Του Απόστολου Αποστόλου*
Η αντίστροφη μέτρηση για την κυβέρνηση έχει αρχίσει. Η σπασμένη πολιτική πυξίδα από τα λάθη της την οδηγεί όλο και περισσότερο σε αδιέξοδα. Έχει καταστεί ένα περιπλανώμενο λάθος, αφήνοντας πίσω της παντού ίχνη ανασφάλειας και ραγισμένα επιχειρήματα που καταρρέουν με το πρώτο αντι-επιχείρημα.
Προσπαθεί να αλλάξει την πολιτική ατζέντα, αλλά μάταια. Εφευρίσκει ακοινωνιολόγητες δικαιολογίες ότι οι αντιπολιτευόμενες δυνάμεις αποσταθεροποιούν τον θεσμό της διακυβέρνησης. Προφανώς και δεν έχει κατανοηθεί εκείνο που έλεγε ο Τόμας Μορ, ότι «η πολιτική είναι ένα θέατρο που παίζεται συχνά επάνω στο ικρίωμα». Και το πολιτικό θέατρο που παίζεται αυτό τον καιρό όχι μόνο δεν είναι καλό αλλά είναι τρομερά ενοχλητικό. Η αποτυχία του πολιτικού θεάτρου της κυβέρνησης προέρχεται από τον πυρετό του αυτοκρατορικού συνδρόμου του κ. Μητσοτάκη, που θεωρεί ότι μπορεί να παρέμβει σε όλους τους αρμούς της δημοκρατίας και να τα αλλάξει όλα.
Αυτό που πέτυχε, όμως, μέχρι σήμερα πρωθυπουργός και κυβέρνηση είναι να δίνουν κακές παραστάσεις στο ελληνικό Κοινοβούλιο, όπως εκείνες των Βορίδη και Γεωργιάδη, που θυμίζουν τη φράση του Τάκιτου «abrupta contumacia», κάτι δηλαδή μεταξύ ιταμότητας του σθένους, φυγομαχία και ισχυρόγνωμο βράχο, παλικαριά. Ένα κακό θέατρο γεμάτο από πολιτική αναξιοπιστία.
Η δημοκρατία προϋποθέτει κοινωνική νομιμοποίηση. Όμως, η κυβέρνηση έδειξε μετά τις κινητοποιήσεις για τα Τέμπη ότι απείχε έτη φωτός από αυτή τη γνωσιακή πολιτική αναγνώριση της κοινωνικής νομιμοποίησης.
Εξάλλου, η πολιτική αξιοπιστία γίνεται νοητή μόνο ως αποτέλεσμα και μάλλον κάτι τέτοιο θεωρείται ανύπαρκτο για την κυβέρνηση και τον κ. Μητσοτάκη. Γιατί με όσα δήλωσε ο κ. Μητσοτάκης αναφορικά με τα βίντεο, ότι «καταρρέει με κρότο η θεωρία της συγκάλυψης αν αποδειχθεί ότι τα βίντεο είναι γνήσια», αποδεικνύεται πόσο εξόριστη είναι η πολιτική λογική του από τη συμβολική κίνηση της αλήθειας. Και αυτό γιατί ακριβώς το αντίθετο ισχύει.
Επίσης, κάθε μέρα έρχονται δημοσιεύματα με πολιτικούς αξιωματούχους, οι οποίοι ανέπτυξαν δράση ώστε το αποδεικτικό υλικό από την τραγωδία των Τεμπών να εξαφανιστεί. Ένας γενικός γραμματέας του υπουργείου Υποδομών και Μεταφορών που δεν κλήθηκε ποτέ να καταθέσει στην εξεταστική επιτροπή της Βουλής ήταν εκείνος ο οποίος έδωσε εντολή να μπαζωθεί ο χώρος του δυστυχήματος των Τεμπών και να μαζευτούν τα πετρελαϊκά υπολείμματα του τροχαίου υλικού στο κανάλι απορροής, σύμφωνα με όσα είπε στέλεχος της Ηellenic Train. Και ήταν επίσης εκείνος ο οποίος διαχειριζόταν τα θέματα του σιδηροδρόμου (σύμβαση 717) τόσο επί Κ. Αχ. Καραμανλή όσο και επί Γ. Γεραπετρίτη.
Η πλημμυρίδα των στοιχείων γίνεται τσουνάμι αποκαλύψεων. Αλλά ο κ. Μητσοτάκης τα ερωτήματα των πολιτών και των πολιτικών για το τι συνέβη με την τραγωδία των Τεμπών τα αποκαλεί συνωμοσιολογία και τα εντάσσει σε έναν μηχανισμό αποσταθεροποίησης της κυβέρνησης. Βλέπετε, τα πολιτικά λάθη για τους κυβερνώντες γίνονται πανικός και οι πολιτικοί λειτουργούν σαν να βρίσκονται μέσα σε ένα θέατρο που καίγεται. Ο Ιταλός δημοσιογράφος και συγγραφέας Φραντσέσκο Μέρλο έλεγε ότι «αν μια κυβέρνηση δεν ξέρει ότι υπάρχει και η πολιτική παραίτηση, τότε υπάρχει σε αυτή τη χώρα μια σοβαρή θεσμική ανεπάρκεια».
*Καθηγητής Πολιτικής και Κοινωνικής Φιλοσοφίας
