Του Δημήτριου Νικ. Δασκαλάκη*
Το 1997 σε μια ιστορική αναμέτρηση μεταξύ ανθρώπου και μηχανής, το πανίσχυρο υπολογιστικό μηχάνημα της ΙΒΜ κατόρθωσε να επιβληθεί στον παγκόσμιο πρωταθλητή και καλύτερο σκακιστή όλων των εποχών Γκάρι Κασπάροφ, αποδεικνύοντας την ανωτερότητα των αλγορίθμων έναντι των διανοητικών δυνατοτήτων του ανθρωπίνου μυαλού.
Μετά τη συγκλονιστική επικράτηση του υπερυπολογιστή «Deep Blue» της IBMστα τέλη της δεκαετίας του 1990επί του κορυφαίου Ρώσου σκακιστή(αρμενικής καταγωγής),η πρόοδος που καταγράφεται στην εξέλιξη των υπολογιστικών συστημάτων Τεχνητής Νοημοσύνης μοιάζει να είναι πραγματικά ασύλληπτη.
Κάθε μέρα που περνάει η Τεχνητή Νοημοσύνη διαρκώς εξελίσσεται, επηρεάζοντας αθόρυβα τη ζωή εκατομμυρίων ανθρώπων σε ολόκληρο τον κόσμο, καθώς επιχειρήσεις, εκπαιδευτικά ιδρύματα και επαγγελματίες του ιατρικού κλάδου σπεύδουν να υιοθετήσουν υπολογιστικά συστήματα Τεχνητής Νοημοσύνης, τα οποία ήδη ανατρέπουν κάθε παραδεδομένη αντίληψη και επαγγελματική πρακτική των ανθρώπων αναφορικά με τον τρόπο παροχής εργασίας, ιατρονοσηλευτικής περίθαλψης και εκπαίδευσης.
ΕΙΚΟΝΙΚΟΣ ΥΠΑΛΛΗΛΟΣ
Ακόμη μία φορά οι πολίτες πέφτουν θύματα της τηλεοπτικής χειραγώγησης, αφού αδυνατούν να διαφοροποιηθούν από το επίσημο νεοταξίτικο αφήγημα, το οποίο ορίζει την Τεχνητή Νοημοσύνη ως την κρίσιμη συνθήκη για τον επαγγελλόμενο ψηφιακό μετασχηματισμό του κράτους, που συμβάλλει παράλληλα στην κοινωνική πρόοδο και ευημερία, με αποτέλεσμα να παρακολουθούν σιωπηλά και αδιαμαρτύρητα την ακάθεκτη εισβολή των ευφυών αλγορίθμων μηχανικής μάθησης σε κάθε πεδίο της ανθρώπινης δραστηριότητας.
Πολλές αμερικανικές εταιρίες αξιοποιούν ισχυρά εργαλεία επεξεργασίας γλώσσας,με σκοπό την ανάλυση των γραπτών απαντήσεων των υποψήφιων εργαζομένων, σχολεία στις ΗΠΑ χρησιμοποιούν πλατφόρμες Τεχνητής Νοημοσύνης για τη βελτίωση των επιδόσεων των μαθητών, ενώ στο πεδίο παροχής ιατρονοσηλευτικών συμβουλών και υπηρεσιών η εφαρμογή προβλεπτικών μοντέλων Τεχνητής Νοημοσύνης για την έγκαιρη διάγνωση των ασθενειών τυγχάνει της επιδοκιμασίας των πολιτών, οι οποίοι αποδέχονται ασμένως τη χρήση εργαλείων Τεχνητής Νοημοσύνης, που συνεπικουρούν τους ιατρούς στη μελέτη, στην ανάλυση και εν τέλει στην ορθή διάγνωση των απεικονιστικών εξετάσεων των ασθενών.
Όμως, θα είναι πολύ αργά για δάκρυα, όταν οι πολίτες συνειδητοποιήσουν ότι ο εικονικός υπάλληλος Τεχνητής Νοημοσύνης δεν θα αποτελεί μόνο έναν εξελιγμένο βοηθό που συνδράμει απλώς τον εργαζόμενο στην αρτιότερη παροχή της εργασίας του, αλλά την ίδια στιγμή θα συνιστά και μια αδυσώπητη μηχανή παρακολούθησης, η οποία θα επιτηρεί και θα βαθμολογεί τον εργαζόμενο, ενώ ο ίδιος θα είναι υποχρεωμένος να εργάζεται μέσα σε ένα ασφυκτικό περιβάλλον αδιάλειπτου εργασιακού ελέγχου και φόβου.
