Σε ριζική ανασύνθεση βρίσκεται το πολιτικό σκηνικό της χώρας

Με την τρίτη αυτοδύναμη θητεία του Μητσοτάκη να απομακρύνεται, οι ψηφοφόροι κινούνται από αριστερά προς την Πλεύση Ελευθερίας και από δεξιά προς τη Φωνή Λογικής, την Ελληνική Λύση και λιγότερο προς τη ΝΙΚΗ

Από τον Πάνο Σώκο

H εξέλιξη της τραγωδίας των Τεμπών, με τα στοιχεία που αποκαλύπτονται, δεν ρίχνει μόνο βαριά σκιά πάνω από την κυβέρνηση και τον Κυριάκο Μητσοτάκη, αλλά σε συνδυασμό με την αδυναμία της κυβέρνησης να λύσει βασικά προβλήματα των πολιτών (ακρίβεια, υγεία, ανεργία, χαμηλοί μισθοί κ.λπ.) αρχίζει να παγιώνεται η πεποίθηση ότι η τρίτη αυτοδύναμη θητεία του απομακρύνεται όλο και περισσότερο, χωρίς πιθανότητες αναστροφής του κλίματος, καθώς οι τρέχουσες εξελίξεις βρήκαν τη Ν.Δ. να είναι ήδη σε μία φάση αδυναμίας να αυξήσει τις δυνάμεις της από το χαμηλό ποσοστό των ευρωεκλογών του 2024.

Παράλληλα, όμως, το τελευταίο διάστημα βρίσκεται σε εξέλιξη μια ριζική αναμόρφωση και ανασύνθεση του πολιτικού σκηνικού της χώρας, καθώς σημαντικές δημοσκοπικές απώλειες δεν έχει μόνο η Ν.Δ., αλλά και το ΠΑΣΟΚ, του οποίου η αύξηση των ποσοστών του μετά την εκλογή Ανδρουλάκη ανακόπηκε και πλέον χάνει δυνάμεις, όπως και ο ΣΥΡΙΖΑ. Το ΠΑΣΟΚ δεν επιβεβαιώνει τη δυναμική που έδειξε με την επανεκλογή του Νίκου Ανδρουλάκη, η οποία συνέπεσε, τότε, με τη νέα διάσπαση του ΣΥΡΙΖΑ και την εκπαραθύρωση του Στέφανου Κασσελάκη. Αντιθέτως, ακολουθεί μια πτωτική πορεία, που, αν δεν ανατραπεί άμεσα, δεν θα μπορέσει να διεκδικήσει την πρώτη θέση στις εκλογές, ούτε καν ένα υψηλό ποσοστό πάνω από το 20%. Ο δε ΣΥΡΙΖΑ δείχνει αδυναμία να προσεγγίσει έστω το 10%. Επίσης, μια ενιαία εκλογική κάθοδο των δύο κομμάτων, που θα μπορούσε να απειλήσει τον Κυριάκο Μητσοτάκη, δεν φαίνεται να είναι εφικτή.

Τα «μικρά» κόμματα

Δηλαδή, οι βασικοί και παραδοσιακοί αντίπαλοι της Ν.Δ. (ΠΑΣΟΚ και ΣΥΡΙΖΑ) οπισθοχωρούν, καθώς στη συνείδηση των πολιτών έχουν ευθύνες ως πρώην κυβερνητικά κόμματα και αντιθέτως αυξάνουν εντυπωσιακά τις δυνάμεις τους τα κόμματα της Ζωής Κωνσταντοπούλου, του Κυριάκου Βελόπουλου και της Αφροδίτης Λατινοπούλου. Ειδικότερα, σε πρόσφατη δημοσκόπηση της Real Polls η Πλεύσης Ελευθερίας, με τη Ζωή Κωνσταντοπούλου, και η Φωνή Λογική, με την Αφροδίτη Λατινοπούλου, βρίσκονται στην τρίτη και στην τέταρτη θέση, αντίστοιχα. Ειδικότερα, στη δημοσκόπηση που διενεργήθηκε για το protagon.gr, στην πρόθεση ψήφου η Ν.Δ. προηγείται με 21,2% και ακολουθούν το ΠΑΣΟΚ με 11,2%, η Πλεύση Ελευθερίας με 7,5%, η Φωνή Λογικής με 7,2%, το ΚΚΕ με 6,2%, η Ελληνική Λύση με 5,2%, ο ΣΥΡΙΖΑ με 4,3%, το Κίνημα Δημοκρατίας με 3,6%, η Νέα Αριστερά με 2,4%, το ΜέΡΑ25 με 2,1%, η ΝΙΚΗ με 1,9% και οι «Σπαρτιάτες» με 1,3%.

