Εποχή Τραμπ στην Ελλάδα

Του Απόστολου Διαμαντή

Παρά το γεγονός πως η κυβέρνηση δεν έχει ακόμα βρει τρόπο επικοινωνίας με το περιβάλλον Τραμπ, εν τούτοις οι επιδράσεις της επανεκλογής του είναι ήδη ορατές δια γυμνού οφθαλμού. Η πολιτική σκηνή αναδιατάσσεται γοργά και το ίδιο συμβαίνει και με τα  οικονομικά σχέδια που είχαν εκπονηθεί επί εποχής Μπάϊντεν και τώρα βρίσκονται σε αποδρομή.

Από πολιτική άποψη, σημειώνεται ραγδαία άνοδος των κομμάτων που κινούνται στο ίδιο ιδεολογικό πλαίσιο της MAGA, δηλαδή στον άξονα οικονομικός προστατευτισμός, αντί- woke κουλτούρα, έλεγχος συνόρων, εθνική κυριαρχία. Είναι χαρακτηριστικό και από την τελευταία δημοσκόπηση της METRON, πως το κόμμα της Λατινοπούλου καταγράφει άνοδο σχεδόν μια μονάδα το μήνα και έχει ξεπεράσει ήδη το 7%. Στο σύνολο τα συγγενή κόμματα ξεπερνούν το 20%! Και εάν δημιουργηθεί, όπως φημολογείται και κόμμα Σαμαρά, τότε θα έχουμε πλήρη ανατροπή του πολιτικού σκηνικού.

Η ΝΔ στο μεταξύ δεν δείχνει να ξεπερνά τα ποσοστά των ευρωεκλογών, οπότε, έτσι όπως πάνε τα πράγματα και επειδή δεν τίθεται ζήτημα για κυβέρνηση ΝΔ-ΠΑΣΟΚ, αυτό που διαφαίνεται είναι μια επερχόμενη κυβέρνηση των δεξιών κομμάτων με τη ΝΔ, η οποία όμως δεν γνωρίζουμε ακόμα εάν θα έχει τον ίδιο αρχηγό. Σε κάθε περίπτωση είναι φανερό πως αυτή θα είναι η επόμενη κυβέρνηση στη χώρα, όποτε και αν γίνουν οι εκλογές.

Είναι ενδεικτικό πως αυτή η πολιτική κατεύθυνση, που τώρα χαράζεται με γρήγορα βήματα, έχει ήδη προαναγγελθεί από τη σαφή στροφή της εξωτερικής πολιτικής της κυβέρνησης Μητσοτάκη, η οποία σταδιακά δείχνει να εγκαταλείπει, διακριτικά προς το παρόν, την ενδοτική γραμμή που είχε χαράξει απέναντι στην Τουρκία.

Στον οικονομικό τομέα, όλα τα επιχειρηματικά σχέδια πράσινης ανάπτυξης και εναλλακτικών μορφών ενέργειας βρίσκονται ήδη στον αέρα, με τον πρωθυπουργό μάλιστα να κάνει σαφείς σχετικές δηλώσεις. Η τρέλα των ανεμογεννητριών σε κάθε χωριό και κάθε ράχη, που προκάλεσε προφανώς μεγάλες οικολογικές καταστροφές (πυρκαγιές, κόψιμο δασών και πλημμύρες) και σοβαρά πλήγματα στο ελληνικό τοπίο που πλέον σε ιστορικές περιοχές μοιάζει με κρανίου τόπο, φαίνεται πως τελειώνει. Τις απόκοσμες και τρομακτικές αυτές δαγκάνες δεν τις θέλουν ούτε οι κάτοικοι φυσικά, αλλά πλέον ούτε και ο Κυριάκος.

Πέραν τούτου, έχουμε και την επίσης ραγδαία καταστροφή της αγροτικής γης, καθώς στον θεσσαλικό κάμπο, για παράδειγμα, όλο και περισσότερα στρέμματα καλλιεργήσιμων εκτάσεων μετατρέπονται σε φωτοβολταϊκά πάρκα! Εάν δεν ανακοπεί αμέσως αυτή η καταστροφική μανία των ξένων επιχειρηματικών ομίλων που έρχονται να καταλάβουν τα χωράφια μας και να τα μετατρέψουν σε γιγαντιαία πάνελ, σε λίγα χρόνια η Ελλάδα δεν θα παράγει απολύτως τίποτα. Θα εισάγουμε μέχρι και τον μαϊντανό.

Τέλος, η ανοησία καταστροφής των μονάδων παραγωγής λιγνίτη εκτόξευσε το ενεργειακό κόστος και εναπόθεσε την παραγωγή ενέργειας σε ανεμόμυλους, που θάλεγε και ο Τραμπ. Και αυτός ο προνομιακός για την Ελλάδα κλάδος, η παραγωγή λιγνίτη δηλαδή, φαίνεται πως άμεσα θα μπει σε λειτουργία.

Όλο αυτό το σκηνικό σημαίνει δύο πράγματα: πρώτον εμφατική στροφή της κυβερνητικής πολιτικής. Και δεύτερον, πλήρη απομόνωση της κεντροαριστερής αντιπολίτευσης, η οποία, αφού πρώτα παρακαλούσε τον Κυριάκο να ψηφίσουν μαζί πρόεδρο δημοκρατίας, αφού ψήφισε εν συνεχεία, μέσα στη σύγχυσή της, μέχρι και τον Νικήτα Κακλαμάνη, συνεχίζει απτόητη ακόμα να μιλάει για «ναζί Τραμπ», για «ευρωπαϊκό κεκτημένο», για «συμπερίληψη» και για «πράσινη ανάπτυξη». Και φυσικά βλέπει τα ποσοστά της να συρρικνώνονται.

Το ερώτημα εάν ο Κυριάκος θα βρει ή όχι επαφή με τον Τραμπ δεν είναι και τόσο κρίσιμο. Βρει δεν βρει, η ουσία δεν αλλάζει: η πολιτική τροχιά που διαγράφεται είναι αποδυνάμωση της ΕΕ και ενίσχυση των δεξιών κομμάτων. Η επόμενη ελληνική κυβέρνηση θα προκύψει από αυτά τα κόμματα.