Μυτιληναίος, Σάλλας και Θεοδωρόπουλος θεωρούν τελεσίδικη την αποτυχία του πρωθυπουργού και του δείχνουν τον δρόμο της εξόδου
Από τον Βασίλη Γαλούπη
Μέχρι τις εκλογές του 2023 ο Κυριάκος Μητσοτάκης είχε τα πλέον ισχυρά στηρίγματα. Οι πολίτες τού έδιναν απλόχερα το εντυπωσιακό για τα δεδομένα της εποχής 41%. Τα ΜΜΕ σχημάτιζαν ένα αρραγές μέτωπο επιβολής όλων των κυβερνητικών αφηγημάτων. Και οι κορυφαίοι επιχειρηματίες του τόπου ήταν στο πλευρό του πρωθυπουργού.
Σήμερα το σκηνικό έχει ανατραπεί πλήρως. Περισσότεροι από 2 εκατ. πολίτες βγαίνουν στους δρόμους διαμαρτυρόμενοι για τη συγκάλυψη Μητσοτάκη στα Τέμπη. Τα ποσοστά για την κυβέρνηση γκρεμίζονται. Στα φιλομητσοτακικά ΜΜΕ και στις κολόνες του οικοδομήματος («Πρώτο Θέμα», ΔΟΜ, Σκάι) έχει ξεσπάσει εμφύλιος, όχι μόνο με πολιτικό αλλά και με οπαδικό χρώμα. Και κάποια από τα «blue chips» του ελληνικού επιχειρείν «αδειάζουν» ευθέως και σε κοινή θέα τον ένοικο του Μαξίμου.
Ανασφάλεια
Η κυβέρνηση προκαλεί ανασφάλεια στον λαό, στους μιντιακούς υποστηρικτές της και τους επιχειρηματίες, με συνέπεια να επιταχύνονται οι εξελίξεις. Όλοι πλέον εκδηλώνουν πιο εύκολα τη δυσαρέσκειά τους για τα πεπραγμένα Μητσοτάκη. Ακόμα και κυβερνητικοί βουλευτές δεν φοβούνται να διαχωρίσουν τη θέση τους, ακριβώς επειδή βλέπουν τη σκιά του πρωθυπουργού να είναι πια μικρότερη.
Για μια κυβέρνηση που λανσαρίστηκε ως φίλα προσκείμενη στο επιχειρείν και εξαρχής ήθελε κοντά της τους μπίζνεσμεν της χώρας, τα χτυπήματα που δέχεται τις τελευταίες ημέρες είναι οδυνηρά. Ο τρόπος που εκφράστηκαν μέσα στον Μάρτιο επιχειρηματίες του βεληνεκούς Ευάγγελου Μυτιληναίου, Μιχάλη Σάλλα και Σπύρου Θεοδωρόπουλου δείχνουν στον Κυριάκο Μητσοτάκη την πόρτα της εξόδου. Είναι φανερό πως όχι μόνο ο λαός, αλλά και κορυφαίοι «παίκτες» με βαριά πορτοφόλια δεν έχουν καμία εμπιστοσύνη πλέον στον πρωθυπουργό. Και οι πληροφορίες αναφέρουν πως δεν είναι μόνο οι Μυτιληναίος, Σάλλας, Θεοδωρόπουλος… Θα ακολουθήσουν κι άλλοι.
