Οι πέντε κόκκινες γραμμές Πούτιν για το Ουκρανικό!

Τι διεμήνυσε ο Ρώσος πρόεδρος με επιστολή του στον Ντόναλντ Τραμπ για τον οδικό χάρτη των ειρηνευτικών διαπραγματεύσεων. Μπλόκο της Μόσχας σε ΝΑΤΟ, Ε.Ε. και Ζελένσκι

Από την Κύρα Αδάμ

Με επιστολή που παρέδωσε αυτή την εβδομάδα ο Ρώσος πρέσβης στον ΟΗΕ Basili Nebenzia στη νέα αμερικανική κυβέρνηση, η Μόσχα καταγράφει αναλυτικά τις ρωσικές προϋποθέσεις για τις διαπραγματεύσεις για την ειρήνευση στην Ουκρανία και τον τερματισμό του πολέμου. Οι διαπραγματεύσεις αυτές μπορούν να γίνουν είτε σε επίπεδο κορυφής (Τραμπ, Πούτιν) είτε σε επιτελικό επίπεδο διπλωματίας.

Όπως πληροφορείται η «κυριακάτικη δημοκρατία», με την επιστολή αυτή ο Ρώσος πρόεδρος Βλαντιμίρ Πούτιν διεμήνυσε στη νέα κυβέρνηση των ΗΠΑ ότι η Ρωσία δέχεται διαπραγματεύσεις για το Ουκρανικό με ορισμένες προϋποθέσεις, τονίζοντας ότι αυτές οι προϋποθέσεις είναι παντελώς ανελαστικές, πράγμα που σημαίνει ότι στην περίπτωση που μια ρωσική προϋπόθεση δεν γίνει αποδεκτή από τις ΗΠΑ διακόπτονται αυτομάτως οι διαπραγματεύσεις.

Συγκεκριμένα, σύμφωνα με τη ρωσική επιστολή που επιδόθηκε στην κυβέρνηση Τραμπ:

– Τυχόν προϋπόθεση ένταξης της Ουκρανίας στο ΝΑΤΟ «πηγαίνει στην αιωνιότητα» (goes to eternity), δηλαδή, οποιαδήποτε προσπάθεια και από οποιονδήποτε ένταξης της Ουκρανίας στο ΝΑΤΟ θα σημαίνει ξανά πόλεμος.

– Τυχόν προϋπόθεση για τις διαπραγματεύσεις ειρήνης στην Ουκρανία με συμμετοχή Ε.Ε. ή ΝΑΤΟ οδηγεί αυτομάτως σε διακοπή των συνομιλιών – διαπραγματεύσεων.

– Η Ρωσία θα δεχτεί κατάπαυση πυρός μόνον με την προϋπόθεση ότι τα στρατεύματά της δεν θα κάνουν βήμα πίσω και το γεγονός αυτό οφείλεται στον επικίνδυνο και απροσάρμοστο Ζελένσκι, «τον οποίο ούτε ο εαυτός του δεν τον εμπιστεύεται».

– Σε καμιά περίπτωση η Ρωσία δεν πρόκειται να δεχτεί προσωπικό και μέσα ειρηνευτικής δύναμης ΝΑΤΟ ή Ε.Ε., παρά μόνον αμιγές προσωπικό των ΗΠΑ.

– Για τις διαπραγματεύσεις και την ειρήνευση στην Ουκρανία τίθεται ως προϋπόθεση στις ΗΠΑ και τις καθιστούν υπεύθυνες, όσον αφορά την πολιτική της Ε.Ε. και του ΝΑΤΟ, και τούτο διότι είναι σχεδόν βέβαιο ότι με βάση τους κανόνες διαπραγματεύσεων μεταξύ Ρωσίας και ΗΠΑ θα επέλθει ειρήνευση στην περιοχή. Ωστόσο, θα πρέπει οι ΗΠΑ να χαλιναγωγήσουν ΝΑΤΟ και Ε.Ε. να μην επανεμπλακούν ούτε πολιτικά ούτε στρατιωτικά ούτε επιχειρησιακά ούτε οικονομικά ούτε γεωπολιτικά, διότι θέλουν και επιδιώκουν να εξαφανίσουν και να καταστρέψουν το ρωσικό κράτος.

Με αυτή την ενέργεια που επιδιώκουν δεν έχουν αντιληφθεί (σ.σ.: οι δυτικοί ηγέτες) ότι είναι μικροί και ανίκανοι να καταστρέψουν το ρωσικό κράτος και αντ’ αυτού η πλειονότητα των ανικάνων πολιτικών της Ευρώπης θα καταστρέψει τους λαούς της.

