Ψαγμένοι οι «ψεκασμένοι», δικτάτορες οι «δημοκράτες»

Του Κωνσταντίνου Βαθιώτη*

Στο πρωτοσέλιδο της προπαγανδιστικής, μητσοτακολαγνικής εφημερίδας «Πρώτο Θέμα», που είχε δημοσιευθεί στις 26/9/2021, αναγράφονταν τα εξής: 

«Σε κλοιό “αρνητών” σχολεία και νοσοκομεία. ΨΕΚ [ενν.: Ψεκασμένοι] ζουν σε… παράνοια. Το κίνημα των ψεκασμένων ταράζει την κοινωνία, τρολάρει στο Διαδίκτυο με προκάτ κείμενα μηνύσεων, ξεθάβει ομάδες κρούσης από την εποχή των ταυτοτήτων, μάχεται το μπόλι (εμβόλιο), το φίμωτρο (μάσκα) και τη διασωλήνωση, ενώ απειλεί δικαστές, γιατρούς και νοσηλευτές».

Με αφορμή εκείνο το δημοσίευμα, στο βιβλίο μου «Από την πανδημία στην κλιματική αλλαγή. Συντονισμένα τρομο-κράτη σε φόντο παγκόσμιας διακυβέρνησης» (3η έκδ., Αλφειός, Αθήνα 2023, σελ. 393, υποσ. 880) είχα προβεί στο εξής σχόλιο: 

«Ο όρος “Κίνημα των ΨΕΚ” παραπέμπει στο κίνημα των αγανακτισμένων, που επίσης απαξιώθηκαν και εν τέλει εκδιώχθηκαν ως οχληροί-μιαροί αμφισβητίες του συστήματος.

Όποιος δεν συμφωνεί με τη συμπαγή πλειοψηφία, έχει την ίδια τύχη, είτε πρόκειται για μνημόνια είτε για εμβόλια: εντοπίζεται – απομονώνεται – στοχοποιείται – δαιμονοποιείται. Ως εκ τούτου, το ΝΑΙ στα εμβόλια είναι ό,τι το ΝΑΙ στα μνημόνια». 

Όλα τα ύποπτα πρόσωπα (πολιτικοί, δημοσιογράφοι, πανεπιστημιακοί κ.λπ.) που επιδίδονταν συναυτουργικά σε προπαγανδιστική εκστρατεία υπέρ των μνημονίων είναι τα ίδια με εκείνα που συμμετείχαν στην αντίστοιχη προπαγανδιστική εκστρατεία υπέρ των εμβολίων (σε αυτά πρέπει να προστεθούν οι γιατροί και οι κληρικοί). 

Προσοχή σε κάτι ανάποδο: Όσοι ψήφισαν ΟΧΙ στα μνημόνια είδαν το ΟΧΙ τους να μετατρέπεται βίαια σε ΝΑΙ, για να μην πτωχεύσει η χώρα. 

Όσοι είπαν ΟΧΙ στα εμβόλια εξαναγκάσθηκαν να πουν το ΝΑΙ για να μην πτωχεύσουν οι ίδιοι και οι οικογένειές τους.

Ιδιαιτέρως σημαντική εν προκειμένω είναι η ακόλουθη επισήμανση του συνταγματολόγου Ξενοφώντος Κοντιάδη («Η Συνταγματική Συνθήκη, η κρίση της Ευρωπαϊκής Ένωσης και η ενεργοποίηση των λαών, εις: Τα δημοψηφίσματα για το Ευρωπαϊκό Σύνταγμα και ο ρόλος των λαών, Κέντρο Ευρωπαϊκού Συνταγματικού Δικαίου», εκδ. Αντ. Ν. Σάκκουλα, Αθήνα – Κομοτηνή 2005, σελ. 15 επ., 38): 

«Η εκστρατεία υπέρ του “ναι” λειτούργησε σε σημαντικό βαθμό ως τροφοδότης του “όχι”, με το σκεπτικό ότι η αλαζονεία αυτών που κατ’ επάγγελμα διεκδικούν το αλάθητο εξωθεί εξ ενστίκτου την κοινή γνώμη στην αντίθετη πλευρά. Τόσος πανικός, τόσο μεγάλη κινητοποίηση και εκ των άνω “συνωμοσία” υπονοεί ότι “κάποιο πτώμα υπάρχει στο ντουλάπι”». 