Ευάγγ. Μυτιλιναίος: «Τι πρόβλημα έχεις με τη Ρωσία;»
Οι «βόμβες» που εξαπέλυσε ο Ευάγγελος Μυτιληναίος πρόσφατα μπορεί να είχαν ως σημείο αναφοράς στην Ευρώπη, αλλά στόχευσαν άμεσα στο κυβερνητικό αφήγημα. Ο πανίσχυρος πρόεδρος και CEO της Metlen ξήλωσε την ατζέντα Μητσοτάκη στο Ουκρανικό, ζητώντας απαντήσεις για την πολεμική εναντίον της Ρωσίας από την ελληνική κυβέρνηση, με βολές και κατά της πρωθυπουργικής φίλης Φον ντερ Λάιεν, τα πολλά «ναι» στα εθνικά μας θέματα με τις συμμαχίες, το ζήτημα των ανύπαρκτων αντισταθμιστικών για την αμυντική μας βιομηχανία, όπως και για το υπέρογκο ενεργειακό κόστος. Είπε, μεταξύ άλλων, στον «Κύκλο Ιδεών»:
– «Τώρα θυμηθήκαμε και τον ευρωπαϊκό επανεξοπλισμό. Για να δούμε πώς μπορεί να ξεκινήσει από σήμερα; Το βιομηχανικό δυναμικό έχει τα skills; Πόσος χρόνος θα χρειαστεί; Και από πού θα προέλθουν τα χρήματα;»
– «Όταν μιλάμε για επανεξοπλισμό, πρέπει να μιλήσουμε για κάποιου είδους πολιτική ένωση. Μόνο που η Ελλάδα έχει πρόβλημα ασφάλειας. Τι θα κάνουμε ως χώρα, θα συμμετέχουμε σε μία συμμαχία Ευρωπαίων προθύμων μαζί με την Τουρκία και θα στραφούμε ενάντια της Ρωσίας; Στο δικό μας το πρόβλημα ποιος θα προστρέξει;»
– «Η Ελλάδα δεν είχε ποτέ πρόβλημα με τη Ρωσία. Έχει άλλου τύπου πρόβλημα. Όταν μιλάμε για ευρωπαϊκή αμυντική πολιτική, πρέπει να μιλήσουμε για κάποιου είδους πολιτική ένωση. Άλλα προβλήματα έχει η Βαλτική και άλλα η Ελλάδα. Η χώρα μας έχει ένα μόνο πρόβλημα ασφάλειας».
– «Οι Ευρωπαίοι προστρέχουν να βοηθήσουν την Ουκρανία ξοδεύοντας εκατοντάδες δισ. σε χρήματα και όπλα και πιστεύω ότι αυτό δεν θα το έκαναν για την Ελλάδα. Δεν ενδιαφέρεται το Λουξεμβούργο τι θα γίνει στο Αιγαίο. Γι’ αυτό για την Ελλάδα μόνο οι ΗΠΑ έχουν δύναμη αποτροπής».
– «Μετά τα Ίμια αναδείχτηκαν ελληνικές εταιρίες. Όταν τελείωσε αυτός ο κύκλος, έμαθαν τη δουλειά (…) Φτιάξαμε τα υποβρύχια πριν από 20 χρόνια, τα γερμανικά υποβρύχια που κρατάνε σήμερα την ισορροπία στο Αιγαίο, δεν ξέρουμε σήμερα να κάνουμε φρεγάτες; Παρ’ όλ’ αυτά τα αντισταθμιστικά που έδωσε η γαλλική πλευρά ήταν 0,5%».
– «Περιμένουμε να γίνουν πολύ περισσότερα για την αντιμετώπιση του υψηλού ενεργειακού κόστους που ακρωτηριάζει τον κλάδο μας στην Ευρώπη. Χρειαζόμαστε συγκεκριμένα μέτρα για να υποστηρίξουμε τον κλάδο μας μέσα από αυτήν την κρίση τιμών ενέργειας».
– «Η Ευρώπη δεν έκανε καλούς χειρισμούς. Ποιος να τους κάνει; Η κυρία Φον ντερ Λάιεν που ασκεί εξωτερική πολιτική ως μη όφειλε;»
– «Στην Ευρώπη τα κάναμε μπάχαλο, δεν φταίνε ούτε οι ΗΠΑ ούτε η Ρωσία (εξαιρώντας το θέμα της εισβολής στην Ουκρανία) ούτε η Κίνα».
– «Μόνο με διάλογο πεζοδρομιακού τύπου θα μπορούσα να απαντήσω σε όσους λένε ότι έλυσα τον ενεργειακό πρόβλημα. Ξόδευα 500 εκατ. ευρώ για ενέργεια ετησίως και τώρα 1,5 δισ.».
Μιχ. Σάλλας: «Δεν μπορούμε να λέμε ότι είμαστε σοβαρή χώρα…»
Ο Μιχάλης Σάλλας, μάνατζερ, τραπεζίτης και πρόεδρος του Lyktos Group, ήταν πρόεδρος Δ.Σ. του Ομίλου Τράπεζας Πειραιώς από το 1991 έως το 2016. Συγκαταλέγεται στους ισχυρότερους παράγοντες της ελληνικής οικονομίας. Οι πρόσφατες τοποθετήσεις του συμπυκνώνονται στο συμπέρασμά του για τη σημερινή κατάσταση στην επιχειρηματικότητα: «Είμαστε μια χώρα λίγο της πλάκας».
