Του Πάνου Ζήση
Σιγά που θα πρότεινε ο ανασφαλής και συμπλεγματικός Μητσοτάκης με τον φόβο της επισκίασης να τον κυριεύει έναν σοβαρό Πρόεδρο.
Έτσι από τη χειρότερη Πρόεδρο της Δημοκρατίας στη μεταπολίτευση περνάμε στον -εκ των πραγμάτων- χειρότερο Προέδρο της Δημοκρατίας.
… Άριστες επιλογές και οι δύο ενός πρωθυπουργού που κυριάρχησε για ένα διάστημα ένεκα της ανικανότητας και της μωρίας του κόκκινου ολετήρα, ο οποίος γκρεμοτσακίστηκε μόλις τον πήρε χαμπάρι ο λαός και σπεύδει ασθμαίνοντας μέσω πανικόβλητων και ανόητων κινήσεων να βρει σανίδα σωτηρίας.
Μια από αυτές είναι και η πρόταση Τασούλα, διότι η κυρά Κατίνα δεν τραβάει πλέον.
Για πρώτη φόρα δηλαδή στα μεταπολιτευτικά χρονικά πρωθυπουργός αυτοαναιρείται.
Κοινώς, ομολογεί από μόνος του στον λαό ότι… έκανα μακακία με την Κατίνα και έχασα όλη τη δεξιά και βάζω τώρα μια «δεξιά γλάστρα» μπας και μου δώσουν συγχωροχάρτι οι δεξιοί και γλυτώσω την αφόρητη μοναξιά του σπιτιού μου.
Πάλι κουτουράδα έκανε όμως ο… παραλίγο Μωυσής, καθώς είναι αδύνατο να πείσεις του δεξιούς κοψοχέρηδες με γιαλαντζί δεξιούς να επιστρέψουν στο μαντρί.
Ήδη η αποτυχία είναι προδιαγεγραμμένη.
Μακάρι ο άνθρωπος που παρέδωσε την Ελλάδα στα χέρια των Αμερικανών με καμάρι και έβαλε το χεράκι του στο «θάψιμο» των Τεμπών να σώσει τον Κυριάκο.
Νεοφιλελεύθερα αδέρφια πάρτε το χαμπάρι. Έχετε τελειώσει.
Απλώς με τις -επιεικώς για γέλια- κινήσεις σας αγοράζετε χρόνο απομακρύνοντας προς στιγμήν το δυσάρεστο τέλος σας.
Θα βγάλετε επομένως τον πολυπόθητο Προέδρό σας (ενδεχομένως με κάποιες απώλειες) γιατί οι βουλευτές σας είναι γατάκια και δεν τολμάνε να διακινδυνεύσουν να χάσουν το μηνιάτικο και κατόπιν θα συνεχιστεί ασταμάτητα η κατρακυλά προς την άβυσσο της ανυπαρξίας.
Εννοείται ότι ούτε ο νέος δικομματισμός που πάτε να στήσετε με τον τιτανοτεράστιο Ανδρουλάκη θα σας βγει. Άπατη θα πάει και αυτή η ραδιουργία.
Μα με τον Ανδρουλάκη ρε σύντροφοι; Καλύτερος ήταν ο Τσίπρας. Τζάμπα τον φάγατε.
Μόνο κλαυσίγελο προκαλούν στον λαό τέτοιου είδους ίντριγκες.
Πάντως διαψεύδονται ως αναληθείς πληροφορίες που θέλουν τόσο τον Μητσοτάκη όσο και τον Ανδρουλάκη να φοράνε μπεϊμπιλίνο ένεκα της… επέλασης Τραμπ-Μασκ, σχεδιάζοντας πρόωρες εκλογές και… συγκυβέρνηση σωτηρίας.
Δυστυχώς Κυριάκο οι χαμηλού πολιτικού επιπέδου τακτικισμοί δεν αποδίδουν πλέον, κι όπως έστρωσες θα κοιμηθείς.
Και θα πληρώσεις σύντομα για όλα τα εγκλήματα εις βάρος της χώρας.
«Μπορεί να κοροϊδεύεις πολλούς για λίγο, λίγους για πολύ. Δεν μπορείς, όμως, να κοροϊδεύεις όλους για πάντα», είχε πει ο Λίνκολν.
«Στην πολιτική η ομαλότητα κερδίζει πάντα την ανωμαλία», προσθέτουμε εμείς και ο νοών νοείτω…
Αν όμως σκεφτεί κανείς ποια ονόματα “ρίχτηκαν” στο τραπέζι…
Φερ’ ειπείν κάποιων που δεν ξεχώριζαν τα νούμερα τηλεφώνου από αυτά των τραπεζικών λογαριασμών, και άλλων που θεωρούσαν (μη όντες έστω οικονομολόγοι να πάει στο καλό) πως μπορεί να παραβιάζεται το σύνταγμα για οικονομικά προτάγματα.
Υπάρχουν έτσι και χειρότερα.
Παραμένει πάντως ο ορισμός περί Δεξιάς για τους μη εισοδιστές, που στην χώρα μας έχει ειδικά χαρακτηριστικά (λόγω ιστορικών ιδιομορφιών των αποτυπωμάτων του άλλου αντιπέρα πόλου… πέρα πέρα), καθώς και πως νοείται ο σύγχρονος διεθνισμός για αυτήν (πολύ σημαντικό).
Εκεί κυρίως κρίνεται, ως έχουν πλέον τα πράγματα, η ταυτότητά της και όχι τόσο εκεί όπου οι “νομάρχες” διαχειρίζονται όσα τους αποδίδει η κεντρική κυβέρνηση-ΕκΤ μαζί με τις “συγκεντρωτικές” ντιρεκτίβες.
Τα δε γενόμενα ουκ απογίγνονται, και αφορούν λίγο πολύ όλους.
Και αυτά όλα επειδή το πολιτικό σύστημα, μη αντέχοντας να κρίνει τίμια τον ίδιο του τον εαυτό (και ίσως να πάει και στο σπίτι του), με τις διαχρονικά καταστροφικές οικονομικά επιλογές του, παρέδωσε τις άγαρμπες “επιδιορθώσεις” στον ξένο παράγοντα απεκδυόμενο την ευθύνη του.
Για να συμβεί μια ώρα αρχύτερα το… κάρμα.
Ένα κάρμα που κτίζεται και από την αδυναμία του λαού να σκεφτεί υπευθύνως -και εθνικώς- επιχειρηματικά ως μέλος της μεγάλης εταιρείας… και όχι ανευθύνως υπαλληλικά.