Ένα… σωσίβιο για το Μαξίμου!

Του Ανδρέα Καψαμπέλη

Έως πριν από μερικές ημέρες, από το Μέγαρο Μαξίμου διέψευδαν, μέσω «διαρροών», τη φημολογία που είχε αναπτυχθεί περί «παροχής ψήφου εμπιστοσύνης» στην κυβέρνηση. Τώρα είναι οι ίδιοι που το τελευταίο εικοσιτετράωρο τροφοδοτούν αυτά τα σενάρια. Έχουν πάθει σύγχυση ή κρύβονται άλλες σκοπιμότητες;

Μεσολάβησαν οι ραγδαίες εξελίξεις γύρω από την υπόθεση των Τεμπών και η «φούρια», όπως φαίνεται, κάποιων εκ των επιτελών του επιτελικού κράτους να περάσουν στην επόμενη φάση της αντεπίθεσης θεωρώντας ότι τα δεδομένα τούς ευνοούν. Όντως τους ευνοούν, όμως, ή απλώς κάνουν «31 στο μυαλό τους», όπως θα έλεγε και ένας παλιός πολιτικός χαρτοπαίχτης;

Η αναζωπύρωση της συζήτησης γίνεται, καταρχάς, σε αντιδιαστολή με την πρόταση μομφής, την οποία εξακολουθούν να «κλώθουν» τα κόμματα της αντιπολίτευσης. Ο ΣΥΡΙΖΑ τάσσεται μεν υπέρ της άμεσης κατάθεσής της αλλά χωρίς το ΠΑΣΟΚ δεν συγκεντρώνονται οι 50 υπογραφές βουλευτών που απαιτούνται για τη σχετική πρόταση. Και ο Ν. Ανδρουλάκης επιμένει ότι αυτό θα γίνει όταν έρθουν όλα τα νέα πορίσματα για την τραγωδία, δηλαδή στα τέλη του μήνα.

Πρακτικά, κάτι τέτοιο σημαίνει ότι θα μπούμε στον Μάρτιο, ενώ στο μεταξύ εκκρεμούν η συζήτηση της πρότασης του ΠΑΣΟΚ περί σύστασης προανακριτικής επιτροπής για τον υφυπουργό Χρήστο Τριαντόπουλο και η προ ημερησίας διατάξεως συζήτηση στη Βουλή. Επιπλέον καθυστερεί υποχρεωτικά και ο ανασχηματισμός. Αυτό και μόνο ως διαδικασία έχει το χαρακτηριστικό ότι το θέμα των Τεμπών θα παραμείνει -και από πολιτικής πλευράς- στην κορυφή της επικαιρότητας, επιτείνοντας τη φθορά της κυβέρνησης.

Το πιο σημαντικό είναι ότι στις 28 Φεβρουαρίου, με αφορμή τη δεύτερη επέτειο της πολύνεκρης τραγωδίας, θα έχουν προηγηθεί τα νέα συλλαλητήρια που με τα σημερινά δεδομένα αναμένεται ότι θα είναι πολύ μεγαλύτερα από τα προηγούμενα. Και προφανώς οι επιπτώσεις τους θα είναι εντελώς καταλυτικές στα πάντα.

Το άγχος που τους έχει πιάσει τώρα στο Μέγαρο Μαξίμου είναι από πιο «σωσίβιο» θα πιαστούν και πώς θα μπορέσουν να τα «εξουδετερώσουν» όλα αυτά. Μην ξεχνάμε ότι εκείνο που τους «καίει» δεν είναι η ουσία και η αποκάλυψη της αλήθειας (κι ας δήθεν κόπτονται υπέρ αυτής), αλλά η  δημιουργία εντυπώσεων και η «αλλαγή ατζέντας», όπως έχουν συνηθίσει να μας το λένε.

Καθώς αύριο, λοιπόν, αναμένεται να εκλεγεί ο Κ. Τασούλας στο προεδρικό αξίωμα και να λήξει αυτή η εκκρεμότητα, όσοι το συζητούν και το εισηγούνται υποστηρίζουν ότι εάν ο Κ. Μητσοτάκης ζητήσει μέσα στις επόμενες ημέρες ψήφο εμπιστοσύνης θα έχει «προλάβει» την αντιπολίτευση και κυρίως τις λαϊκές κινητοποιήσεις, που αυτή τη φορά θα έχουν ακόμη πιο έντονη αντικυβερνητική μορφή.

Οριστικές αποφάσεις λένε ότι δεν έχουν ληφθεί ακόμη ή τουλάχιστον δεν ανακοινώνονται. Ενδεχομένως να υπάρχουν και κάποιοι πιο προσγειωμένοι, που αντιλαμβάνονται ότι όλες αυτές οι μεθοδεύσεις απειλούν να κάνουν την οργή του κόσμου μεγαλύτερη.