Του Χρήστου Μπολώση
Παρακολούθησα με προσοχή όλη την τελετή ορκωμοσίας του Ντόναλντ Τραμπ ως 47ου προέδρου των ΗΠΑ. Δεν θα σταθώ στις πραγματικά επαναστατικές εξαγγελίες του. Θα σταθώ στον τρόπο με τον οποίο δέχθηκαν τις αρχές του νέου προέδρου οι ευρισκόμενοι στην αίθουσα.
Είδαμε τον αποχωρούντα πρόεδρο κ. Μπάιντεν, αλλά και την αντίπαλό του Κάμαλα Χάρις να χειροκροτούν σε πολλά σημεία τον κ. Τραμπ και θυμήθηκα τους δικούς μας που πάντα βρίσκουν καμένη γη (ας βρουν κάτι άλλο να πούνε, όπως, π.χ., «βρήκαμε το κράτος όπως ακριβώς το αφήσαμε») και τους αηδίασα ακόμα μία φορά.
Οι δικοί μας σχολιαστές, μουτρωμένοι, ως είθισται βρήκαν πολλά στραβά. Όπως ότι η ομιλία του είχε διχαστικό ύφος, ότι έκανε αιχμηρούς χαρακτηρισμούς για τον Μπάιντεν, πράγμα που ούτε ο Μπάιντεν ούτε και η Καμάλα δεν το αντελήφθησαν.
Ακόμα οι δικοί μας ενοχλήθηκαν που ο Τραμπ διεκήρυξε το αυτονόητο, ότι υπάρχουν μόνο δύο φύλα. Το αρσενικό και το θηλυκό. Και κλάμα οι πάσης φύσεως κυρίες…
Βέβαια, με όλα αυτά, μάλλον διαφωνούσαν οι εκατοντάδες παριστάμενοι, οι οποίοι χειροκροτούσαν μανιωδώς και όρθιοι τον νέο πρόεδρο.
Συνελόντι ειπείν, θα πρέπει σιγά σιγά η απανταχού προοδευτικάντζα να αρχίσει να συνηθίζει τη νέα κατάσταση.
