω των συστηματικών λεηλασιών και των καταστροφών. Το χρηματοπιστωτικό σύστημα καταστράφηκε εξαιτίας των πολύ μεγάλων αναγκαστικών δανείων, ύψους 476 δισ. μάρκων, με τα οποία χρηματοδοτήθηκε το γερμανικό καθεστώς κατοχής».
Το συμπέρασμα εκ των προαναφερθέντων είναι ένα: Οι Γερμανοί πρέπει να πληρώσουν…
Δημοσιεύεται στην «κυριακάτικη δημοκρατία»
Με τα “πρέπει”, δουλειά δεν γίνεται. 80 χρόνια τώρα μάς έχουν πότε στο “περίμενε” και πότε μάς λένε “δεν πληρώνουμε, διότι έχουν παραγραφεί” και άλλα πρόμοια φαιφρά. Εφ’ όσον εμείς δεν κινούμεθα δικαστικώς, τουλάχιστον για το υπόλοιπο τού αναγκαστικού, κατοχικού δανείου (~ € 50 δισ.), οι Γερμανοί σαφώς δεν θα πληρώσουν. Με την Πολωνία και την Γιουγκοσλαβία, τις δύο άλλες χώρες, από τις οποίες είχαν πάρει παρόμοιο δάνειο, το τακτοποίησαν ήδη από το τέλος τής δεκατίας ’50, αρχές τής δεκαετίας τού ’60. Μ’ εμάς γιατί όχι; Γιατί μιλάμε 80 χρόνια και δεν προσφεύγουμε δικαστικά; Τι συμβαίνει;
Αφού όλα τα δίποδα που παρίσταναν στους πρωθυπουργούς ήταν έλεγχομενοι ή συνεργάτες τους ποιός θα απαιτούσε μετά το 90 που έγινε η συνένωση της Γερμανίας τα χρήματα;
Μόνο μια κυβέρνηση με αρχηγό με ουμπαλα θα μπορούσε.
Όμως ποιός τα έχει;