Δικαίως θα αναρωτηθεί κάποιο πώς είναι δυνατόν το ίδιο τακτικιστικό σφάλμα να μην έγινε αντιληπτό από τους διαχειριστές της υγειονομικής κρίσης, οι οποίοι προσπαθούσαν per mare per terram να οδηγήσουν έναν ολόκληρο λαό στην εμβολιαστική καρέκλα. 

Δεδομένης της πρωτοφανούς πίεσης που ασκήθηκε από όλα τα γρανάζια του προπαγανδιστικού μηχανισμού για την υλοποίηση του καθολικού εμβολιασμού, κατέληγα στο συμπέρασμα ότι το κρυμμένο πτώμα στο ντουλάπι πρέπει να βρισκόταν ήδη σε στάδιο προκεχωρημένης αποσυνθέσεως. 

Όταν έγραφα τις προαναφερθείσες γραμμές, δεν μπορούσα με τίποτε να φανταστώ ότι, ένα περίπου έτος μετά την λήξη της πανδημίας, στο ίδιο ντουλάπι, του ίδιου ιδιοκτήτη, θα κρυβόταν ένα δεύτερο πτώμα, το οποίο θα αντιπροσώπευε τα 57+Χ (καμένα ή ακρωτηριασμένα) πτώματα των Τεμπών, αρχίζοντας να αναδίδει την δυσοσμία του από την 28η Φεβρουαρίου 2023 μέχρι σήμερα, και ότι η δυσοσμία αυτή θα διαρκούσε πάλι για (μέχρι στιγμής, τουλάχιστον) δύο χρόνια.

Η μακρά διάρκεια και αυτής της δυσοσμίας, η οποία έρχεται να προστεθεί στην πτωματική αποφορά της εμβολιαστικής δικτατορίας, μας έχει φέρει σε σημείο να υποφέρουμε σήμερα από ασταμάτητες τάσεις προς έμετο, καθώς η δυσωδία έχει εξαπλωθεί σε μια φρικώδη μπόχα ακόμη και εκτός συνόρων, που όμοιά της μπορεί να μην υπήρξε ποτέ άλλοτε στην πολιτική ιστορία της χώρας μας, εν πάση δε περιπτώσει συναγωνίζεται σε ένταση εκείνες τις μελανές σελίδες της ελληνικής ιστορίας που σημαδεύθηκαν από δολοφονίες άξιων Ελλήνων, πολιτικών ή μη, προσώπων, όπως ο Γρηγόρης Λαμπράκης, ο Ιων Δραγούμης, η Ελένη Παπαδάκη, αλλά, πρωτίστως, ο Ιωάννης Καποδίστριας. 

Η ίδια, λοιπόν, εφημερίδα, δηλ. το «Πρώτο Θέμα» ξαναχτύπησε με τον ίδιο ακριβώς τρόπο, τώρα που η δυσοσμία προέρχεται από το όργιο της συγκάλυψης των ενόχων στην υπόθεση των Τεμπών. 

Αυτήν την φορά, όμως, στο φύλλο της 23ης Φεβρουαρίου 2025 ως «ψεκασμένοι» κηλιδώθηκαν προπαγανδιστικά όχι όσοι αμφισβητούν την αποτελεσματικότητα ή και την ασφάλεια ενός πειραματικού εμβολίου ή ενός διασωστικού προγράμματος για την ελληνική οικονομία, αλλά όσοι ζητούν αυτό που είναι αυτονόητο και θεμελιώδες συστατικό στοιχείο ενός κράτους Δικαίου, δηλαδή την εύρεση της αλήθειας για τον τρόπο με τον οποίο σφαγιάσθηκαν οι 57+Χ επιβάτες της αμαξοστοιχίας IC 62 και, ακολούθως, την απονομή δικαιοσύνης με επίρριψη ποινικών ευθυνών σε κάθε πρόσωπο που ενεπλάκη ως εν ευρεία ή εν στενή εννοία συμμέτοχος στην διαπραχθείσα ανθρωποκτονία (εκ προθέσεως ή εξ αμελείας) ή σε οποιοδήποτε άλλο έγκλημα αποδειχθεί ότι τελέσθηκε.