Στις σχολικές κοινότητες οι πλατφόρμες Τεχνητής Νοημοσύνης δεν θα αξιοποιούνται μόνο για την ενίσχυση της δημιουργικότητας των μαθητών, αλλά την ίδια στιγμή θα χρησιμεύουν και ως ύπουλα εργαλεία επηρεασμού, ελέγχου και διαμόρφωσης της σκέψης τους, επιβάλλοντας ενιαίο και ομοιόμορφο τρόπο σκέψης και έκφρασης, με σκοπό τον μετασχηματισμό των εκπαιδευτικών μονάδων σε άτυπα «φυτώρια» μαζικής παραγωγής, άβουλων, φοβισμένων και υποταγμένων παιδιών. Έτσι, μόλις ενηλικιωθούν, θα έχουν «εκπαιδευτεί κατάλληλα» να μην προκαλούν προσκόμματα, διαταράσσοντας την κοινωνική ύπνωση, αλλά να υποτάσσονται πειθήνια σε κάθε εντολή και απόφαση της νεοταξίτικης ολιγαρχικής εξουσίας, αποτελώντας υπόδειγμα υπάκουου και πειθαρχημένου πολίτη.
Στην Ελλάδα, μολονότι στερούμαστε σύγχρονων υποδομών και ευρωπαϊκών συστημάτων ασφαλούς κυκλοφορίας των τρένων, εντούτοις «νιώθουμε περήφανοι» για τον «ψηφιακό βοηθό» -«mAigov»-, την πρώτη εφαρμογή Τεχνητής Νοημοσύνης του Ελληνικού Δημοσίου, που αποτελεί ορόσημο για τον ψηφιακό εκσυγχρονισμό του κράτους και βελτιώνει την ποιότητα ζωής των πολιτών.
Την ίδια στιγμή, στην «Ψηφιακή Ελλάδα» της κυβερνοασφάλειας σημειώνεται πτώση ανελκυστήρα σε δημόσιο νοσοκομείο, ενώ σε άλλο παρόμοιο περιστατικό καταγράφεται η κατάρρευση της οροφής σε νηπιαγωγείο, που θέτουν σε αυξημένο κίνδυνο τη ζωή των πολιτών (ιατρών, ασθενών, εκπαιδευτικών και μαθητών), οι οποίοι προφανώς είχαν την ατυχία να μην ενημερωθούν έγκαιρα από τον ψηφιακό βοηθό για την γενικότερη απαξίωση του Εθνικού Συστήματος Υγείας και την έλλειψη συντήρησης των σχολικών κτηρίων.
ΔΙΑΣΚΕΨΗ
Ο κ. Μητσοτάκης, έχοντας θέσει ασφαλώς στο επίκεντρο της κυβερνητικής μέριμνας την καθημερινότητα του πολίτη, μετέβη περιχαρής στο Παρίσι, όπου πραγματοποιήθηκε η διεθνής σύνοδος «ΑΙ Action Summit», στην οποία παρουσίασε την εθνική στρατηγική για τον θαυμαστό καινούριο κόσμο της Τεχνητής Νοημοσύνης, θέτοντας τον μεγαλεπήβολο στόχο η Ελλάδα να ηγηθεί των ευρωπαϊκών εξελίξεων στο πεδίο των καινοτόμων τεχνολογιών και αποδεικνύοντας ακόμη μία φορά ότι είναι ένας «εξωγήινος πρωθυπουργός», ζώντας στο δικό του παράλληλο σύμπαν, εντελώς αποκομμένος από την κοινωνική πραγματικότητα του μέσου Έλληνα πολίτη που πασχίζει για τον επιούσιο άρτο.
Αξίζει, ωστόσο, να επισημανθεί ότι πριν από την επίσημη έναρξη της διάσκεψης στο Παρίσι για την Τεχνητή Νοημοσύνη εμφανίστηκαν 100 ερευνητές από 30 διαφορετικές χώρες, προειδοποιώντας σε δραματικό τόνο τους άφρονες παγκόσμιους ηγέτες για τους πιθανούς κινδύνους της νέας τεχνολογίας, που θα μπορούσαν να οδηγήσουν στην «απώλεια ελέγχου» των υπολογιστικών συστημάτων Τεχνητής Νοημοσύνης με ανυπολόγιστες συνέπειες για το σύνολο της ανθρωπότητας.
Στο Παρίσι παρουσιάστηκαν οι πρωτοβουλίες της Ελλάδας στην αξιοποίηση των μοντέλων Τεχνητής Νοημοσύνης, ενώ στο επίκεντρο του διεθνούς ενδιαφέροντος βρέθηκε ηκατασκευή του εργοστασίου τεχνητής νοημοσύνης «Φάρος», ενός από τα πρώτα AI factories της Ευρώπης, που φιλοδοξεί να αναδείξει την Ελλάδα σε ευρωπαϊκό τεχνολογικό κόμβο, σηματοδοτώντας τη μετάβασή της στην προηγμένη εποχή της Τ.Ν.
