Σε ακατάλληλους η εκμάθηση του θαλασσίου σκι στις παραλίες;

Του Κώστα Πρώιμου

Ένα από τα εναπομείναντα βαριά χαρτιά του ΑΕΠ της Ελλάδας αποτελεί η τουριστική βιομηχανία.

Η χώρα μας η οποία τυγχάνει της μεγαλύτερης ακτογραμμής στην λεκάνη της Μεσογείου με 13.676 χλμ επιβιώνει σε ένα σημαντικό βαθμό χάρις στην ύπαρξη επισκεπτών – λατρών του αθλητικού τουρισμού. Εκατοντάδες σχολές σε παραλίες της ηπειρωτικής χώρας αλλά και στα νησιά μας, συνθέτουν έναν σοβαρό πόλο έλξης εκατομμυρίων τουριστών από πολλά μέρη του πλανήτη, οι οποίοι παρά την ύφεση ως εθισμένοι στην αδρεναλίνη θα αφήσουν τον “γενναίο” όβολό τους στα απανταχού κέντρα θαλασσίων σπορ.

Ουκ ολίγες φορές, κυρίως κατά την κορύφωση της τουριστικής σεζόν ακούμε και διαβάζουμε για σοβαρά θαλάσσια ατυχήματα που σε μερικές περιπτώσεις έχουν οδηγήσει σε φρικτούς ακρωτηριασμούς ακόμη και στον θάνατο. Το όνομα της χώρας μας και δη στον κλάδο που συμβάλει στο 25% επί του ετησίου ΑΕΠ αμαυρώνεται περιστασιακά λόγω της επιπολαιότητας, της έλλειψης τεχνογνωσίας αλλά και του “ωχαδερφισμού” που διέπει την νοοτροπία πολλών (κατ ευφημισμόν) επαγγελματιών.

Σύμφωνα με πληροφορίες, αντί, λόγω της ευαισθησίας του πλαισίου ασφαλείας σε σπορ όπως το θαλάσσιο σκι, να αυστηριοποιούνται οι προϋποθέσεις και τα κριτήρια για την απόκτηση διπλώματος έλξης θαλασσίων παιχνιδιών, σκι, υπάρχουν ωστόσο τάσεις… αντίθετες, καθώς ενδέχεται λίαν συντόμως να δημιουργηθούν νέα ασαφή δεδομένα, τα οποία προφανώς θα συμβάλουν στην ύπαρξη φοβερών κενών ασφαλείας.

Για του λόγου το αληθές και σύμφωνα με πληροφορίες, γίνεται μια οργανωμένη προσπάθεια ώστε οι κοινοί εκπαιδευτές χειριστών ταχυπλόου σκάφους να αποκτήσουν την νομική εξουσιοδότηση με την σφραγίδα των αρμοδίων κρατικών φορέων προκειμένου να χορηγούν διπλώματα εκμάθησης θαλασσίου σκι αλλά και για την έλξη των υπόλοιπων θαλασσίων παιχνιδιών, για τα οποία απαιτείται επαγγελματική κατάρτιση ως προς την ευλαβική τήρηση των κανόνων ασφάλειας περί της προστασίας της σωματικής ακεραιότητας τόσο των αθλούμενων όσο και των λουόμενων. Επιπροσθέτως, ειδικά ως προς την εκμάθηση του θαλασσίου σκι, είναι προαπαιτούμενη η στοιχειώδης προπονητική εμπειρία και συνεπώς η τεχνογνωσία, δύο στοιχεία τα οποία είναι αμφίβολο ότι οι εκπαιδευτές ταχυπλόων κατέχουν.

Η Ελληνική Ομοσπονδία Θαλασσίου Σκι ως η αρχή του αθλήματος στην χώρα έχει εκφράσει εγγράφως τις σχετικές εύλογες αντιρρήσεις της και παράλληλα έχει αντιπροτείνει βάση της νομικής της δικαιοδοσίας και της θεσμικής της υπόστασης πιο ασφαλείς λύσεις: Την δημιουργία σχολών προπονητών θαλασσίου σκι μέσα σε ένα ελεγχόμενο εκπαιδευτικό πλαίσιο, από εξειδικευμένο προσωπικό αλλά με πιο “ελαφρύ” πρόγραμμα για τους ενδιαφερόμενους οδηγούς ταχυπλόων σκαφών που, απλώς θα μαθαίνουν τα στοιχειώδη ή θα έλκουν αθλούμενους και θαλάσσια παιχνίδια υπό αυστηρή επιτήρηση καθ’ όλη την διάρκεια της εκπαίδευσης.

Υπόψη, ότι εκπαιδευτικά προγράμματα προπονητών Γ’ κατηγορίας με υψηλότερες μαθησιακές απαιτήσεις, διενεργούνταν πάντα μέχρι και σήμερα υπό την εποπτεία της Ελληνικής Ομοσπονδίας Θαλασσίου σκι ενώ στην συνέχεια ελέγχονταν και επικυρώνονταν από την διευθύνουσα κρατική αρχή, την Γενική Γραμματεία Αθλητισμού.

Εκτιμούμε πώς, οι καθ’ ύλην αρμόδιοι κρατικοί φορείς θα πρέπει να επιδείξουν την δέουσα προσοχή διότι ο αθλητικός τουρισμός ο οποίος δύναται να σημειώσει μια ανοδική πορεία στην Ελλάδα παρά τις διεθνείς αντιξοότητες δεν “σηκώνει” ακούσια χτυπήματα κάτω από τη μέση, ιδιαιτέρως σε μια τόσο νευραλγική περίοδο.

Πόσο μάλλον, όταν θα ανοίξει ο δρόμος ώστε ακατάλληλοι να “καβαλήσουν” νομότυπα ένα ταχύπλοο με κάποιον ανυποψίαστο αθλούμενο τουρίστα ξωπίσω τους…

Πηγή: enpel.gr