Δεν χωρεί πλέον η παραμικρή αμφιβολία: Διάγοντας την τρίτη δεκαετία του 21ου (απατ)αιώνα, το πιο φοβερό όπλο που διαθέτει η ελληνική και παγκόσμια ελίτ εναντίον των λαών είναι η προπαγάνδα. Αρκεί ο επίδοξος προπαγανδιστής να έχει αφομοιώσει έστω στον πυρήνα τους τις τεχνικές της προπαγάνδας και θα μπορεί ανά πάσα στιγμή να πολιορκήσει ή να εκπορθήσει το μυαλό μας χρησιμοποιώντας τα όπλα του προπαγανδιστικού μηχανισμού.

Αν έπρεπε, λοιπόν, να καταλήξουμε στην πιο διαδεδομένη τεχνική προπαγάνδας που χρησιμοποιούν οι πολιορκητές του ατίθασου ή αντιστασιακού μυαλού μας, θα έλεγα ότι αυτή είναι η απαξιωτική κατασπίλωση της προσωπικότητάς μας, ιδίως μέσω της ψυχιατρικοποίησής μας. Ταυτοχρόνως, στην τεχνική αυτή ενυπάρχει η λογική του ανάποδου ή αντεστραμμένου κόσμου:

Ο υγιώς σκεπτόμενος αναποδογυρίζει σε διαταραγμένο ή νοσηρό εγκέφαλο. Ο ψαγμένος πολίτης αναποδογυρίζει σε «ψεκασμένο». Ο ελεγκτής των συνωμοτών αναποδογυρίζει σε φαντασιόπληκτο «συνωμοσιολόγο». 

Παρεπόμενη συνέπεια αυτής της τεχνικής είναι ότι οι αποδομημένοι και καταρρακωμένοι πολίτες συναπαρτίζουν το εχθρικό στρατόπεδο της κοινωνίας, απέναντι στο οποίο συσπειρώνονται οι αυλοκόλακες, οι σφουγγοκωλάριοι και ινστρούχτορες της κυβερνητικής προπαγάνδας.

Αυτά τα αναποδογυρίσματα έχουν πλέον εξελιχθεί σε καθημερινό ψωμοτύρι για τους κυβερνοφύλακες, αλλά αυτή είναι και η αχίλλειος πτέρνα του συστήματος, που αυτοαναπαράγεται πληκτικά, δίνοντάς μας το δικαίωμα να σκεφτούμε ότι είναι εγκλωβισμένο στα δίχτυα μιας «αυτιστικής προπαγάνδας». Και τούτο διότι η αποδόμηση της προσωπικότητας των αντισυστημικών-αντιστασιακών μπορεί να είχε θετικά αποτελέσματα για τους συστημικούς-οσφυοκάμπτες τόσο επί εποχής μνημονίων όσο και επί εποχής εμβολίων, αφού οι μεν αγανακτισμένοι τελικώς διαλύθηκαν από τις πλατείες, οι δε εμβολιασμένοι υπερκέρασαν κατά κράτος τους ανεμβολίαστους, προσερχόμενοι στα εμβολιαστικά κέντρα, πλην όμως η επίπλαστη «τρίτη γενιά ψεκασμένων» άρχισε να καταλαβαίνει, λόγω της επαναληπτικής χρήσης του διαβολικού καρμπόν, με ποιο όπλο διεξάγεται ο πνευματικός πόλεμος.

Μια του κλέφτη, δηλ. ΨΕΚ οι αντιμνημονιακοί αγανακτισμένοι, δυο του κλέφτη, δηλ. ΨΕΚ οι αντιεμβολιαστές, τρεις και τον τσακώσαμε: Ε όχι, λοιπόν, και ΨΕΚ οι «αντιτεμπικοί», επειδή αξιώνουν από την κυβέρνηση και την δικαιοσύνη να εκπληρώσουν το στοιχειώδες καθήκον τους για αλήθεια, διαφάνεια και δικαιοσύνη. 