Επί της ουσίας επαναλαμβάνεται με άλλους πρωταγωνιστές το φαινόμενο της αντισυστημικής ψήφου, που παρατηρήσαμε στις αρχές της δεκαετίας της κρίσης. Τότε η αντισυστημική ψήφος κατευθύνθηκε από αριστερά προς τον ΣΥΡΙΖΑ κι από δεξιά αρχικά προς το ΛΑΟΣ του Καρατζαφέρη και κυρίως στους Ανεξάρτητους Έλληνες του Πάνου Καμμένου. Και τα δύο αυτά κόμματα, που κινούνταν δεξιότερα της Ν.Δ., συγκυβέρνησαν το ένα με το ΠΑΣΟΚ και τη Ν.Δ. και το άλλο με τον ΣΥΡΙΖΑ… έως ότου εξαϋλώθηκαν, ενώ ο ΣΥΡΙΖΑ προτού ακόμα κλείσουν δέκα χρόνια από την εκλογική του νίκη το 2015 βρίσκεται δημοσκοπικά εκτός μάχης, μεταξύ 5% και 7% ανάλογα με τη δημοσκόπηση. Τώρα φαίνεται να κατευθύνεται από αριστερά προς την Πλεύση Ελευθερίας και από δεξιά προς τη Φωνή Λογικής, την Ελληνική Λύση και λιγότερο προς τη ΝΙΚΗ.

Μετατόπιση

Είναι παρακινδυνευμένο να πει κάποιος ότι κάτι ανάλογο θα συμβεί και στο μέλλον με τους σημερινούς πρωταγωνιστές. Αυτό που όμως δεν είναι παρακινδυνευμένο να ειπωθεί είναι πως καταγράφεται μια εντυπωσιακή μετατόπιση του εκλογικού σώματος προς τα δεξιά (Φωνή Λογικής, Ελληνική Λύση, ΝΙΚΗ), ακολουθώντας την τάση που επικρατεί διεθνώς. Αν λάβει κανείς υπ’ όψιν του ότι η δυναμική Τραμπ αυξάνεται συνεχώς και επηρεάζει τα συγγενικά του κόμματα στην Ευρώπη, το πιθανότερο είναι πως και στην Ελλάδα η ενίσχυση των κομμάτων που κινούνται δεξιότερα της Ν.Δ. θα συνεχιστεί. Η μετατόπιση του εκλογικού σώματος προς τα δεξιά, αν επιβεβαιωθεί στην κάλπη, θα πρόκειται για μια μεγάλη ανατροπή, για κάτι εντελώς καινούργιο στο πολιτικό σύστημα. Δεν θα έχει ιστορικό προηγούμενο, καθώς μεταπολεμικά υπήρχαν πάντα δύο πυλώνες στο πολιτικό σύστημα, η Δεξιά, από τη μια μεριά, που εκφραζόταν με ένα μεγάλο ισχυρό κόμμα (Ελληνικός Συναγερμός, ΕΡΕ, Ν.Δ.). και το Κέντρο ή η Κεντροαριστερά (Κόμμα Φιλελευθέρων, Ένωση Κέντρου, ΠΑΣΟΚ, ΣΥΡΙΖΑ).

Η Ν.Δ θα ψάξει για «δεκανίκι» στα… δεξιά της 

Αυτά είναι τα σημερινά πολιτικά και δημοσκοπικά δεδομένα, τα οποία, σύμφωνα με έμπειρα κοινοβουλευτικά στελέχη της Ν.Δ., αν επιβεβαιωθούν στην κάλπη, έστω και σε μικρότερο βαθμό, τότε η Ν.Δ. με τον Κυριάκο Μητσοτάκη, ακόμα κι αν έρθει πρώτο κόμμα, δεν θα μπορέσει να σχηματίσει αυτοδύναμη κυβέρνηση και θα χρειαστεί να στηριχθεί από τα δεξιότερα κόμματα ή από το ΠΑΣΟΚ, που έχει αποκλείσει αυτό το ενδεχόμενο. Τα ίδια στελέχη επισημαίνουν κάτι πολύ πιο σημαντικό και πρωτόγνωρο για τη δεξιά παράταξη στο σύνολό της: Η Ν.Δ. θα έχει χάσει το πλεονέκτημα να μονοπωλεί τον χώρο αυτό, αφού πλέον οι «ομογάλακτοι» αντίπαλοί της θα κατέχουν ένα μεγάλο μερίδιο -μεγαλύτερο από το σημερινό που αγγίζει το 14%- και θα έχουν βασικό λόγο και ρόλο στις εξελίξεις. Σε αυτή την περίπτωση, η θέση του Κυριάκου Μητσοτάκη στην ηγεσία της Ν.Δ., που έχει αποκλείσει μετά βδελυγμίας το ενδεχόμενο να συνεργαστεί κυβερνητικά με κάποιο από τα δεξιότερα κόμματα, θα είναι επισφαλής!

Τα δύο πλεονεκτήματα

Ωστόσο, στη Ν.Δ. θεωρούν ότι έχουν δύο πλεονεκτήματα: Πρώτον, το πλεονέκτημα του χρόνου, αφού οι εκλογές αργούν ακόμη, οπότε προσμένουν ανάκαμψη του κόμματός τους και ανακοπή της ανόδου των άλλων δεξιών κομμάτων, και, δεύτερον, το πλεονέκτημα της έλλειψης ικανού αντιπάλου, που να μπορέσει να διεκδικήσει την εκλογική νίκη. Αυτό, όπως λένε, σημαίνει ότι, με βάση σχεδόν όλα τα δεδομένα που προκύπτουν από τις δημοσκοπήσεις, η Ν.Δ. θα είναι ξανά πρώτο κόμμα στις επόμενες εκλογές και το πρώτο κόμμα είναι αυτό που έχει την πρωτοβουλία των κινήσεων.

Δημοσιεύεται στην «κυριακάτικη δημοκρατία»