Να τα βλέπουμε όλα, κύριε δημοσιογράφε

Του Χρήστου Μπολώση

Γνωστός δημοσιογράφος βάλθηκε να μας πείσει στην εκπομπή του ότι διάφορες φωτογραφίες που είδαν το φως της δημοσιότητας και ήταν δήθεν από το συλλαλητήριο για τα Τέμπη και απεδείκνυαν τη συνεργασία αστυνομικών με διαδηλωτές ήταν παλιές από άλλες παρόμοιες συγκεντρώσεις.

Να ξεκαθαρίσουμε ότι στον πόλεμο αλλά και γενικώς σε καταστάσεις αναταραχής το πρώτο θύμα είναι η αλήθεια.

Θυμάστε τον δύστυχο κορμοράνο, τον λουσμένο στο πετρέλαιο, που μας έδειχναν μόλις άρχισε ο πόλεμος του Κόλπου; Αυτός όμως ήταν θύμα του ναυαγίου του πετρελαιοφόρου «Exxon Valdez» και συνέπεια της πετρελαιοκηλίδας που δημιουργήθηκε. Το ναυάγιο είχε γίνει πέντε χρόνια νωρίτερα στην… Αλάσκα.

Θυμάστε επίσης τους «ηρωικούς Ουκρανούς» που σκοτώθηκαν υπερασπιζόμενοι το Φιδονήσι και τελικώς τους είδαμε να μεταφέρονται με πούλμαν, μες στην καλή χαρά, ως αιχμάλωτοι;

Όντως οι φωτογραφίες που έδειξε ο καλός δημοσιογράφος ήταν εκτός τόπου και χρόνου.

Υπάρχει όμως και βίντεο που δείχνει κάποιον εκεί που κάθεται όμορφα και ωραία ξαφνικά να βγάζει μια βαριοπούλα και να αρχίζει να σπάει τα μάρμαρα μεγάλου ξενοδοχείου πολύ άνετα, σαν να βλέπεις τον Γαννούλη Χαλεπά στο εργαστήριό του ή τον Λυμπεριάδη τον Νάξιο από το «Ένας ήρωας με παντούφλες». Παραλλήλως, συνεργάτες του συναδέλφου του Φειδία εμποδίζουν τη λήψη εικόνων.

Να τα βλέπουμε όλα, κύριε δημοσιογράφε.

ΠΡΟΣΘΗΚΗ ΣΧΟΛΙΟΥ

Please enter your comment!
Please enter your name here

Τελευταία άρθρα

Παΐσιος, πίστη και Άγιον Όρος 

Έχουμε σκεφτεί γιατί τουλάχιστον 200.000 Έλληνες και αλλοδαποί χριστιανοί επισκέπτονται κάθε χρόνο το Άγιον Όρος; Γιατί, εκτός από τις...

«Το Τραγούδι του Σταυρού»

Ένας από τους σημαντικότερους χορηγούς πνευματικής ουσίας του νεότερου Ελληνισμού είναι ο Κωστής Παλαμάς. Στην ποιητική συλλογή του...

«Ομάδα Αλήθειας»

Πολύς θόρυβος έγινε αυτές τις μέρες για την «Ομάδα Αλήθειας» και σχετικώς με το ποιοι είναι από πίσω, από...

Οι ταπεινοί μπορούν να νιώσουν τα Θεία Πάθη 

Τις μέρες της Μεγάλης Εβδομάδας ξυπνώ πάντα με αυτό το «χαροποιόν πένθος». Πρωινός τύπος παιδιόθεν, μου κολλάει την ώρα...