Η λέξη «διαφάνεια» θα έπρεπε εδώ να ηχήσει σαν ένα εκκωφαντικό καμπανάκι, δεδομένου ότι όσοι μας κυβερνούν πιπιλούν νυχθημερόν την καραμέλα της «διαφάνειας» σε κάθε τομέα της Διοίκησης, αλλά ειδικά στην υπόθεση των Τεμπών αυτοδιαψεύδονται αναφανδόν! Εκεί όποιος ζητά διαφάνεια έχει a priori μολυνθεί ως «ψεκασμένος» οπαδός «θεωριών συνωμοσίας», σε έναν κόσμο, όμως, που εξ ορισμού και από καταβολής του είναι ευάλωτος στην συνωμοσία. 

Άλλωστε, οι Πρωτόπλαστοι έπεσαν θύματα της πρώτης συνωμοσίας που έλαβε ποτέ χώρα στην ιστορία της ανθρωπότητας: της συνωμοσίας του διαβόλου εναντίον του Θεού και Δημιουργού τους. Άρα, όποιος έρχεται σήμερα και διαβάλλει τον αποκαλυπτή μιας συνωμοσίας αποκαλώντας τον υποτιμητικά «ψεκασμένο-συνωμοσιολόγο», υιοθετεί τον τρόπο δράσης του διαβόλου! 

Η ταμπέλα του προτασσόμενου «αντι-» στα στιγματιστικά κοσμητικά επίθετα των οχληρών για την εξουσία «ψεκασμένων» («αντιμνημονιακοί», «αντιεμβολιαστές», «αντιτεμπικοί» κ.λπ.) τι άλλο μαρτυρεί από το ότι το πολίτευμά μας θα έπρεπε να λέγεται «κοινοβουλευτική τηλεδικτατορία», αφού ιδίως με την βοήθεια των Μέσων Μαζικής Εξαπάτησης, ο πολίτης χλευάζεται συστηματικά, οσάκις τολμά να διατυπώνει άποψη που αποκλίνει από τα κυρίαρχα αφηγήματα;

Μια υγιής δημοκρατία θα έπρεπε να ενθαρρύνει τον πολίτη να σκέπτεται κριτικά, να λαμβάνει και να υλοποιεί τις αποφάσεις του αυτόνομα, όντας σε θέση να φιλτράρει οτιδήποτε διακινείται ως ασφαλής και ωφέλιμη πληροφορία. Αντιθέτως, οι σύγχρονοι χειραγωγοί μας συμπεριφέρονται κατά τέτοιον τρόπο, σαν να έχουν φτιάξει το εξής διεστραμμένο σλόγκαν:

«Όποιος τολμά να αμφισβητεί το κυρίαρχο ρεύμα και να αντιστέκεται, θα έπρεπε να ντρέπεται!».

Σε αυτό το πλαίσιο εντάσσεται και η ακόλουθη φράση που εκστόμισε ο Σπυράδωνις Γεωργιάδης για να αμυνθεί στις υπόνοιες περί εμπλοκής της κυβέρνησης στην υπόθεση της δολοφονίας του Βασίλη Καλογήρου: «Πάτε με τα καλά σας, δεν ντρέπεστε, είναι αυτό πολιτική αντιπαράθεση;». 

Όποιος δεν πάει με τα καλά του σημαίνει ότι δεν έχει σώας τας φρένας και άρα δεν έχει δικαίωμα να μετέχει ισότιμα στον διάλογο με εκείνους που αυτοανακηρύσσονται αποκλειστικοί γνώστες της αλήθειας και αυθεντικοί ερμηνευτές της. 

Και, ω του θαύματος, αυτοί οι γνώστες και ερμηνευτές της αληθείας είναι πάντοτε εκείνοι που μας κυβερνούν. Τους οποίους, όμως, έχει επιλέξει ο δήθεν «κυρίαρχος λαός». Αλλά, έτσι όπως είναι φτιαγμένο το παμπόνηρο, αν όχι εωσφορικό σύστημα του κοινοβουλευτισμού, ο πολίτης θεωρείται άξιος να αποφασίζει για τους αντιπροσώπους του μόνο κατά την στιγμή που ρίχνει το ψηφοδέλτιο μέσα στην σχισμή της κάλπης. 

