Μα πού είναι η Τροχαία;

Του Strange Attractor

Και να που έτσι στα ξαφνικά, τα αμερόληπτα ΜΜΕ μας ανακάλυψαν το μπάχαλο στους δρόμους, τους μεθυσμένους οδηγούς, και τα τροχαία δυστυχήματα.

Τα οποία πάντα υπήρχαν, αλλά τα τελευταία χρόνια πολλαπλασιάστηκαν, άσχετα με το που μόλις ανέλαβαν οι «άριστοι» έκαναν υπουργό Μεταφορών (αρμόδιο και για τον Κ.Ο.Κ. δηλαδή) το «τσακμάκι» από τας Σέρρας, που έβγαζε σέλφι οδηγώντας χωρίς ζώνη ασφαλείας, και με ειδικό κλιψάκι στην υποδοχή για να μη βαράει η προειδοποίηση στο γιωταχί του…

Και τι λένε τα ΜΜΕ; Ότι πιάνονται οδηγοί μεθυσμένοι, χωρίς δίπλωμα, χωρίς πινακίδες, κ.ο.κ.

Λογικό δεν είναι; Αφού ούτε έλεγχοι γίνονται, αλλά ακόμη κι αν γίνουν κατόπιν εορτής, μετά δηλαδή το δυστύχημα, οι παραβάτες οδηγοί αφήνονται ελεύθεροι… με ορισμό τακτικής δικάσιμης του Αγίου Φούφουτου ανήμερα.

Έτσι, προχθές χαράματα στο κέντρο της ερωτικής συμπρωτεύουσας, Ουκρανή (δυστυχής πρόσφυγας πολέμου) οδηγώντας ντίρλα στο μεθύσι πολυτελές SUV, χωρίς δίπλωμα, ασφάλεια, κλπ. παραβίασε οδηγώντας με υπερβολική ταχύτητα κόκκινο φανάρι και διέλυσε το ημιφορτηγό ενός άτυχου βιοπαλαιστή που πήγαινε να στήσει πάγκο σε λαϊκή.

Ευτυχώς ο άνθρωπος δεν τραυματίστηκε σοβαρά, όμως με το που ήρθε (κατόπιν εορτής) η τροχαία, η εν λόγω «πρόσφυγας» αρνήθηκε να δεχτεί αλκοτέστ, ενώ μόλις οδηγήθηκε στον εισαγγελέα εκείνος την άφησε ελεύθερη (κλασικά) με ορισμό τακτικής δικάσιμης μπλα, μπλα… αν τη βρουν ξανά ας με ειδοποιήσουν.

Δυστυχώς λέγαμε για τους Συριζαίους, αλλά και επί των «νοικοκυραίων» μια από τις αστυνομικές υπηρεσίες που κυριολεκτικά εξαφανίστηκε στη Θεσσαλονίκη είναι και η τροχαία. Μια βόλτα, και δη με μηχανή, θα ήταν αρκετή για κάποιον μεγαλόσχημο να καταλάβει τι γίνεται και να κάνει τα πάντα μπας και σωθούν ζωές. Και όμως… για όλους αυτούς πέρα βρέχει.

Έτσι βλέπουμε αυτοκίνητα ερείπια να κυκλοφορούν ελεύθερα, πολλές φορές χωρίς πινακίδες (για ασφάλεια, ΚΤΕΟ,  κλπ, δεν το συζητάμε καν), λεωφορειόδρομους με τριπλοπαρκαρισμένα, με διάφορους ανεύθυνους να μη σταματάνε στο κόκκινο (στο ΣΤΟΠ κανένας), και με τα πεζοδρόμια, τις ράμπες αναπήρων, κλπ, να είναι μπλοκαρισμένα από παρκαρισμένα ΙΧ.

Έχω δει αυτοκίνητα να παρκάρουν, αλλά και να κινούνται ανεξέλεγκτα ακόμη και πάνω στον «πεζόδρομο» της Νέας Παραλίας. Και κανείς αρμόδιος δεν ενδιαφέρεται. Ούτε καν το Λιμενικό!

