Του Γιώργου Κ. Στράτου
Το έλλειμμα ηγεσίας στις χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης αποτελεί μείζον ζήτημα κατά τον αιώνα που διανύουμε. Επιβεβαιώνεται καθημερινά από τα δεινά που συσσωρεύονται στις πλάτες των πολιτών της, εις αντικατάσταση του πάλαι ποτέ επίζηλου για την ανθρωπότητα «Ευρωπαϊκού Κεκτημένου». Το κράτος δικαίου, η ανάπτυξη, η ευημερία, η κοινωνική πρόνοια αντικαθίστανται με ραγδαίους ρυθμούς από την αυθαιρεσία των οικονομικά ισχυρών, την αποβιομηχάνιση και υποχώρηση σε όλους τους παραγωγικούς τομείς, την ανασφάλεια εκατομμυρίων εργαζομένων για το μέλλον τους μαζί με την εξαφάνιση του βιοτικού τους επιπέδου, τη διάλυση δημόσιας υγείας και παιδείας, την κατάρρευση των ασφαλιστικών συστημάτων. Η κατάσταση γίνεται πιο δραματική μπροστά σε ερωτήματα όπως: Ποιες είναι οι θέσεις της Ευρώπης σήμερα για τον κόσμο; Πώς τις προωθεί και τις υπερασπίζεται; Ποιες είναι οι απόψεις της για τις συντελούμενες ανακατατάξεις; Πώς προφυλάσσει τους πολίτες της; Ποιος ο σχεδιασμός της για το μέλλον;
Για όλα αυτά διατυπώνονται μακροσκελή κείμενα τα οποία, καθώς είναι γραμμένα από παχυλά αμειβόμενους γραφειοκράτες, αποκομμένους από τις αγωνίες της πραγματικής ζωής, είναι δυσνόητα, δεν καταλήγουν σε καμία σαφή θέση, είναι γεμάτα ευχολόγια σαν εκθέσεις μαθητών. Το χειρότερο απ’ όλα όμως είναι ότι, καθώς η αναποτελεσματικότητά τους συνοδεύεται από την αίσθηση ότι κάθε εταίρος «τραβάει το πάπλωμα προς τη δική του μεριά», αποτελεί προσάναμμα για να φουντώσει παντού και με κάθε ευκαιρία, δικαίως, ο αντιευρωπαϊσμός.
Μία προσεκτική ματιά στα βιογραφικά των πολιτικών που κυριαρχούν στα ευρωπαϊκά κράτη τουλάχιστον τα τελευταία 20 χρόνια φτάνει και περισσεύει για να δώσει απαντήσεις για τις «αποφάσεις» και την «ανεπάρκειά» τους. Ασχέτως των κομματικών τους τοποθετήσεων, είτε έχουν διατελέσει επιφανή στελέχη πολυεθνικών και διεθνών χρηματοπιστωτικών οίκων είτε ασκούν διά των μελών της οικογενείας τους επικερδείς οικονομικές δραστηριότητες ή συνδέονται άμεσα, όχι πάντα εμφανώς, με πολυετείς δεσμούς με τεράστιους οικονομικούς ομίλους. Οι εξαρτήσεις τους από αυτά τα συμφέροντα είναι τέτοιου εύρους και έντασης, που θα τους ήταν απολύτως αδύνατο να τις αγνοήσουν, δίχως αυτό να σημάνει και το τέλος της παρουσίας τους στην πολιτική. Με αυτές τις «πλάτες» και τα «δημοσιογραφικά εργαλεία» που τους παρέχουν καταφέρνουν να αποπροσανατολίζουν το «πόπολο», να δημιουργούν εικονικές πραγματικότητες και να «θάβουν», όταν χρειάζεται, όχι μόνο γεγονότα αλλά και πρόσωπα.
