Η απώλεια του Μίμη Δομάζου δεν συγκίνησε μόνο την οικογένειά του και τους πολυάριθμους οπαδούς του Παναθηναϊκού, της ομάδας που τίμησε ο αξέχαστος «στρατηγός». Το άκουσμα του θανάτου του Δομάζου προκάλεσε θλίψη στο πανελλήνιο. Φίλαθλοι άλλων συλλόγων, αλλά και άτομα που ουδέποτε ασχολήθηκαν με το ποδόσφαιρο ένιωσαν ότι μαζί με τον Δομάζο χάνεται και η επαφή με την εποχή που μεγαλούργησε ως αθλητής και πως λιγοστεύουν τα πρόσωπα που εκπροσωπούν και υπηρετούν τις αξίες αυτής της εποχής.
Ο Μίμης Δομάζος «κεντούσε» στο γήπεδο όταν οι οπαδοί αντίπαλων συλλόγων κάθονταν στην ίδια κερκίδα και πείραζαν ο ένας τον άλλον κάθε φορά που το… επέβαλλε η εξέλιξη του αγώνα. Διενέξεις υπήρχαν και τότε, αλλά δεν τίθεται θέμα σύγκρισης με τις πτωτικές ημέρες μας, που δολοφονούνται ή ξυλοκοπούνται άγρια άτομα για τα οποία υπάρχει η υποψία(!) πως υποστηρίζουν αντίπαλη ομάδα. Η αρρώστια του χουλιγκανισμού δεν είχε καταφάει τα σωθικά της κοινωνίας. Οι σχέσεις μερίδας οπαδών με τα ναρκωτικά ήταν από ανύπαρκτες έως ελάχιστες. Τώρα, αυτό το κοινωνικό πρόβλημα έχει λάβει τεράστιες διαστάσεις.
Το αίσθημα της συγκίνησης επιτείνουν και οι δημόσιες τοποθετήσεις συναδέλφων του Δομάζου, απόμαχων ποδοσφαιριστών που αγωνίστηκαν μαζί του ή εναντίον του τα χρόνια που το ποδόσφαιρο αποτελούσε μια ρομαντική, σχεδόν ερασιτεχνική υπόθεση. Σοβαροί και νουνεχείς άνθρωποι, με καλή χρήση της ελληνικής γλώσσας και με προσεκτικές διατυπώσεις, επαναφέρουν στον νου των μεγαλύτερων σε ηλικία μνήμες μιας Ελλάδας που δεν υπάρχει πια.
Τώρα ζούμε στην εποχή της φιγούρας και του στυγνού επαγγελματισμού. Οι σύλλογοι θυμίζουν τη λεγεώνα των ξένων. Οι Έλληνες παίκτες αποτελούν πλέον μειονότητα στις συνθέσεις των ομάδων. Η φανέλα και το έμβλημα της ομάδας δεν λένε και πολλά πράγματα στους μισθοφόρους που στελεχώνουν την ενδεκάδα.
Ο θάνατος του Μίμη Δομάζου αποτέλεσε αφορμή για να νοσταλγήσουν οι Έλληνες το ήθος και την αξιοπρέπεια, που ατόνησαν με την πάροδο του χρόνου. Και για αυτό και για τις αθλητικές επιδόσεις του και για τον μετρημένο και σοβαρό τρόπο ζωής του αξίζει την αγάπη των Ελλήνων.
Η χώρα μας αποχαιρετά έναν εξαιρετικό αθλητή και έναν αξιοσέβαστο, καλό άνθρωπο.
Δημοσιεύεται στη «δημοκρατία»