Οι πρώτες εξαγγελίες του κατά την επιστροφή του στον προεδρικό θώκο δεν εγγυώνται την επιτυχία των σχεδίων του
Από τη Μαρία Δεναξά
Μεγάλες προσδοκίες έχει γεννήσει σε πολλούς -και με το δίκιο τους- η ανάρρηση του Ντόναλντ Τραμπ στην εξουσία για μια δεύτερη προεδρική θητεία. Οι τελευταίες δύο δεκαετίες της νέας χιλιετίας ήταν για τους Ευρωπαίους ίσως από τις δυσκολότερες μετά τη λήξη του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου.
Εκτός από την οικονομική καταστροφή που συντελέστηκε στο όνομα μιας μαύρης τρύπας που αποδείχθηκε άβυσσος, η αντικατάσταση των πληθυσμών που προκαλείται είτε με προσφυγικές ροές είτε με την παράνομη μετανάστευση, η ισοπέδωση των ηθών και της πολιτιστικής και πολιτισμικής ταυτότητας των ευρωπαϊκών λαών, αλλά και η Ευρωπαϊκή Ένωση, που από ουτοπία φάνηκε ξεκάθαρα πως ήταν μια δυστοπία, έχουν φέρει τα πάνω κάτω.
Καλύτερο μέλλον
Kι αν ο κόσμος μας μέχρι σήμερα φαινόταν να πηγαίνει από το κακό στο χειρότερο, η επιστροφή του Ντόναλντ Τραμπ και οι πρώτες εξαγγελίες που έχει ήδη κάνει, παρόλο που προαναγγέλλουν ένα μέλλον καλύτερο, δεν εγγυώνται πως η ρότα που έχουν πάρουν η ανθρωπότητα και μαζί της η Ευρώπη θα αλλάξει προς το καλύτερο.
Είναι πολλοί εκείνοι που προαισθάνονται πως τα πέτρινα χρόνια που ζούμε έχουν άρωμα δεκαετίας του ’30 και πολλοί περισσότεροι όσοι καταλαβαίνουν πως ίσως οι πιο δραματικές ώρες της πρόσφατης Ιστορίας μας επαναλαμβάνονται.
Αν κάποιος κάνει την υπέρβαση από τις ιδεοληψίες του, θα διακρίνει πως η επιστροφή του Ντόναλντ Τραμπ στην εξουσία εγκαινιάζει ένα νέο τεχνοφιλελεύθερο καθεστώς, που θα επιμηκύνει την ασταθή και απρόβλεπτη ανάδυση ενός διαφορετικού κόσμου.
Ένα από τα πρώτα μελήματα του Αμερικανού νέου προέδρου μετά την ορκωμοσία του θα είναι να λάβει υπόψη του την ήττα της Δύσης στην Ουκρανία. Μία ήττα στρατιωτική, γεωστρατηγική και άμεσα πολιτική, που επιβεβαιώνει, όπως και στην περίπτωση της Γάζας, πως το Διεθνές Δίκαιο και η εφαρμογή του έχουν γίνει κουρελόχαρτο.
«America First»
Στην εποχή, λοιπόν, του America First, όπου το Διεθνές Δίκαιο υφίσταται κατά περίσταση, σειρά θα πάρει «η Διεθνής Τάξη σύμφωνα με τους κανόνες». Ο Nτόναλντ Τραμπ θα επιχειρήσει να κάνει το όραμά του πραγματικότητα, όπως ο Χαβιέρ Μιλέι στην Αργεντινή: Θα απαλλαγεί από τη «διεθνή τάξη» και τους «αναποτελεσματικούς κανόνες της», τους οποίους θέσπισαν οι προκάτοχοί του από τα αντίπαλα στρατόπεδα.
Η συγχώνευση με τον Καναδά, η ανάκτηση της διώρυγας του Παναμά, η προσάρτηση της Γροιλανδίας – αυτά δεν είναι απλώς ρητορική. Για να αντιμετωπίσει τον «παγκόσμιο Νότο» και αυτούς που τον διοικούν, ο Ντόναλντ Τραμπ επί της ουσίας θέλει να ξαναχτίσει ένα οικονομικά στέρεο κέντρο για την αμερικανική αυτοκρατορία.
Πρόθυμα τσιράκια
Μέσα στα σχέδιά του για μια πανίσχυρη Αμερική είναι και η αντιμετώπιση των Τσιουάουα της φτωχής Ευρώπης, που η επικράτειά της στο αμερικανικό πολιτικό παρασκήνιο λογίζεται ως «έδαφος προς λεηλασία». Και για να το κάνει αυτό ο Τραμπ θα πρέπει επίσης να απαλλαγεί από τους διεφθαρμένους κρετίνους, όπως είναι οι Μακρόν, Σολτς, Στάρμερ κ.τ.λ. που βρίσκονται στην εξουσία.
Ως πρόθυμα τσιράκια των δημοκρατικών made in USA, δεν μπορούν να ανταποκριθούν σε αυτά που έχει στο μυαλό του ο Αμερικανός νέος πρόεδρος. Θα πρέπει, λοιπόν, να τους αλλάξει και να προσπαθήσει να τους αντικαταστήσει με άλλους υπηρέτες, που είναι συμβατοί με τα αμερικανικά (τραμπικά) σχέδιά του.
Και η στιγμή είναι η άκρως κατάλληλη, καθώς οι ευρωπαϊκοί λαοί ονειρεύονται να εκδιώξουν τους ανίκανους πολιτικούς τους, που ευθύνονται για την απερίγραπτη καταστροφή που έχουν προκαλέσει.
Το σίγουρο είναι πως ο Ντόναλντ Τραμπ θα ανακατέψει την τράπουλα τόσο γεωγραφικά όσο και πολιτικά. Η Ευρώπη θα ανασυνταχθεί, αλλά, αν δεν συναινέσει να γίνει ένα ακόμη αμερικανικό παράρτημα, θα αφεθεί αν όχι στην τύχη της, σε μια κατάσταση αυτοκαταστροφής…
Δημοσιεύεται στη «δημοκρατία»