ΔΑΙΔΑΛΟΣ
Για τη λειτουργία του «Φάρου» θα απαιτηθούν η συγκέντρωση τεράστιας υπολογιστικής ισχύος και η δυνατότητα πρόσβασης σε μεγάλα δεδομένα, και ως εκ τούτου κρίνονται επιβεβλημένες η «παρουσία» και η «βοήθεια» του υπερυπολογιστή υψηλών επιδόσεων «Δαίδαλος», προκειμένου το εργοστάσιο να εκπληρώσει με επιτυχία την αποστολή του, που δεν είναι άλλη, από το να φωτίσει το σκοτεινό μονοπάτι της υποδούλωσης του Έλληνα πολίτη στην τυραννία των ευφυών αλγορίθμων Τεχνητής Νοημοσύνης.
Επίσης, στο Τεχνολογικό Πολιτιστικό Πάρκο του Λαυρίου πρόκειται να εγκατασταθεί ο υπερυπολογιστής «Δαίδαλος», ένας από τους ισχυρότερους στην Ευρώπη, που θεωρείται στρατηγικού χαρακτήρα επένδυση για την ενίσχυση της θέσης της Ελλάδας στο «ψηφιακό μέλλον»,στο οποίο όμως η ζωή των πολιτών θα έχει μεταβληθεί χάρη στις «στοχευμένες» πρωτοβουλίες της κυβέρνησης του κ. Μητσοτάκη και των πολιτικών του επιγόνων σε έναν τρομακτικό οργουελικό εφιάλτη καθημερινού ψηφιακού ελέγχου και επιτήρησης.
Την ίδια στιγμή, η κυβέρνηση, έχοντας επιλύσει κάθε άλλο πρόβλημα εσωτερικής και εξωτερικής πολιτικής, «δικαιούται» να αντικρίζει το μέλλον με αισιοδοξία, χαράσσοντας με σιγουριά και άνεση την ψηφιακή της πολιτική,ενώ η ακραία φτωχοποίηση των πολιτών, η αποσάθρωση των θεσμών, η απαξίωση της δικαιοσύνης, η μη έγκαιρη διερεύνηση των συνθηκών και απόδοση ποινικών ευθυνών στα υπαίτια πολιτικά πρόσωπα για το σιδηροδρομικό δυστύχημα στα Τέμπη συνθέτουν ένα εκρηκτικό κοινωνικό μείγμα, που απειλεί να «κάψει τα φτερά» του υπερφίαλου Δαίδαλου της Τεχνητής Νοημοσύνης.
Προκαλεί ιδιαίτερη εντύπωση η ακόλουθη διαπίστωση: Η Ελλάδα, κατά τις προηγούμενες δεκαετίες, απέρριπτε συστηματικά την ιδέα της ανάπτυξης βαριάς βιομηχανίας, ενώ σήμερα επιδιώκει με μεγάλη ένταση να βρεθεί στην κορυφή των τεχνολογικών εξελίξεων και μάλιστα μεταξύ των πρωτοπόρων κρατών στη χρήση της Τεχνητής Νοημοσύνης. Το γεγονός αυτό οφείλει να ενεργοποιήσει τα κοινωνικά αντανακλαστικά των πολιτών, οι οποίοι καλούνται να αφυπνιστούν, αναγνωρίζοντας έγκαιρα τις εωσφορικές προθέσεις του διεφθαρμένου και διαπλεκόμενου πολιτικού συστήματος εξουσίας, το οποίο φέρει ακέραιη την ευθύνη για την πνευματική, την κοινωνική και την ηθική χρεοκοπία της Ελλάδας.
Η κυβερνητική εξουσία προτίθεται να εκμεταλλευτεί στο έπακρο τα προηγμένα συστήματα ψηφιακής τεχνολογίας και Τεχνητής Νοημοσύνης, όχι ασφαλώς για να βελτιώσει την καθημερινότητα των πολιτών, αλλά με σκοπό να μεταβάλει τον δημόσιο χώρο σε μια ιδιότυπη ψηφιακή φυλακή εθνικών διαστάσεων, όπου τα πάντα θα παρακολουθούνται, τα πάντα θα επιτηρούνται και τα πάντα θα καταγράφονται, ακόμη και η ανθρώπινη σκέψη προς τέρψιν της αχόρταγης νεοταξίτικης ολιγαρχικής ελίτ, που «δίνει τα ρέστα της» προκειμένου να ασκεί έλεγχο και βιοεξουσία επί των ανθρώπων.
*Δικηγόρος Αθηνών
