Της Μαρίας Δεναξά
Δεν ξέρω αν το έχετε συνειδητοποιήσει αλλά τα πολύ δύσκολα είναι μπροστά μας. Ο Ντόναλντ Τραμπ θα κάνει πράξη ό,τι έχει πει και κυρίως θα υπερασπιστεί τα συμφέροντα της πατρίδας του και των συμπολιτών του. Απέναντί του η μιζεριασμένη ευρωπαϊκή πολιτική τάξη φαίνεται να βυθίζεται ακόμα περισσότερο στον παραλογισμό της και να βρίσκει καταφύγιο σε μια παράλληλη πραγματικότητα.
Έτσι, ενώ οι ΗΠΑ του Τραμπ, όπως διαφαίνεται, θα γίνουν σχετικά γρήγορα πάλι μια πανίσχυρη δύναμη, οι ανεγκέφαλοι Ευρωπαίοι πολιτικοί -που, όταν μιλούν, δεν έχουν πια τίποτα να πουν- θα υπερασπίζονται μια φανταστική Ευρώπη (όπως κάνει ο Εμανουέλ Μακρόν, για παράδειγμα), η οποία μόνο στα όνειρά τους υπάρχει, ενώ θα αποκαλούν τους Αμερικανούς, τους Ρώσους, τους Ινδούς, τους Κινέζους κι όποιον δεν τους αρέσει «φασίστες» και «ναζί».
Την ίδια ώρα, για να δικαιολογήσουν την ανεπάρκειά τους και την κατάχρηση της εξουσίας, θα βλέπουμε τις αυτοαποκαλούμενες ελίτ να εναλλάσσονται στα κυρίαρχα ΜΜΕ, σαν άλλοι τηλε-ευαγγελιστές, για να κάνουν πλύση εγκεφάλου.
Καθένας από εμάς θα πρέπει να βρει τη δύναμη να αντισταθεί σε αυτό το ατελείωτο κύμα ηλιθιότητας εκ μέρους όσων ασκούν εξουσία, καθώς και στην εξαθλίωσή μας -υλική και άυλη- και στην αναπόφευκτη πλέον υποταγή μας σ’ αυτούς.
Δεν είναι η νίκη του Τραμπ ο πιο ανησυχητικός παράγοντας. Είναι οι περίεργες επαναλαμβανόμενες ήττες των λαών να επαναφέρουν τη δημοκρατία στη θέση που πραγματικά της αξίζει. Και για να γίνει αυτό, ίσως πρέπει να το πάρουμε απόφαση πως θα πρέπει να ακολουθήσουμε μια ριζική αλλαγή στρατηγικής: να μην προσπαθούμε πλέον να σταματήσουμε το τρένο που τρέχει, αλλά να το αφήσουμε να εκτροχιαστεί ή ακόμα και να το βοηθήσουμε να το κάνει.
Η ψυχική μας δύναμη έχει διανύσει ήδη πολύ δρόμο και τα έχει καταφέρει μέσα στις συμπληγάδες του σύγχρονου μεσαίωνα, όπου καταργούν τα δικαιώματά μας και τα αντικαθιστούν με αμέτρητες υποχρεώσεις. Πολιτικοί, δημοσιογράφοι, ψευτοδιανοούμενοι δεν είναι αυτό που φαίνονται. Δεν είναι απολύτως τίποτα. Γιατί όχι μόνο δεν απέτρεψαν τον εφιάλτη που ζούμε, αλλά τον προκάλεσαν κιόλας. Οι καιροί σίγουρα είναι δύσκολοι, αλλά χρειαζόμαστε περισσότερα για να βουλιάξουμε.
Ας μην τους το επιτρέψουμε!
Εάν χρειαζόμαστε περισσότερα για να βουλιάξουμε κανένα νόημα ο καθένας από εμάς να πρέπει να
βρει τη δύναμη να αντισταθεί σε αυτό το ατελείωτο κύμα ηλιθιότητας εκ μέρους όσων ασκούν εξουσία.
Όσοι ασκούν την εξουσία και τους βαραίνει η αποτυχία στο σπίτι τους.
Υπάρχει χώρος για νέες ηγετικές μορφές εξουσίας με όραμα και προοδευτική διαδρομή στο αύριο.
Είναι όλα γνωστά πολύ γνωστά. Δόθηκε χαμένος χρόνος ώστε να έχουμε αυτό το αποτέλεσμα.
Φωνές που μιλούσαν ουδέποτε τους δόθηκε βήμα ώστε να ακουστούν πολύ δυνατά.
Μηνύματα καθημερινά έρχονται από άκρες του πλανήτη γη πως οδεύουμε σε διαφορετικές πολιτικές,
αλλά και αυτό στο απόλυτο σκοτάδι.
Υπάρχουν λύσεις, υπάρχουν δρόμοι διαφυγής, ασφαλώς δεν αρέσουν στο κατεστημένο, αλλά όταν
δεν υπάρχουν άλλες δυνατότητες επιλογής αρέσουν και εφαρμόζονται πιστά.
Απομένει λοιπόν να μας δώσουν την τελική βολή πως θα πορευτούμε η Δυτική προοδευτική Ευρώπη.
Πολιτικοί, δημοσιογράφοι, ψεύτο-διανοούμενοι ασφαλώς δεν τους ταιριάζει όπως το όλο θέμα φωνάζει, αλλά όπως βιώσαμε τόσα μέχρι σήμερα κοντολογίς και τα παράδοξα που η διαδοχή τους αναπόφευκτη.
Οι καιροί καθόλου δύσκολοι, ίσως πολύ κατάλληλοι και στην ώρα τους.
Για το καλό μας όχι άλλος χρόνος σπατάλη.
Οι κυρίαρχοι λαοί γνωρίζουν πολύ καλά το δρόμο.