Η υποσμηναγός υπηρετεί σε μία από τις παλαιότερες Μοίρες της Π.Α., στην 110 Πτέρυγα Μάχης, τα αποκαλούμενα «Φαντάσματα»
Παράδειγμα θέλησης και τόλμης αποτελεί η 28χρονη υποσμηναγός Χρυσάνθη Νικολοπούλου από τις Πηγές Καβάλας, η οποία γράφει ιστορία στην Πολεμική Αεροπορία, καθώς κατάφερε να γίνει η πρώτη Ελληνίδα πιλότος μαχητικού F-16! Η 28χρονη… Αμαζόνα των αιθέρων από μικρό παιδί ονειρευόταν να πετάξει ως πιλότος. Μεγαλώνοντας, δεν εγκατέλειψε το όνειρό της και, όταν ήρθε η στιγμή, δήλωσε τη Σχολή Ικάρων, όπου πέρασε. Έπειτα από τέσσερα χρόνια σκληρής εκπαίδευσης σε αεροσκάφη Τ-41, Τ-2 και Τ-6 και άλλες απαιτητικές «δοκιμασίες» της σχολής, είναι σε θέση πλέον να κάθεται στο πιλοτήριο ενός F-16 και να κρατάει με αυτοπεποίθηση το control stick του μαχητικού, σκίζοντας μόνη της τον ουρανό του Αιγαίου.
«Είναι τιμή μου και αισθάνομαι ιδιαίτερα υπερήφανη που είμαι η πρώτη γυναίκα στα F-16 και θα καταβάλω κάθε προσπάθεια ν’ αποδώσω τα μέγιστα στη διάρκεια της αεροπορικής μου καριέρας, διότι δεν πρόκειται απλά για έναν τίτλο, αλλά για ένα λειτούργημα. Θυμάμαι ακόμη την πρώτη φορά που μπήκα στο πιλοτήριο του F-16 μαζί με τον εκπαιδευτή μου. Είχα μεγάλη ανυπομονησία να βιώσω την αίσθηση της πτήσης αλλά και των G» δήλωσε η 28χρονη ιπτάμενη, η οποία υπηρετεί στην 110 Πτέρυγα Μάχης, στα αποκαλούμενα «Φαντάσματα» («Ghosts»). Μιλώντας η ίδια στο σάιτ neakriti.gr, τόνισε πως «κάθε πτήση αποτελεί πρόκληση για τον ιπτάμενο/η, με τις δικές της ιδιαιτερότητες και απαιτήσεις». Αν έπρεπε, όμως, να ξεχωρίσει κάποια, «αυτή θα ήταν η πρώτη πτήση Scramble», όπως είπε.
Στην ερώτηση τι προσόντα πρέπει να έχει κάποιος για να πετύχει σε αυτόν τον απαιτητικό κλάδο, απάντησε με ψυχραιμία πως χρειάζονται συγκέντρωση, αυτοπεποίθηση και απόλυτη αφοσίωση. «Δεν υπάρχει χώρος για λάθη εκεί ψηλά» ξεκαθάρισε η 28χρονη υποσμηναγός, η οποία δεν θέλησε να επεκταθεί στους κινδύνους του επαγγέλματός της. «Το να πετάς με ένα μαχητικό F-16 αποτελεί από μόνο του μια ξεχωριστή εμπειρία, καθώς κάθε πτήση σού προσφέρει διαφορετικά συναισθήματα. Παρ’ όλα αυτά, είναι τόσο απαιτητικό το περιβάλλον, που πρέπει να είσαι αφοσιωμένη και συγκεντρωμένη σε αυτό που κάνεις κάθε δευτερόλεπτο» εξήγησε. Όσο για το ποια ήταν η αντίδραση των ανδρών συναδέλφων της, αλλά και των οικείων της στην απόφασή της να γίνει ιπτάμενη, απάντησε πως ήταν διστακτικοί απέναντί της.
«Η παρουσία μιας γυναίκας σε ένα οποιοδήποτε εργασιακό περιβάλλον ούσα μειοψηφία εγείρει κάποιου είδους διστακτικότητα. Παρ’ όλα αυτά, επειδή στην Πολεμική Αεροπορία έννοιες όπως συνεργασία και συναδελφικότητα είναι συνυφασμένες με τη λειτουργία και την επίτευξη της αποστολής, η αποδοχή από τους άνδρες συναδέλφους ήρθε σχεδόν άμεσα. Η οικογένειά μου από την πρώτη στιγμή με στήριξε σε αυτή μου την απόφαση και σήμερα είναι ιδιαίτερα υπερήφανοι» κατέληξε η ακοίμητη «φρουρός» των ελληνικών αιθέρων.
Δημοσιεύεται στη «δημοκρατία»
Σωθήκαμε