Καθολικό αίτημα σε όλη τη χώρα: ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ!

Του Γιώργου Χατζηδημητρίου

Πόσο όμορφοι γίνονται οι άνθρωποι όταν φεύγει από τη μέση η ιδιοτέλεια… Η διοίκηση των συρμών της Αθήνας, αυτοί οι πιο άχρηστοι -κατ’ εμέ- άνθρωποι του κόσμου, που αποδεικνύονται πλέον και επικίνδυνοι με τόσα ατυχήματα που συμβαίνουν στους συρμούς, αποφάσισε χθες να μην πυκνώσει τα δρομολόγια προς την πλατεία Συντάγματος.

Τα τρένα έφθαναν στις αποβάθρες έμφορτα, οι επιβάτες ήταν στριμωγμένοι σαν σαρδέλες και κανένας δεν μπορούσε να μπει. Και στο μεταξύ στους σταθμούς ο κόσμος μαζευόταν και πλήθυνε. Προσωπικώς, όταν είδα ότι αυτό το χάλι θα έχει συνέχεια, το ‘κοψα από τον Νέο Κόσμο κι ανηφόρισα τη Συγγρού ποδαράτο.

Η εικόνα ήταν θεαματική, γιατί μερικές χιλιάδες άλλοι κάνανε την ίδια σκέψη με μένα. Άνθρωποι κάθε ηλικίας, μοναχικοί, νεαρά ζευγάρια, αντρόγυνα με παιδιά στο καρότσι ή από τα χέρια, θορυβώδης πιτσιρικαρία -αυτοί κι αν δίναν έναν ενθουσιώδη τόνο!-, άτομα πάνω σε αναπηρικά καροτσάκια, που τους ρώταγες αν θέλανε βοήθεια κι απαντούσαν «ευχαριστώ, να ’σαι καλά, τη βγάζω», μεσόκοπες κυρίες στολισμένες, ΑΝΘΡΩΠΟΙ!

Άνθρωποι με ωραία φωτεινά βλέμματα, γεμάτοι επιείκεια και περίσκεψη για ό,τι μας συμβαίνει, από αυτούς που δεν συναντά κανείς συχνά, κομψοί στους τρόπους κι όχι περίκομψοι, που θα έλεγε μια φθηνή δημοσιογραφική ορντινάντσα σε ένα από τα πληρωμένα σάιτ του Μητσοτάκη, πλάσματα ευγενικά, που τα σκουντούσες άθελα και λέγανε χαμογελαστά «συγγνώμη», άνθρωποι κανονικοί, δίχως επιτήδευση, με απλούς, συνηθισμένους τρόπους, με ρούχα σαν και τα δικά μας, απλά και καθαρά, με φερσίματα όπως και τα δικά μας, ντόμπρα και χωρίς νιαουρίσματα, και με ένα ράγισμα στο βλέμμα για ό,τι τραγικό γίνηκε από αυτήν την εγκληματική κυβέρνηση του Μητσοτάκη και μια απειλή κάθε φορά που οι βλοσυροί ΜΑΤατζήδες, αυτό το απεχθές σώμα πραιτοριανών, κοιτάγανε εχθρικά τους πιο αδύναμους. (Παρεμπιπτόντως, πάλι τον συνάδελφό μας Λώλο πήγανε οι θρασύδειλοι φασίστες και χτυπήσανε!..)

Υψώνεται, άναρθρα για την ώρα, αλλά, ευτυχώς, ακαθοδήγητα, ένα καθολικό αίτημα πάνω από την έρημη χώρα: Θέλουμε ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ!

Αυτός ο κόσμος που συγκεντρώθηκε ακόμα και στις μεγάλες πρωτεύουσες έξω από τη χώρα ΕΝΑ μήνυμα έστειλε: ότι στην Ελλάδα ΔΕΝ υπάρχει ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ κι ότι οι ανώτεροι λειτουργοί της είναι ανάξιοι και δεν τους εμπιστευόμαστε!

Κοιτάζω την ανάρτηση του Τρικαλινού Νίκου Πλακιά, που έχασε στο τρένο τα δύο κορίτσια του και την ανιψιά του. Δεν έχει κανείς να πει κάτι μπροστά σε τόση χαμένη ομορφιά. Δέος και ορφάνια.

Σκέφτεσαι μόνο ότι αυτό το πολιτικό σκουπίδι, ο Άδωνις Γεωργιάδης, που δήλωσε πως αν λέγανε την αλήθεια δεν θα ανέβαινε κανένας στα τρένα, ξεβράζει κάθε μέρα θράσος κι αναίδεια από τον αγαπημένο του Σκάι και βαραίνει τη γη… Αναρωτήθηκε η Μαρία Καρυστιανού, όταν πήγε στην Επιτροπή της Βουλής, αν μπορεί έπειτα από μια τέτοια δήλωση ο Γεωργιάδης να κυκλοφορεί ακόμη ελεύθερος. Γιατί να μην μπορεί; Ποιος θα τον ενοχλήσει και ποιον θα φοβηθεί;