Καταγγέλλει τα υποταγμένα στην κυβέρνηση ΜΜΕ, την ανασφάλεια που νιώθουν οι πολίτες για τη ζωή τους «και τα τελευταία χρόνια», όπως σημείωσε, ενώ φάνηκε να συμφωνεί με την πλειονότητα του κόσμου ότι η Δικαιοσύνη αποτελεί ένα μεγάλο βαρίδι για τον τόπο. Όσον αφορά τον κυβερνητικό προσανατολισμό στην επιχειρηματικότητα, είναι ενδεικτική η δήλωσή του: «Στην Ελλάδα προτιμάμε τις χωματερές από το να δημιουργήσουμε μεταποιητικό τομέα που θα στηρίξει την πρωτογενή παραγωγή». Δήλωσε, μεταξύ άλλων, στον «Κύκλο Ιδεών»:
– «Στην Ελλάδα αν γεννηθεί κάποιος, και τα τελευταία χρόνια, ξέρει ότι δεν έχει καμία ασφάλεια για τη ζωή του».
– «Δεν μπορούμε να λέμε ότι είμαστε σοβαρή χώρα και να παίρνει ένας καθηγητής πανεπιστημίου 2.000 ευρώ. Αυτό σημαίνει ότι είμαστε μια χώρα λίγο της πλάκας».
– Για το πολιτικό προσωπικό και τη δημιουργία πλούτου: «Για να βοηθηθεί η κατάσταση πρέπει να υπάρξει πίεση από τις ελίτ και τα παραγωγικά στρώματα, αλλά και τον ρόλο των ΜΜΕ που είναι ταυτισμένα με το πολιτικό σύστημα και δεν μπορούν να διαχωριστούν, αφού δεν μιλάμε για ελεύθερο Τύπο. Μόνο τα παραγωγικά στρώματα και σοβαροί με κύρος και βάρος άνθρωποι μπορούν να κινήσουν μηχανισμούς για να πιέσουν τα κόμματα ώστε να κάνουν τα επόμενα βήματα».
– «Τα περισσότερα πράγματα στην Ελλάδα δεν είναι αισιόδοξα».
– «Η Ελλάδα είναι ένας φορολογικός παράδεισος. Δεν υπάρχει άλλη χώρα στην Ευρώπη που να έχει φόρο 5% στα μερίσματα (σ.σ.: νόμος που έγινε επί Μητσοτάκη). Κατά συνέπεια, δεν μπορεί να φέρει το βάρος αυτός που πάει να αγοράσει γάλα στο παιδί του και πληρώνει ΦΠΑ πανύψηλο, ίσως το υψηλότερο στην Ευρώπη. Θα πρέπει να το φέρουν αυτοί που πρέπει να προστατεύσουν και τις περιουσίες τους».
– «Είναι βλακεία το μέτρο της εξαίρεσης των αμυντικών δαπανών από το έλλειμμα. Είτε το βάζεις στον ισολογισμό είτε όχι, δεν έχει νόημα».
– «Η Moody’s θα έπρεπε να έχει δώσει πολύ νωρίτερα την επενδυτική βαθμίδα για την οικονομία της Ελλάδας. Μεγάλα ωστόσο βαρίδια αποτέλεσαν προς αυτήν την κατεύθυνση η Δημόσια Διοίκηση και η απονομή της Δικαιοσύνης που κρατάει την πορεία της χώρας προς τα πίσω».
– «Με εξαίρεση τον ΣΕΒ, οι παραγωγικές τάξεις της χώρας δεν επιδεικνύουν σοβαρή δράση ή εν τέλει δεν τους αφήνει το σύστημα να επιδείξουν. Πού είναι τα πανεπιστήμια, πού είναι άλλοι παραγωγικοί φορείς να αρθρώσουν λόγο;»
– «Όλες οι παραπάνω αδυναμίες θα μας αναγκάσουν να πάμε σε άλλες λύσεις».
– «Στο νεοφιλελεύθερο μοντέλο δεν πραγματοποιήθηκε μια ουσιαστική παρέμβαση του κράτους προκειμένου να αναδιανεμηθεί ο πλούτος. Στην Ελλάδα, για παράδειγμα, προτιμάμε τις χωματερές από το να δημιουργήσουμε μεταποιητικό τομέα που θα στηρίξει την πρωτογενή παραγωγή. Ο πρωτογενής τομέας αντιπροσωπεύει το 4% του εθνικού προϊόντος, η μεταποίηση το 10% και ο τουρισμός το 30%».