«Σας επισημαίνω», αναφέρεται στην επιστολή που παρέδωσε ο Ρώσος πρέσβης, «ότι οι πολεμικές επιχειρήσεις στην Ουκρανία δεν αφορούσαν την κατάληψη της Ουκρανίας. Για τον λόγο αυτόν είχε δοθεί εντολή στους Ρώσους στρατιωτικούς για συγκεκριμένες επιχειρήσεις προστασίας των Ρώσων και ρωσόφωνων πολιτών σε περιοχές της Ουκρανίας που παράνομα είχε παραχωρήσει ο Γέλτσιν. Είναι παράδοξο και ταυτόχρονα θεμιτό οι ΗΠΑ να θέλουν να επιβάλουν την ειρήνη στην Ουκρανία, όταν την ίδια στιγμή αμερικανικά αεροσκάφη του ΝΑΤΟ και αμερικανικό προσωπικό του ΝΑΤΟ κάνουν επιτήρηση 24 ώρες το 24ωρο, συνεργάζονται με το αμερικανικό προσωπικό του ΝΑΤΟ στο έδαφος της Ουκρανίας για να προσβάλουν με αμερικανικά όπλα και όπλα της Δύσης αθώους Ρώσους και ρωσόφωνους πολίτες».

Η ρωσική επιστολή προς την κυβέρνηση Τραμπ αποτελεί πρόσκληση και πρόκληση ταυτόχρονα προς τον πρόεδρο Τραμπ να προχωρήσει αμέσως και απευθείας με τον Βλ. Πούτιν για τον τερματισμό του πολέμου στην Ουκρανία, χωρίς ενδιάμεσους και τρίτους συνομιλητές.

Η κίνηση αυτή υποδηλοί τη σιγουριά της Μόσχας ότι το θέμα μπορεί να επιλυθεί μόνον με τον ίδιο τον Αμερικανό πρόεδρο και κανέναν άλλον κι έτσι εξηγείται η επίδοση της ρωσικής επιστολής, ώστε να προκληθεί η θετική αμερικανική αντίδραση στο κάλεσμα της Μόσχας.

Η περιφρονητική εμμονή της ρωσικής κυβέρνησης να μη θέλει ούτε να βλέπει και ούτε να ακούει ως πιθανούς συνομιλητές για τη λύση του Ουκρανικού την Ευρωπαϊκή Ένωση και το ΝΑΤΟ (εν ολίγοις τους Ευρωπαίους πολιτικούς) επί της ουσίας διευκολύνει τον πρόεδρο Τραμπ να κρατήσει δικαιολογημένα όλες τις δυνατές αποστάσεις -που ήδη κρατάει επιδεικτικά- από τους Ευρωπαίους και το ΝΑΤΟ, όχι μόνο στο θέμα της Ουκρανίας αλλά και συνολικώς.

Το ίδιο και σε μεγαλύτερο βαθμό ισχύει η ρωσική περιφρονητική απόρριψη του Ζελένσκι ως εκπροσώπου της Ουκρανίας για την τύχη της χώρας, γεγονός που ενισχύει την επιδεικτική απόσταση που κρατά και η κυβέρνηση Τραμπ από το Κίεβο του Ζελένσκι.

Πίσω από τις γραμμές, μάλιστα, η Μόσχα υπενθυμίζει στην Ουάσινγκτον ότι η εμπλοκή της στην Ουκρανία με στρατιωτική ή οικονομική βοήθεια, είτε απευθείας από την αμερικανική κυβέρνηση είτε μέσω των επιχειρησιακών και οικονομικών συνεισφορών μέσω ΝΑΤΟ, κοστίζει στη νέα αμερικανική κυβέρνηση υπέρμετρα δισ. δολάρια, που ο Τραμπ φαίνεται να μετρά πολύ.

Τελεσίγραφο για τις ρωσόφωνες περιοχές

Με βάση την «αναγνωριστική επιστολή» Πούτιν προς τον πρόεδρο Τραμπ η Μόσχα αποκαλύπτει τις απαγορευτικές γραμμές της στη διαπραγμάτευση, που είναι απόλυτα γνωστές από την πρώτη κιόλας ημέρα της ρωσικής εισβολής και των εχθροπραξιών στην Ουκρανία: η Ουκρανία δεν θα γίνει ποτέ μέλος του ΝΑΤΟ και τα ρωσικά στρατεύματα δεν θα κάνουν ούτε βήμα πίσω από τις ρωσόφωνες περιοχές που έχουν καταλάβει και έχουν προσαρτήσει ήδη στη Ρωσία. Ερώτημα παραμένει αν η Μόσχα θα αφήσει εκτός την περιοχή της Οδησσού, επιτρέποντας έτσι στην Ουκρανία να έχει μια διέξοδο στη θάλασσα, προτού καταστεί περίκλειστο κράτος στη Μαύρη Θάλασσα.

Η ικανότατη ρωσική διπλωματία, ακόμη, δίνει μόνη της την απόλυτη εμπιστοσύνη της στην κυβέρνηση Τραμπ και τούτο διότι, σύμφωνα με την επιστολή, δέχεται μόνον αμερικανικές δυνάμεις, υστέρα από εντολή Τραμπ, ως προσωπικό και μέσα ειρηνευτικής δύναμης στην Ουκρανία, εξοστρακίζοντας και το ΝΑΤΟ και την Ε.Ε. Έτσι φαίνεται να λήγει άδοξα, προτού καν εμφανιστεί, η φιλοδοξία Ευρωπαίων ηγετών να αναλάβουν αυτοί το δύσκολο έργο της ειρηνευτικής δύναμης στην Ουκρανία.