Μετά την έξοδό του, όμως, από το εκλογικό κέντρο, ο πολίτης μετατρέπεται αίφνης σε οιονεί βρέφος, που χρειάζεται διαρκές ντάντεμα από μια γκουβερνάντα και αυστηρή καθοδήγηση από το γκουβέρνο του, που εδώ και έξι χρόνια έχει καθίσει αυταρχικά στο σβέρκο του.

Συνοψίζοντας, θα έλεγα ότι τουλάχιστον από το 2020 μέχρι σήμερα είμαστε όμηροι μιας μοντέρνας, σατανοκίνητης δικτατορίας. Μην περιμένετε να δείτε ερπυστριοφόρα για να καταλάβετε ότι έχουμε δικτατορία. Οι σημερινές δικτατορίες είναι έξυπνες, υβριδικές και προπάντων υβριστικές. Ο πόλεμος που διεξάγουν οι σύγχρονοι-αναβαθμισμένοι δικτάτορες διεξάγονται με αόρατες σφαίρες, που έχουν όμως την ίδια -αν όχι ακόμη μεγαλύτερη- διεισδυτικότητα σε σχέση με τις κανονικές σφαίρες. Οι σφαίρες μιας έξυπνης δικτατορίας είναι πνευματικές: 

Στοχεύουν πρωτογενώς το μυαλό και την ψυχή μας, όχι το σώμα μας! Το μυδραλιοβόλο που χρησιμοποιούν οι μοντέρνοι δικτάτορες εναντίον των μαζανθρώπων είναι η προπαγάνδα. Και, δυστυχώς, σήμερα τα πάντα μοιάζουν να είναι propaganda.

Με αυτήν την (σατανική) λογική, το μεγαλύτερο μέρος του ημερήσιου και κυριακάτικου Τύπου ξαμολά συστηματικά τα ροτβάιλερ τα μητσοτακικά για να δαγκώνουν όποιους πολίτες τολμούν να αμφισβητούν τα τοξικά αφηγήματα, τα δρακόντεια μέτρα αλλά και τις φθηνές δικαιολογίες του νηπιαγωγείου, που σκαρφίζονται κάθε τρεις και λίγο οι έξυπνοι, πάντoτε αθώοι και αγαθόβουλοι δικτάτορες, που τελικά, όμως, αποδεικνύεται ότι κάθε άλλο παρά έξυπνοι είναι.

Στον ανάποδο κόσμο μας ο έξυπνος δικτάτορας είναι ο ηλίθιος δικτάτορας, ο οποίος παρασυρμένος από εωσφορική αλαζονεία, νομίζει ότι ο λαός τρώει συνεχώς κουτόχορτο και ότι συμπεριφέρεται πάντοτε σαν αμνήμον χρυσόψαρο. 

Φρικτά ροτβάιλερ του καθεστώτος, βάλτε το καλά στο μυαλό σας: 

Σας έχουμε πάρει εδώ και πολύ καιρό πρέφα, δεν φοβόμαστε του κυνόδοντές σας. Το προπαγανδιστικό κολπάκι της απαξιωτικής κατασπίλωσης των εκφραστών της αντίθετης άποψης δεν πιάνει πια.

Πάλιωσε! Μούχλιασε! Βρομά και ζέχνει πλέον από χιλιόμετρα! Πλησιάζει η ώρα που η χρήση των αηδιαστικών πνευματικών όπλων σας θα γίνει «αυτεπίστροφον» (μπούμερανγκ) στα χέρια των εξυπνοηλίθιων δικτατόρων. Αν είχαμε γνήσια δημοκρατία και όχι μεταδημοκρατία ή κρυπτοδικτατορία, τότε δεν θα ενοχλούσε τόσο πολύ η αντίθετη άποψη και δεν θα φιμωνόταν εμμέσως (και διαρκώς) με την ψυχιατρικοποίηση των εκφραστών της ως «ψεκασμένων». 

Από το 2020 και μετά οι μάσκες φορέθηκαν σε ευρεία κλίμακα κυριολεκτικώς, αλλά, ταυτοχρόνως, κατέπεσαν μεταφορικώς. Άραγε, τώρα, που πλησιάζει πάλι το καρναβάλι, αλλά σας έχουμε καταλάβει, ποια στολή και μάσκα μπορεί καλύτερα να σας ταιριάζει; 

*Πρ. Αναπλ. Καθηγητής Νομικής Σχολής ΔΠΘ