Κάπως έτσι χάνουν και οι ίδιοι την επαφή με την πραγματικότητα. Γι’ αυτό και δεν μπορούν να αναρωτηθούν: Μήπως δεν είναι η Ρωσία ο εχθρός; Μήπως η συζήτηση για ένταξη της Ουκρανίας στο ΝΑΤΟ δεν ήταν πολύ έξυπνη ιδέα για την ασφάλειά της; Μήπως το Ισραήλ έχει μεταβληθεί σε παράγοντα διαρκούς αποσταθεροποίησης της Μέσης Ανατολής; Μήπως η Τουρκία παίζει μπεγλέρι τους πάντες; Μήπως η αναζήτηση εναλλακτικών μορφών ενέργειας θα έπρεπε να ξεκινήσει από τις χώρες που μολύνουν τον πλανήτη περισσότερο; Μήπως εξαερώνοντας βιομηχανία και γεωργία πυροβολούμε τα πόδια μας; Μήπως οι αθρόες μεταναστευτικές και προσφυγικές ροές συνιστούν υπαρξιακή απειλή για τις κοινωνίες μας; Είναι που είναι πολλά και δύσκολα τα ερωτήματα, αλλάξαν και τα κόζια! Μετά την εκλογή Τραμπ τα «αφεντικά» έγιναν απρόβλεπτα και οι ηγέτες μας μπερδεύτηκαν περισσότερο! Άμα έχεις συνηθίσει μόνο να εκτελείς εντολές, πώς να πάρεις αποφάσεις;
Ακούστε την ομιλία Τράμπ στο Κογκρέσο, καιρός να ξεφύγουν οι Έλληνες από το συννεφάκι των διαστροφών της κοινωνίας, της λάθος πλευράς της ηθικής, της καταβαράθρωσης της οικονομίας και κυρίως τη θανάτωση της απλής λογικής.
Οι δοτοί ηγέτες, καταδυναστεύσαν τους λαούς τους, τους άρπαξαν τις ελευθερίες, τους λοιδόρησαν, τους εξευτέλισαν, τους δίδαξαν με την προπαγάνδα και επέβαλαν με σκληρούς νόμους, την ανωμαλία ως φυσική κατάσταση, ενώ διέσυραν την ομαλότητα.
Ο ελεύθερος κόσμος, στέρησε τα δικαιώματα των πολιτών του, εισήγαγε με επιδότηση τα πάσης φύσεως εγκληματικά στοιχεία και τους τεμπέληδες του τρίτου κόσμου για να του κάνουν μαύρη τη ζωή και να διαλύσουν την οικονομία.
Ο πρωθυπουργός μας, τους δίνει επιδόματα από τα χρήματα των πολιτών, τους παρέχει σπίτια και δωρεάν τα κοινωνικά αγαθά (ρεύμα, νερό, Ίντερνετ).
Φόβος, φτώχεια και ανασφάλεια είναι τα αισθήματα των Ελλήνων, ας περάσει βράδυ ο κ πρωθυπουργός ή τα φερέφωνα της κυβερνητικής του προπαγάνδας από το κέντρο της Αθήνας.
Αποκλείεται να το καταφέρει, οι τριτοκοσμικές συμμορίες δεν θα το επιτρέψουν χωρίς εγκληματικές ενέργειες.
Αρρώστησες έλληνα; κακώς έκανες.
Πηγαίνοντας στα εξωτερικά ιατρεία, θα σε δεχθούν για εξέταση, μόνο όταν τελειώσουν οι παράνομοι αλλοδαποί που κουβαλούν εκεί για δωρεάν υπηρεσίες υγείας, οι άνθρωποι των ΜΚΟ.
Όταν φτάνει η σειρά σου, σε παραπέμπουν σε λίστα αναμονής, άσχετα αν πονάς και υποφέρεις και απαιτείται άμεση επέμβαση.
Σου λένε, πήγαινε σε απογευματινό χειρουργείο πληρώνοντας.
Διαφορετικά πούλα το σπίτι σου και πήγαινε στο ιδιωτικό σύστημα των πολυεθνικών.
Οι μουσαφίρηδες του τρίτου κόσμου προηγούνται και τους παρέχονται άμεσα και εντελώς δωρεάν οι υπηρεσίες υγείας που πλήρωσαν οι Έλληνες.
