Ο κ. Τασούλας γίνεται η πιο απτή αφορμή για να αποτυπωθεί η δυσαρμονία μεταξύ λαού και σημερινής Βουλής
Του Ανδρέα Καψαμπέλη
Μήνας κινητοποιήσεων θα είναι, όπως φαίνεται, ολόκληρος ο Φεβρουάριος για την τραγωδία των Τεμπών. Ήδη μαθητές και φοιτητές διοργανώνουν συλλαλητήριο στην Αθήνα αυτή την Παρασκευή, 7 Φεβρουαρίου, στις 12 το μεσημέρι, στα Προπύλαια «για να μη συγκαλυφθεί το έγκλημα». Και η Μαρία Καρυστιανού έδωσε αμέσως το στίγμα της, γράφοντας: «Οι μαθητές στους δρόμους! Περήφανα στεκόμαστε δίπλα σας».
Η νέα συγκέντρωση θα γίνει μάλιστα λίγες ώρες αφότου συνεδριάσει, για τρίτη φορά, η Βουλή, προσπαθώντας να εκλέξει τον Κ. Τασούλα νέο Πρόεδρο της Δημοκρατίας. Ο συσχετισμός έχει τη δική του σημειολογία, καθώς, όσο κι αν το «ξεχνούν» ορισμένοι, η υπόδειξη του τέως προέδρου της Βουλής από τον Κ. Μητσοτάκη ήταν αυτή που άναψε το φιτίλι των (πρόωρων) κινητοποιήσεων.
Αν ο κ. Τασούλας δεν βαρυνόταν εκτός των άλλων και με τις σοβαρότατες καταγγελίες (που έφερε στην επιφάνεια η Μ. Καρυστιανού) για εμπλοκή από κοινοβουλευτικής πλευράς στο σχέδιο συγκάλυψης, το πιθανότερο είναι ότι το λαϊκό ξέσπασμα δεν θα εκδηλωνόταν πριν από τη συμπλήρωση της δεύτερης επετείου από την τραγωδία, στις 28 Φεβρουαρίου. Και επομένως θα μπορούσε να το «διαχειριστεί» καλύτερα η κυβέρνηση χωρίς τον απόλυτο αιφνιδιασμό που υπέστη τώρα…
Έτσι, καταρχάς η επιλογή του κ. Τασούλα αποδεικνύεται μπούμερανγκ για τον κ. Μητσοτάκη. Ενώ κατέφυγε σε αυτή τη λύση για να μην έχει εσωκομματικά προβλήματα, η πληγή που του άνοιξε -σε όλο το φάσμα της ελληνικής κοινωνίας- δεν κλείνει με τίποτε.
Ταυτόχρονα ο κ. Τασούλας γίνεται η πιο απτή αφορμή για να αποτυπωθεί η δυσαρμονία μεταξύ λαού και σημερινής Βουλής. Οι «160» θα ψηφίζουν (πάλι) «ναι», συντηρώντας τον κ. Μητσοτάκη στην πρωθυπουργική καρέκλα, την ώρα που στους δρόμους εκατοντάδες χιλιάδες κόσμου θα ζητούν (πάλι) να φύγει «η κυβέρνηση της συγκάλυψης»…
Καθώς στις τέσσερις εβδομάδες που μεσολαβούν πρόκειται να δημοσιοποιηθούν επίσημα και τα πορίσματα για τις συνθήκες του δυστυχήματος, υπολογίζεται ότι στη «μητέρα των διαδηλώσεων» θα βγουν στους δρόμους ίσως και διπλάσιοι σε σχέση με την προπερασμένη Κυριακή. Και τότε αναμένεται η (πραγματική) αφετηρία των πολιτικών εξελίξεων…
Ήδη, παράλληλα με τον κοινωνικό κοχλασμό, τα βλέμματα είναι καρφωμένα στις (πραγματικές) τάσεις των δημοσκοπήσεων. Θα επιβεβαιωθούν ή όχι όσοι προβλέπουν ότι είναι απλώς θέμα χρόνου να συνεχιστεί η κατιούσα με μεγαλύτερη ταχύτητα προς το 20% για τη Ν.Δ; Άσχετα με την κατάσταση στην αντιπολίτευση, αυτό θεωρείται από μόνο του αρκετό για να θέσει σε κίνηση διεργασίες…
Στη συνέντευξή του στον Alpha την περασμένη Τετάρτη ο κ. Μητσοτάκης ξόρκισε τις εκλογές, υποστηρίζοντας (σαν να θέλει περισσότερο να τις αποφύγει) ότι «δεν μπορούν να αποτελέσουν μία κάθαρση». Παλιότερα, που υπήρχαν τα εκλογικά βιβλιάρια, θα λέγαμε σε συνθήκες όπως οι σημερινές ότι καλό είναι (με ορίζοντα το καλοκαίρι) να τα «ξεσκονίζουμε»…
Δημοσιεύεται στη «δημοκρατία»
Κε Καψαμπέλη, πριν την ασχολία περί τα πέριξ, προέχει αυτή περί του οίκου και του… οικογενειάρχου.
Δεν συνάδει το λιανοπούλι απιθανων πομάδων με σημαιοφορίες υψηλών ιδεών.
Υπάρχει χρηματοδότηση εκ του προυπολογισμού, μπορεί να κάνει κάποιος άλλος (έστω) αυτήν την δουλειά.
Άλλωστε θαυματουργά σκευάσματα δεν υπάρχουν, παρά μόνον έμποροι ελπίδων.
Η έξωθεν καλή μαρτυρία δηλ, για να μη ρίπτονται και τα όποια άγια τοις κυσί.
Επειδή έτσι υφέρπει και το σενάριο της ηθελημένης αυτο-υπονόμευσης… που διαφαίνεται (εκ του πολιτικού αποτελέσματος) ως εν λειτουργία υπέρτατο σχέδιο εξόχων εγκεφάλων.
Mind the GAP.
Η παπάς παπάς, ή ζευγάς ζευγάς.