Σπ. Θεοδωρόπουλος: «Κανένας λόγος να επενδύσει κάποιος στην Ελλάδα»
Στο ίδιο μήκος κύματος και ο Mr Chipita Σπύρος Θεοδωρόπουλος που από τον περασμένο Ιούνιο είναι πρόεδρος του Συνδέσμου Επιχειρήσεων και Βιομηχανιών (ΣΕΒ). Καυτηρίασε τις μικρές επενδύσεις, παρά όσα φαντασιώνεται η κυβέρνηση Μητσοτάκη, τις «πρακτικές τού χθες», το πρόβλημα της Δικαιοσύνης, τη γραφειοκρατία που δήθεν θα μείωνε ο Κυριάκος και το αναπτυξιακό χάος στον τουρισμό:
– «Το φαινόμενο Τραμπ θα ξυπνήσει την Ευρώπη. Αυτό το σοκ το χρειαζόμαστε».
– «Η χώρα προσέλκυσε μικρής προστιθέμενης αξίας επενδύσεις, όπως τα data centers, ωστόσο δεν χτίζονται πια καινούργια εργοστάσια».
– «Δεν έχουμε greenfield projects, γιατί δεν έχουμε μια πειστική απάντηση στο ερώτημα “γιατί να επενδύσω στην Ελλάδα. Γιατί να μην πάω σε μια άλλη χώρα, γύρω, κοντά κτλ.”. Δεν έχουμε κανένα ανταγωνιστικό πλεονέκτημα παρά μόνο, ίσως, είχαμε κι αυτό έχει εξαντληθεί, ανθρώπινο κεφάλαιο».
– «Δεν υπάρχει πραγματικός λόγος να έρθει κανείς σήμερα να χτίσει μια καινούργια επένδυση στην Ελλάδα».
– «Μισθοί και παραγωγικότητα είναι χαμηλοί και ο μόνος τρόπος για να προχωρήσουμε είναι να ξαναδούμε τις εργασιακές σχέσεις».
– «Δυστυχώς προσπαθούμε να αντιμετωπίσουμε προβλήματα του σήμερα και του αύριο με πρακτικές τού χθες».
– «Για να μπορέσουμε να ξαναφτιάξουμε νέο μοντέλο εργασιακών σχέσεων θα πρέπει να δημιουργήσουμε ένα κοινωνικό συμβόλαιο, όπου και οι τρεις πλευρές -γιατί και το Δημόσιο πρέπει να έχει θέση σε αυτό- πρέπει να ανοιχτούμε λιγάκι, να καταλάβουμε και την άλλη πλευρά. Οι εργοδότες πρέπει να διορθώσουμε τους μισθούς, κάνοντας όμως μεγάλες επενδύσεις που μας λείπουν στην Ελλάδα».
– «Υπάρχουν και κακομαθημένοι εργοδότες που καλυφθήκαμε πίσω απ’ τους μνημονιακούς νόμους, αναγνωρίζοντας μόνο τον βασικό μισθό. Αυτό όμως δεν πρόκειται να προχωρήσει! Κοινωνία χωρίς ευημερούντες πολίτες δεν προχωρά. Και σήμερα ένα κομμάτι της κοινωνίας μετά τις 15-18 του μήνα που έχει τελειώσει ο μισθός δεν μπορεί να τα βγάλει πέρα. Αυτό είναι ένα πρόβλημα που θα το βρούμε μπροστά μας. Οπότε εμείς που αποτελούμε το σύστημα έχουμε δύο επιλογές. Είτε να προσπαθήσουμε να εξηγήσουμε σε αυτούς που διαμαρτύρονται σήμερα -και οι φωνές των οποίων ενισχύονται- ότι κάνουν λάθος, κάτι όμως που θεωρώ ότι δεν θα μας οδηγήσει πουθενά, είτε να καταλάβουμε γιατί διαμαρτύρονται και να προσπαθήσουμε να λύσουμε τα περισσότερα προβλήματα».
– «Τρέξαμε πρόσφατα το “Σφυγμό του Επιχειρείν”, μία διετή έρευνα που κάνουμε στο ΣΕΒ, όπου και πάλι πρώτο πρόβλημα βγήκε η Δικαιοσύνη. Αυτό δήλωσαν όλες οι επιχειρήσεις ανεξαρτήτως μεγέθους. Το δεύτερο πρόβλημα είναι η γραφειοκρατία του κράτους. Και το τρίτο είναι το δυσεπίλυτο πρόβλημα του χωροταξικού… Ακόμα δεν έχουμε καταλήξει πού θέλουμε να αναπτύξουμε τουρισμό, πού βιομηχανία και πού οικισμούς!».