Για να μην αναφερθώ στις θέσεις ΑΜΕΑ στα σούπερ μάρκετ, εμπορικά κέντρα κλπ, οι οποίες όλες είναι πάντα κατειλημμένες από αρτιμελείς βαρύμαγκες συμπολίτες μας, και πολλές φορές από κυράτσες σε κλιμακτήριο με ντεκαπέ μαλλί. Διαπιστωμένο… άσχετα αν εκεί, λένε οι γνωρίζοντες,  δεν έχει αρμοδιότητα η τροχαία. Λες κι εκεί που έχει αρμοδιότητα επιλαμβάνεται…χα χα χα…

Και όμως, στις πολιτισμένες χώρες όλοι ανεξαιρέτως οδηγούν σαν «παναγίες». Γιατί άραγε; Επειδή ο φόβος φυλάει τα έρημα.

Διότι ξέρουν ότι στις πέντε παραβάσεις τη μία θα τους πιάσουν. Στατιστικά δεν τη γλιτώνεις.

Οπότε και συμμορφώνεσαι.

Θες δεν θες.

Ότι μια του κλέφτη δυο του κλέφτη τρεις και η κακή του μέρα… επειδή ακριβώς υπάρχουν τροχονόμοι, εποχούμενοι και μη, που κάνουν μόνο αυτή τη δουλειά.

Στα καθ’ ημάς, η τροχαία εμφανίζεται μόνο στη χάση και στη φέξη, στήνοντας μπλόκα, και γδέρνοντας δικαίους και αδίκους μαζί, ψάχνοντας έγγραφα, ασφάλειες, τρίγωνα, φαρμακεία, κλπ. Και μπορεί να είσαι ο πιο νομοταγής ή προσεκτικός οδηγός, όμως άμα πέσεις σε μπλόκο όλο και κάτι θα σε βρουν για να σε δαγκώσουν και για να πουν ότι «δουλεύουν». Ενώ παράλληλα, ο κάγκουρας που έκανε 43 παραβάσεις μέχρι να φτάσει στο μπλόκο μπορεί να τη γλιτώσει αν έχει όλα τα χαρτιά του σε τάξη.

Με λίγα λόγια, και 2.000 ευρώ να ήταν το πρόστιμο για μια ακραία παράβαση, τι νόημα έχει αν δεν σε ελέγχει κανείς την ώρα που τη διαπράττεις;

Εν κατακλείδι ο (ουσιαστικός) έλεγχος της κυκλοφορίας οχημάτων στην Ελλάδα είναι ανύπαρκτος, και η εφαρμογή του ΚΟΚ επαφίεται στο φιλότιμο και στην ευσυνειδησία του κάθε οδηγού.

Και σε μια χώρα όπου ο μέσος πολίτης είναι φορτωμένος στη μαγκιά, εθισμένος στην ανομία, και γονατισμένος από το στρες της οικονομικής δυσπραγίας και τα χαράτσια, δεν είναι τυχαίο που ο καθένας κάνει ό,τι του καπνίσει όταν παίρνει τιμόνι στα χέρια του.

Όποιος θέλει σταματά σε κόκκινα φανάρια.

Όποιος θέλει καβαλάει τα πεζοδρόμια για να κόψει δρόμο.

Για τα ΣΤΟΠ ούτε συζήτηση.

Υπάρχουν δεν υπάρχουν, ένα και το αυτό.

Έτσι, παρά τα τσουχτερά πρόστιμα για παραβάσεις του ΚΟΚ, ουδείς τις ελέγχει.

Ας ήταν 20 ευρώ το πολύ το κάθε πρόστιμο, αρκεί να υπήρχε έλεγχος. Όλοι θα συμμορφώνονταν σε λίγο καιρό. Διότι αυτό που προέχει είναι η πρόληψη, ο έλεγχος, και βεβαίως  η τιμωρία. Μόνο έτσι θα μάθει ο νεοέλληνας να οδηγάει προσεκτικά.  