Κατάσταση «win win» στη σκακιέρα του πολέμου 

Οι ρωσικοί όροι και προϋποθέσεις για μια θετική κατάληξη των διαπραγματεύσεων ΗΠΑ – Ρωσίας για το Ουκρανικό δεν είναι εύκολοι για την Ουάσινγκτον, η οποία σε καμιά περίπτωση δεν πρόκειται να εμφανιστεί ως «ηττημένη» ή ως «δεύτερη» στη συμφωνία ειρήνευσης στην Ουκρανία, γι’ αυτό ενδεχομένως ο Λευκός Οίκος δεν είναι λαλίστατος αυτή τη φορά.

Οι Τραμπ και Πούτιν αντιλαμβάνονται ότι κανένας από τους δύο δεν μπορεί να είναι ο απόλυτος νικητής και κανένας από τους δύο δεν μπορεί να είναι ο απόλυτος ηττημένος, διότι και στις δύο περιπτώσεις ούτε ειρήνη θα επέλθει ούτε η ασφάλεια της περιοχής θα αποκατασταθεί.

Οι Τραμπ και Πούτιν έχουν στα χέρια τους «όπλα» για να πείσουν τον μελλοντικό συνομιλητή τους να αναζητήσουν από κοινού μια νικηφόρα λύση και για τους δύο.

Ο Πούτιν έχει στα χέρια του τη στρατιωτική υπεροχή του στο πεδίο της Ουκρανίας. Σε αυτά τα σχεδόν τρία χρόνια του πολέμου η Ουκρανία του Ζελένσκι επιχείρησε πολλαπλές, επαναλαμβανόμενες και διαφημισμένες αντεπιθέσεις του ουκρανικού στρατού στις ρωσικές δυνάμεις κατοχής. Κατά γενική ομολογία οι κινήσεις αυτές του ουκρανικού στρατού δεν τελεσφόρησαν, οι ουκρανικές δυνάμεις δεν επανάκτησαν -ή επανάκτησαν μόνο για μικρό χρονικό διάστημα- τις περιοχές υπό ρωσική κατάληψη. Και αυτή τη στιγμή οι πληροφορίες από δυτικές πηγές δείχνουν ότι οι ουκρανικές δυνάμεις δεν θα κρατήσουν για πολύ, λόγω των τεράστιων απωλειών σε ανθρώπινο δυναμικό και κυρίως διότι στερεύουν πλέον πολύ γρήγορα οι επιστρατεύσεις μέσα στον γενικό πληθυσμό, που περιλαμβάνει πολύ νέους αλλά και ανθρώπους άνω των εξήντα.

Η βοήθεια στο Κίεβο

Και όλα αυτά παρά την πρωτοφανή οικονομική στρατιωτική και οικονομική βοήθεια που έχει λάβει μέχρι τώρα το Κίεβο από τις ΗΠΑ και την Ευρωπαϊκή Ένωση. Μέχρι το τέλος του 2024 η συνολική βοήθεια της Ε.Ε. προς την Ουκρανία εκτιμάται σε 1 τρισ. 250 δισ. δολάρια, ενώ μόνο η αμερικανική στρατιωτική βοήθεια προλογίζεται πάνω από 64,1 δισ. δολάρια.

Ο πρόεδρος Τραμπ έχει ήδη προειδοποιήσει ότι δεν θα διστάσει να ενεργοποιήσει εναντίον της Μόσχας τον οικονομικό πόλεμο που γνωρίζει πολύ καλά. Η αλήθεια είναι ότι οι μέχρι τώρα ισχύουσες οικονομικές κυρώσεις που επέβαλαν κατά κόρον οι Ευρωπαίοι έβλαψαν κατά κύριο λόγο τα ίδια τα συμφέροντά τους (ενέργεια, λιπάσματα, πρώτες ύλες κ.λπ.), ενώ απέτυχαν κατά κόρον να «διαλύσουν» τη ρωσική οικονομία. Ωστόσο, η Ουάσινγκτον δεν παραβλέπει τις δυσκολίες της ρωσικής οικονομίας με έναν πληθωρισμό του 21% που διατρέχει τη χώρα.

Ο Τραμπ και ο Πούτιν δείχνουν αποφασισμένοι να είναι και οι δύο νικητές και όχι και οι δύο ηττημένοι στη συμφωνία τους για την Ουκρανία, σε μια κατάσταση «win win», που καμιά πολιτική δύναμη δεν έχει επιτύχει μέχρι τώρα.

Ενδεχομένως, μια κατάσταση «νίκης – νίκης» για τους Τραμπ και Πούτιν μπορεί να επιτευχθεί στην περίπτωση που και οι δύο ανοίξουν τον πολιτικό φακό τους στον ορίζοντα του πλανήτη, όπου υπάρχουν πολλά και περίπλοκα θέματα διευθετήσεων ανάμεσα στους δύο πυρηνικούς οπλαρχηγούς του πλανήτη.

Δημοσιεύεται στην «κυριακάτικη δημοκρατία»