Το σόι δημοκρατία είναι αυτή, πως μπορεί η Ελλάδα να συντηρήσει όλες αυτές τις ορδές του τρίτου κόσμου;
Γιατί πρέπει η Ελλάδα να αυξάνει το Δημόσιο Χρέος για παροχές σε ανθρώπους που δεν είναι πολίτες της;
Πως ο πρωθυπουργός ένιωσε την ανάγκη να πει στη ΓΣ του ΟΗΕ πως εξυπηρετεί την παγκόσμια διακυβέρνηση και όχι τα συμφέροντα της χώρας και τους πολίτες που του έδωσαν την εξουσία διακυβέρνησης;
Πως αποφάσισε να εκστομίσει τέτοια κουβέντα;
Σε ποια αυτιά έστειλε το μήνυμα ;
Πάντως όχι αυτά των πολιτών του.
Είναι μήπως ισχυρότεροι οι δεσμοί του με τα ξένα κέντρα, από ό,τι με το λαό και τη χώρα του;
Εμείς γιατί μένουμε απαθείς ;
Πως παραβλέπουμε την ηθική τάξη, τη λογική και το συμφέρον του έθνους των Ελλήνων και γιατί του επιτρέπομε τέτοιες ανίερες πράξεις;
Ας το κάνουμε όπως οι Αμερικανοί, διαφορετικά χανόμαστε πατριώτες.
Αντεστραμμένη μας σερβίρουν την αλήθεια.
Ας πούμε, ως εδώ.
Ποτέ δεν ήταν ελεύθερη ουσιαστικά η χωρά μας και ούτε πρόκειται να γίνει γιατί θέλει αρετή και τόλμη που δεν υπάρχουν στη πλειοψηφία του λαού μας.
Οπότε κάναμε κάτι αξιόλογο το κάναμε υπό την υπόδειξη και ανοχή των μεγάλων δυνάμεων όμως στα του οίκου μας μέχρι πριν την είσοδο μας στο ευρώ είχαμε μια σχετική αυτονομία που όμως την απεμπολήσαμε και έτσι φτάσαμε σ αυτό το χάλι μας κάνουν αποθήκη ψυχών δίνοντας μας οικονομικά ψιχία, γίναμε χώρος, γίναμε το χαρτζιλίκι των ευρωπαίων προς τη γείτονα Τουρκία που κάθε φορά που εκβιάζει κάτι δικό μας της τάζουν ή της δίνουν. Ποτέ δεν ήμασταν χειροτέρα από σήμερα γιατί δεν έχουμε περιθώριο να κάνουμε κάτι στη διπλωματία και στην οικονομία ούτε το παραμικρό ο φόβος της απώλειας της βόλεψης μας, καταστρέφει κάθε μέρα τη πατρίδα μας, εμάς τους ιδίους και τα παιδιά μας.
Κάποτε το να πάρεις την απόφαση να υποτιμήσεις τη δραχμή ήθελε πολιτικό θάρρος και ευθύνη μετρούσες τα υπερ και τα κατά ως πολίτικος έβαζες το μυαλό σου να σκεφτεί τώρα σε μια βουλή γεμάτη νενέκους όλα γίνονται χωρίς πολύ κόστος ρίχνουν κατευθείαν το ανάθεμα στο πολίτη ψηφοφόρο τους και τέλειωσαν αυτό ήταν και τελειώσανε δεν έχει παρακάτω.
Τσάμπα μάγκες είναι όλοι μα όλοι.
Όσο αφορά το τίτλο ο ηγέτης είναι αυτόβουλος ακούει, ζει ,καταλαβαίνει, παίρνει αποφάσεις, βλέποντας μπροστά και αναλαμβάνει τις ευθύνες του ακέραια για να τον σέβονται…. δηλαδή έχει αξιοπρέπεια.
Άρα ΔΕΝ είναι ηγέτες γιατί υπακούουν και συμφωνούν 100% στα ηγεμονεύμαματα των ξένων κατά κόρων γερμανόδουλοι είναι που κάνουν προκάτ (φαστ τρακ- φαστ φουντ ) πολιτική, δηλαδή ουσιαστικά άβουλα όντα που μπορεί ευκολά να τα εκμεταλλευτείς ή και να τα εξαγοράσεις….
Τέλος να σας ενθυμίσω κύριοι ότι στην ιστορία οχι μόνο την ελληνική υπήρξαν και δούλοι που κέρδισαν τον σεβασμό του ιδιοκτήτη τους και έτσι κέρδισαν και την ελευθέρια τους…. αλλά μάλλον αυτό δε σας μαθαίνει κάτι …