Και η μόνη λύση γι’ αυτό είναι απλή απλούστατη.

Αντί να διαθέτουμε εκατοντάδες αστυνομικούς (βλ. π.χ. ΜΑΤ) να ξημεροβραδιάζονται σε κλούβες, περιμένοντας να γίνει καμιά διαδήλωση ώστε να σπεύσουν να την «παρακολουθήσουν» από μακριά, άλλους τόσους να κάθονται σε γραφεία, ή να κάνουν τους κλητήρες, ή να συνοδεύουν (προστατεύουν) στα ψώνια τον κάθε μεγαλόσχημο (ακόμη και μη κρατικούς αξιωματούχους, π.χ. δημοσιογράφους), ή συνοδεύοντας χαπακωμένους χούλιγκανς από και προς τα γήπεδα, κανείς μα κανείς αστυνομικός δεν υπάρχει για να πιάσει κάποιον που παραβιάζει το κόκκινο κλπ.

Για τους δε λεωφορειόδρομους, δεν συζητάμε καν.

Η πρόσβαση σε αυτούς είναι ελεύθερη στον κάθε πικραμένο.

Και η ατιμωρησία εξασφαλισμένη.

Δεν θα ήταν πολύ πιο εύκολο να υπάρχουν ανά πάσα στιγμή δέκα τροχονόμοι με μηχανές, που να κάνουν συνεχείς βόλτες μέσα στην πόλη, έτσι ώστε αν δουν κάποιον ανεύθυνο να περνάει με κόκκινο, ή να οδηγεί επικίνδυνα, να τον μπουζουριάζουν; Τόσο δύσκολο είναι;

Πώς γίνεται και όταν μας επισκέπτεται ο εκάστοτε πρωθυπουργός αμέσως εμφανίζονται στημένοι στις διασταυρώσεις έως και 50 τροχονόμοι; Τις υπόλοιπες μέρες πού είναι όλοι αυτοί; Τι κάνουν;

Διότι προσωπικά, σπάνια να δω τροχονόμο, ενώ αντιθέτως καθημερινά βλέπω δεκάδες παραβάσεις του ΚΟΚ, πολλές εξ αυτών άκρως επικίνδυνες.

Και ειδικά όποιος κυκλοφορεί με μηχανή γνωρίζει πολύ καλά τι εννοώ, αφού το κεφάλι του παίζεται καθημερινά, επειδή μια αφηρημένη κυράτσα μιλούσε στο κινητό και δεν είδε το φανάρι, ή κάποιος βαρύμαγκας αποφάσισε να κάνει ράλι μέσα στην πόλη ακούγοντας στη διαπασών Καρρά, και όποιον πάρει ο χάρος. Σάμπως θα τον ελέγξει κανείς;

Θα μου πείτε τι ψάχνεις; Αυτά τα φασιστικά για τροχονόμους με μηχανές κλπ, που τσαμπουνάς είναι για άλλες χώρες, αστυνομοκρατούμενες, με πολίτες που τρώνε ακόμη βελανίδια, ενώ εμείς εδώ είμαστε Έλληνες, απευθείας απόγονοι του Λεωνίδα, ελεύθεροι, μπλα, μπλα… και δεν θέλουμε αστυνόμευση πάνω απ’ το κεφάλι μας… δεν θέλουμε χούντες αφού!

ΥΓ- Η κατάσταση στους ελληνικούς δρόμους επιβεβαιώνει την άποψη ότι η χώρα μας δεν είναι ούτε Δύση ούτε Ανατολή. Κάτι στο ενδιάμεσο… και στο πολύ πιο νοσηρό. Λονδίνο και Μογκαντίσου μαζί. Λονδίνο στα οχήματα και Μογκαντίσου στην οδήγηση. Κουλουβάχατα. Γι’ αυτό και σκοτωνόμαστε στην άσφαλτο σαν τα κουνέλια…