Ο γενικός γραμματέας του ΟΗΕ κ. Γκουτέρες δεν θα μπορούσε να επιλέξει πιο άκαιρη στιγμή για να επανενεργοποιήσει τις συζητήσεις, καθώς το διεθνές ενδιαφέρον κινείται από τη Γάζα μέχρι την Ουκρανία
Της Κύρας Αδάμ
Ο γενικός γραμματέας του ΟΗΕ κ. Γκουτέρες δεν θα μπορούσε να επιλέξει πιο άκαιρη στιγμή για να επανενεργοποιήσει τις συζητήσεις για το Κυπριακό, καθώς το διεθνές ενδιαφέρον κινείται από τη Γάζα μέχρι την Ουκρανία, με εμφανή απουσία και αδράνεια του Συμβουλίου Ασφαλείας και του ΟΗΕ συνολικώς.
Ίσως όμως ο αδρανής και εν πολλοίς αποκλεισμένος από το περίπλοκο διεθνές πολεμικό περιβάλλον γενικός γραμματέας θεωρεί ότι είναι η κατάλληλη στιγμή να ασχοληθεί με την επίλυση του Κυπριακού, το οποίο δεν παρουσιάζει θετικές προοπτικές. Αντιθέτως, πληθαίνουν οι αρνητικές επιδράσεις στην επίλυση του θέματος τόσο από τη στάση της Τουρκίας όσο και από τη δυναμική στο πεδίο των δύο πολέμων, Ουκρανίας και Γάζας.
Ο Ερντογάν, αναβαθμισμένος από τη στάση του στη Συρία -και με τα εύσημα του προέδρου Τραμπ-, δεν έχει παρά να επιμείνει πολλαπλώς στην ήδη πολλαπλώς εκπεφρασμένη θέση του, ακόμα και από το βήμα του ΟΗΕ, όταν κάλεσε το σύνολο της διεθνούς κοινότητας να αναγνωρίσει ως ανεξάρτητο το κατεχόμενο βόρειο τμήμα της νήσου. Για τον Ερντογάν έχει ανεπιστρεπτί περάσει το μομέντουμ της διζωνικής δικοινοτικής ομοσπονδίας. Επιμένει στη λύση των δύο κρατών ή, στην καλύτερη περίπτωση, σε μοντέλο συνομοσπονδίας, που θα επιτρέπει στο Τ/Κ κράτος και στον ίδιο να νέμονται τον ενεργειακό πλούτο της νήσου, αλλά να έχουν λόγο στην Ευρωπαϊκή Ένωση και στις αποφάσεις της.
Αθήνα και Λευκωσία επιμένουν στην παραδοσιακή λύση της διζωνικής δικοινοτικής ομοσπονδίας και απλώς δείχνουν παρατηρήτριες στις διεθνείς εξελίξεις στον περίγυρό τους, που δεν αποτελούν ασφαλές διπλωματικό και πολιτικό οπλοστάσιο για τη λύση του Κυπριακού.
Γενική συμφωνία
Στην περίπτωση της Ουκρανίας υπάρχει η σοβαρή πιθανότητα η ρωσική εισβολή και κατοχή ουκρανικού εδάφους, στο οποίο κατοικούν Ρώσοι και ρωσόφωνοι πολίτες, να συμπεριληφθεί σε μια γενική συμφωνία ειρήνευσης ανάμεσα σε Ουάσινγκτον και Μόσχα.
Μια τέτοια εξέλιξη, έστω και αν αιτίες, αφορμές, σχεδιασμοί κ.λπ. διαφέρουν και δεν μπορούν να συγκριθούν μεταξύ τους, δεν θα δράσει υπέρ των κυπριακών συμφερόντων και των αποφάσεων του ΟΗΕ για την επανένωση του νησιού και την αποχώρηση της τουρκικής κατοχικής δύναμης, Και το σίγουρο είναι ότι η Άγκυρα θα παρακολουθήσει πολύ στενά τις διαδικασίες πιθανής ειρήνευσης στην Ουκρανία, ώστε να τις «προσαρμόσει» στην περίπτωση της Κύπρου.
Η περίπτωση της Γάζας, αν και αυτή δεν έχει κοινά χαρακτηριστικά με το κυπριακό ζήτημα, παρουσιάζει ιδιαίτερο ενδιαφέρον, ανάλογα με τις πιθανές αποφάσεις για «ουδετεροποίηση» της Γάζας και απομάκρυνσης του πληθυσμού από τα εδάφη της.
Και στις δύο περιπτώσεις, όμως, Ουκρανίας και Γάζας, εμφανίζεται βαριά η πιθανότητα η δύναμη του ισχυρού, και μάλιστα με πολεμικά μέσα, να είναι και η τελική λύση στα προβλήματα.
Το σκηνικό περιπλέκεται ακόμα περισσότερο, και τούτο διότι η νέα αμερικανική κυβέρνηση διαμηνύει με όλους τους τρόπους ότι δεν θέλει και δεν ενδιαφέρεται να αναμειχθεί και να συμβάλει σε λύσεις για θέματα που δεν σχετίζονται άμεσα με το δόγμα για τη «μεγαλύτερη Αμερική»
Ακόμα πιο δυσοίωνα είναι τα δείγματα μιας αποδυναμωμένης και αναιμικής Ευρωπαϊκής Ένωσης , η οποία δεν έχει τα πολιτικά και τα διπλωματικά μέσα να παρέμβει.
Δημοσιεύεται στη «δημοκρατία»
