Η πιθανή μετεγκατάσταση των Παλαιστινίων στην Ελλάδα

Του Αλκιβιάδη Κεφαλά*

Η δήλωση του Ντόναλντ Τραμπ περί εκτοπισμού των Παλαιστινίων στην Ιορδανία και την Αίγυπτο, αν και πολιτικά προκλητική, είναι αδύνατον να υλοποιηθεί στην πράξη.

Οποιαδήποτε απόπειρα μαζικής μετακίνησης πληθυσμού θα αντιμετώπιζε σοβαρές νομικές και πρακτικές προκλήσεις, ενώ παράλληλα θα προκαλούσε διεθνείς αντιδράσεις.

Η Ιορδανία, όπου ζει μεγάλος αριθμός Παλαιστινίων, έχει ήδη βιώσει μία αιματηρή εξέγερση των Παλαιστινίων και συνεπώς έχει εκφράσει επανειλημμένα την αντίθεσή της σε μία τέτοια εξέλιξη. Ομοίως η Αίγυπτος ποτέ δεν θα συναινέσει στη μετακίνηση Παλαιστινίων στο Σινά.

Εναλλακτική λύση για την μετεγκατάσταση των Παλαιστινίων θα μπορούσε να είναι η Τουρκία και η Ελλάδα. Η πρώτη όμως δεν θα δεχθεί στην επικράτειά της ριζοσπαστικοποιημένους αραβικούς πληθυσμούς και συνεπώς το πιθανότερο σενάριο θα ήταν οι Παλαιστίνιοι να εγκατασταθούν στην Ελλάδα, δοθέντος ότι, ενισχυόμενη από τα χρήματα τρίτων χωρών, η συστημική πολιτική διαφθορά στην Ελλάδα επιδεικνύει ανοχή στη μαζική εγκατάσταση μουσουλμάνων.

Θα πρέπει να επισημανθεί ότι η πολιτική της Ν.Δ. καθώς και των άλλων κομμάτων ευχαρίστως θα υιοθετούσε αυτή την υποθετική θέση. Ο πρωθυπουργός Μητσοτάκης έχει επανειλημμένως δηλώσει ότι «είναι υπερήφανος που η Ελλάδα μετατρέπεται σε πολυπολιτισμική κοινωνία» και επίσης ότι είναι «αντινατιβιστής».

Η Ντόρα Μπακογιάννη έχει εκφράσει στο παρελθόν τη θέση ότι «τα εγκαταλειμμένα ελληνικά χωρία θα πρέπει να εποικιστούν με μετανάστες», που βεβαίως στην πλειονότητά τους είναι μουσουλμάνοι.

Προφανώς η κυρία Μπακογιάννη αδιαφορεί για τις εθνολογικές, κοινωνικές και ιστορικές επιπτώσεις της πρότασής της και το πλέον σημαντικό είναι ότι αγνοεί το παράδειγμα του Λιβάνου.

Το 1975 στον εμφύλιο πόλεμο του Λιβάνου χριστιανικές και μουσουλμανικές πολιτοφυλακές συγκρούστηκαν. Οι Παλαιστίνιοι πρόσφυγες συμμετείχαν ένοπλα στις συγκρούσεις και τελικά προκάλεσαν ριζικές αλλαγές στη δημογραφική και πολιτική ισορροπία της χώρας, με αποτέλεσμα τον εκτοπισμό των χριστιανών από τα σπίτια και τη χώρα τους.

Υλοποιώντας την πολιτική του εποικισμού της χώρας, η κυβέρνηση Μητσοτάκη χρηματοδοτεί με τους φόρους των Ελλήνων χιλιάδες διαμερίσματα για τη στέγαση προσφύγων, στην πλειονότητά τους μουσουλμάνων, περιλαμβανομένων και Παλαιστινίων, των οποίων αμέσως εγκρίνονται τα αιτήματα παροχής ασύλου μόλις εισέλθουν στην Ελλάδα, χωρίς να εξετάζεται η πιθανή σύνδεσή τους με την τρομοκρατία και το έγκλημα.

Επί τη βάσει της πολιτικής προϊστορίας της Ν.Δ. είναι λογικό να συμπεράνουμε ότι η κυβέρνηση Μητσοτάκη δεν θα ήταν αντίθετη στη μαζική εγκατάσταση Παλαιστινίων στην Ελλάδα, αν της το ζητούσε ο Τραμπ, με την προϋπόθεση ότι θα παρέμενε στην εξουσία και επίσης ότι θα διαχειριζόταν η ίδια μέσω των ΜΚΟ που ελέγχει ή θα δημιουργήσει στο μέλλον τα δισεκατομμύρια που θα συνεπαγόταν η μετεγκατάσταση των Παλαιστινίων στην Ελλάδα.

Σε αυτό το σημείο θα πρέπει να επισημανθεί ότι η πιθανότητα της μετεγκατάστασης των Παλαιστινίων σε μία τρίτη χώρα δεν είναι μηδενική, επειδή η πολυσυζητημένη λύση των δύο κρατών είναι ουτοπική.

Η γεωγραφική έκταση του Ισραήλ, περίπου όση η έκταση της Πελοποννήσου, καθώς και οι γεωπολιτικές παράμετροι καθιστούν αδύνατη την εφαρμογή του σχεδίου.

Επιπλέον, η δημογραφική έκρηξη των Παλαιστινίων δημιουργεί αξεπέραστες προκλήσεις και δεδομένα, καθώς οι Παλαιστίνιοι στην επόμενη δεκαετία θα ξεπεράσουν πληθυσμιακά τους Ισραηλινούς.

Συνεπώς οι πολιτικές και κοινωνικές ανακατατάξεις που θα επιφέρει η πληθυσμιακή έκρηξη είναι μη αποδεκτές από το Ισραήλ και τις ΗΠΑ.

Επίσης το ζήτημα της βιωσιμότητας ενός παλαιστινιακού κράτους, οικονομικά εξαρτημένο από την ξένη βοήθεια, είναι αξεπέραστο επειδή στο μέλλον ουδείς θα δέχεται να πληρώνει έναν διαρκώς αυξανόμενο οικονομικά ανενεργό πληθυσμό.

Το Μεσανατολικό αποτελεί ένα περίπλοκο και άλυτο πρόβλημα. Οι πολιτικοί μίας ασήμαντης χώρας όπως η Ελλάδα θα επιφέρουν μη αναστρέψιμη καταστροφή στη χώρα εάν εμπλακούν με οποιονδήποτε τρόπο στα γρανάζια του μεσανατολικού προβλήματος μέσω της μικρής ή μεγάλης κλίμακας μετεγκατάστασης πληθυσμού.

*∆ιδάκτωρ Φυσικής του Πανεπιστημίου του Μάντσεστερ, UK, τ. διευθυντής Ερευνών του Εθνικού Ιδρύματος Ερευνών