– «Η Ευρώπη εκπέμπει το 6% των παγκόσμιων ρύπων και αυτό πασχίζουμε να το κάνουμε 3%! Και δεν προστατεύσαμε την οικονομία μας. Ναι, να πάμε στη πράσινη μετάβαση, αλλά χωρίς να σκοτώνουμε την παραγωγή μας, την οικονομία μας».
Μιντιακός εμφύλιος στην αυλή του Μαξίμου
Ακόμα κι αν δεν θέλει κάποιος να ασχοληθεί με τον μιντιακό πόλεμο που έχει ξεσπάσει στις κολόνες στήριξης της κυβέρνησης Μητσοτάκη από το 2019, είναι πρακτικά απίθανο να μην προσέξει τον εμφύλιο που διεξάγεται τις τελευταίες εβδομάδες. Οι εκατέρωθεν επιθέσεις μεταξύ του ομίλου Μαρινάκη και του «Πρώτου Θέματος» απασχολούν κατά κόρον την επικαιρότητα, με πολύ σκληρές αλληλοκατηγορίες, βαρύτατες αιχμές και συνεχή υπονοούμενα. Στις μάχες με το δημοσιογραφικό συγκρότημα του ιδιοκτήτη του Ολυμπιακού συμμετέχει και ο Σκάι του Αλαφούζου, με τις επιθετικές αναφορές από τις δύο πλευρές να έχουν υπόβαθρο και στα ποδοσφαιρικά – οπαδικά.
«Πρώτο Θέμα», Σκάι και ΔΟΜ ευθυγραμμίστηκαν με τον Μητσοτάκη από την πρώτη στιγμή διακυβέρνησής του, όμως σήμερα βλέπουμε ότι και σ’ αυτό το μέτωπο υπάρχουν πια μεγάλες -και άλυτες προς το παρόν- διαφορές αλλά και στρατηγικές αποκλίσεις. Κι όσο η ηγεσία Κυριάκου κλονίζεται, με τα δημοσκοπικά ευρήματα να δείχνουν όλο και μεγαλύτερη κατάρρευση, τόσο είναι πιθανό να αναδεικνύονται όσα είχαν κρυφτεί κάτω από το χαλί την τελευταία εξαετία.
Στο πλαίσιο του πολέμου εντάσσονται οι επιθέσεις του in.gr κατά του αφεντικού του ομίλου του «Πρώτου Θέματος» Τάσου Καραμήτσου («Ο λακές της εξουσίας και αυλοκόλακας ισχυρών ονειρεύτηκε να γίνει χαλίφης»), με σκληρές εκφράσεις και απαξιωτικούς χαρακτηρισμούς. Λίγες μέρες αργότερα ακολούθησε η επίθεση από το «Βήμα» κατά του ιδιοκτήτη του Σκάι και της οικογένειας Αλαφούζου, με έμμεσο αποδέκτη και το Μέγαρο Μαξίμου («Ο παρίας της Wall Street: Η οικογένεια Αλαφούζου, τα τάνκερ της εισηγμένης στη Wall Street Okeanis Eco και οι συνεχιζόμενες μεταφορές ρωσικού πετρελαίου, παρά τις κυρώσεις»). Ο Σκάι, από την άλλη, αφιερώνει εκτενή, σχεδόν επί καθημερινής βάσης, ρεπορτάζ και σχόλια για την υπόθεση Λυγγερίδη.
Προχθές Παρασκευή ακολούθησε και το ρεπορτάζ ειδικού συνεργάτη του in.gr για το «πρωτοπαλίκαρο» και πρώην διευθυντή του ραδιοφωνικού Σκάι Πορτοσάλτε και τη σύζυγό του που έχει αποσπαστεί από το ΑΠΕ στη Νέα Δημοκρατία και ειδικά στο γραφείο του υπουργού Υγείας Άδωνη Γεωργιάδη («Σκυλί (Πορτοσάλτε) γαβγίζει (για ΝΔ) γιατί… η σύζυγός του είναι αποσπασμένη και αργόσχολη από το 2017 στη ΝΔ»).
Δημοσιεύεται στην «κυριακάτικη δημοκρατία»
